Marinette znajduje się w domu dziecka . Po pewnym konkursie , zostaje córką projektanta mody Gabriela Agrest'a . Co na to Adrien ? Czy przekona się do niechcianej siostry ? Czy też ona pozna jego sekret ? A on jej ?
*Marinette Jestem w gabinecie dyrektorki i nie wierze własnym uszom i oczom . Pan Agrest chce mnie zaadaptować . Ci ja gadam/myślę on mnie adoptuje. - Dobrze- mówi pani dyrektor-czemu pan w średnim wieku chce zaadoptować właśnie i tylko Marinette ? - to jest akurat dobre pytanie . -Uważam że Marinette ma niesamowity talent . Ale nie posiadając kontaktów , nie zajdzie za daleko w karierze . Chciałbym zdać jej szanse - powiedział a ja nie wierzyłam on chce bym była jego wychowanką . - W takim razie jeśli Marinette nie widzi przeszkód my idziemy podpisać papiery a mari pójdzie się spakować. - spojrzeli na mnie . - Nie nie widzę przeszkód - powiedziałam a wszyscy mile się uśmiechnęli . - W takim razie idź się spakować i pożegnać z przyjaciółmi . - właśnie ciekawie jak zareagują . *** -Tak się cieszymy że ci się po szczęściło - powiedziała Bell podczas mojego pakowania . Zasunęłam zamek od walizki i wstałam na dwie nogi i od wróciłam się do nich i przytuliłam . - Odwiedźcie mnie , ok - spytałam -Jasne jak tylko dyrka pozwoli - powiedział Krystian . Do pokoju wszedł pan Agrest -Musimy już jechać powiedział otwierając szerzej drzwi . Pokiwałam głową , oderwałam się od przyjaciół i poszłam w stronę Agresta . Na moment się odwróciła w framudze drzwi . - Nie zapomnijcie o mnie po czemu drzwi się zamknęły . *** Limuzyna zatrzymała cie pod bramą wielkiego budynku , niemal wielkości sierocińca . Był koloru żółtego .
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Podeszłam do bagażnika gdzie wyjęłam moją walizkę . Po czym podeszłam do pana Agresta .
Przeszliśmy przez bramę , prowadziła nas do schodów biała kostka po której obu stronach znajdowała się zielona trawa . Gdy weszliśmy na pierwszy stopień drzwi zaczęły się otwierać .
Weszliśmy do pomieszczenia , który był utrzymany w bieli i czerni .
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na schodach stała chuda kobieta ubrana w czarne spodnie , białą koszule oraz marynarkę koloru spodni a na nogach miała czarne szpilki . Twarz miała kościstą , oczy bez wyrazu zasłonięte okularami . Włosy miała za to spięte w niskiego koka , a na grzywce posiadała czerwone pasemko .
-Marinette to moja asystentka Natali - powiedział pan Agrest .
- Witam Marinette , miło mi cię poznać - jej głos był suchy i ochrypły .
