Ang Beki at Ang Tibo

[30]Embarrased

[30]Embarrased

Franz' POV

Maaga akong nagising dahil may meeting ngayon na sa bago kong pinagtatrabahuhan. Well secretary ako nung kapatid nung CEO nang company

She's beautiful but hot headed. Ganun talaga boss siya eh.

On the way na ako papunta sa company na pinagtatrabahuhan ko. Nakabus lang ako. Wala kasi akong kotse eh tsala mas comportable ako sa ganito

bzzzzzt-bzzzzzzt-bzzzzzzzzt

Pagtingin ko sa screen ay "Kaye's Calling". ang nakalagay pinatayan ko nalang. ayoko ko siyang makausap. Maya maya ay unknown number naman ang tumataway inanswer ko na baka sa office ito

"Hello"

["Huhuhuhu Fraaaaaaanz si-si Ka-Kaye na-nagpakamatay"]

Nagulantang naman ako sa narinig ko.  Kaya pumara na agad ako at pumunta sa bahay nila Kaye.

Pagdating ko ay nakita ko yung mga papalabas na doctor. Pumunta agad ako sa kwarto ni Kaye at nakita ko yung mommy niya na umiiyak.

"Kamusta na po siya?" tanong ko agad kay Tita Celestine

"Naagapan na siya nang doctor. Franz balikan mo nalang si Kaye nagmamakaawa ako hindi niya kayang tanggapin na wala na talaga kayo. Please Franz Im begging you" Tita Celestine tas lumuhod siya sa harapan ko.

Inalayan ko naman syang tumayo pero ayaw niyang tumayo.

"Tatayo lang ako kapag binalikan mo na anak ko. I know its sounds like crazy but Im doing this for my daughter" Tita Celestine

Kaya naman lumuhod na rin ako sa harap niya

"Tita minahal ko si Kaye nang buong puso ko pero hindi pa rin sapat yung pagmamahal lang. Alam kong mahirap sa kanya pati rin ako nahirapan sa pagdedecide kung natatapusin ko na ito pero kailangan naming mag take nang risk para makita namin yung tunay na kasiyahan na hinahanap namin. Its simple that we're not meant for each other. Kung ipipilit niyo po na maging kami ulit masasaktan lang namin ang isa't isa. Tulungan niyo nalang po si Kaye na makaget over o maka move on. Alagaan niyo nalang po si Kaye.Handa po akong maging kaibigan niya at hanggang duon nalang po iyon. Patawarin niyo po ako" tas tumayo na ako umalis na sa bahay nila

Bakit hindi niya ako kayang hiwalayan ni Kaye? Naalala ko nung tuloy 4th year high school pa kami na hiniwalayan niya pa yung boyfriend na tapat at mahal na mahal suya para lang sa akin. Una hindi ko pa nun siya kamahal pero nagtagal minahal ko na rin siya. Pero sa relasyon hindi lang love ang kailangan eh time, respect, effort, and most especially trust. Kaya pinili ko nalang hiwaayan siya. Hindi niya ako pinagkakatiwalaan sa mga ginagawa ko. Gusto ko nang mag move-on kaya lumipat ako nang company.

Speaking of company, patay anong oras na late na ako. First day late ako.

"Franz bakit ngayon ka lang kanina ka pa hinahanap ni Ms. Kang. Matatapos na yung meeting. Patay ka dun ayaw pa naman niya na may nalelate sa mga staff niyo most especially yyng secretary niya" si Karen isa sa mga accountant ng company

"Nagkaroon kasi nang emergency eh. Sige pupunta na ako sa table ko."

Nilapag ko na yung mga gamit ko at huminga. Ano bayan Im so unprofessional. First day of work nalate. Paniguradong gigisahin ako nung boss ko.

Dumating na ba yung secretary ko?" Mataray kong sabi ni Ms. Kang kay Karen. For sure galit na galit sa akin ito. Kasama niya yung CEO at COO. Sila pala ang Kang Siblings Mga good looking

"Actually Ma'am kakarating palang niya. Ayun po siya sa table niya" Karen

Pinuntahan nila yung table ko. Nakita ko yung inis sa mukha ni Ms. Kang.

"Good Morning Ma'am Good Sir" Bati ko sa kania tas nag bow ako. Medyo may lahi kasi akong Korean tsaka yung boss ko dati ay mga Koreans

"First day of work late ka?" Awtoridad na tono ni Ms. Kang

"Im sorry. Nagkaroon lang po nang emergency"  Sabi ko nalang. Ayoko nang idetalye pa yung dahilan ko. Masyadong personal.

"Lahat naman nang tao sinasabi yan kapag nalelate. Miske ako sinasabi yan pero you should know your priority. Hindi ka namin tinanggap para magpalate. Ayoko sa lahat na nauuna pa akong pumasok sa mga staffs ko. Meron tayong exact time nang pagpasok you should know that. Sabi ni Mr. CEO well experienced ka daw sa mga business but I dont think so. Hindi ko nakikita yun. Prove to me that you are really have that kind of experienced. Malaki ang expectations ko sa mga taong nagtatarabaho sa company namin kaya fullfill that expectations" tas umalis na sila. Grabe naman. Pahiyang pahiya ako sa kanya.

Tatanggapin niya ba ang reason ko na kaya ako nalate dahil nagpakamatay yung ex ko. Tssss naiinis tuloy ako =____=

Biglang lumapit sa akin si Karen.

"Oh sinabi ko naman sayo ganyan yan. Halos silang tatlo ganyan yan. Ayaw sa mga late person. Mga masisipag kaing magtrabaho eh. Kagaya ni Ms. Kang 1 month palang na pa increase niya agad nang almost 30% yung sales nang company. Siya palabg ang unang gumawa niyan. Mababait naman sila pero mga professional sila sa kanikanilang trabaho pero kapag off duty na hrabe mawiwindang ka sa mga ugali nila." Karen

"Lilipas din yan. May inasikaso lang talaga ako kaya nalate ako. Babawi nalang ako sa mga susunod na araw" sabi ko sa kanya

"Oh kumain ka na ba nang lunch sabay ka na sa amin para may makakilala ka. Kailangan mo yun kasi ikawang kukuha nang mga reports namin." pag aanyaya ni Karen

"Sige gutom na rin ako eh"

Pahiya konti bukas bawi hahahaah idadaan ko nalang sa pagkain yung inis ko sa sarili ko. Bakit pa kasi ako umunta dun edi sana hindi ako napagalitan. Hindi ako mapapahiya.  Haaay pag iigihan ko nalang ang pag trabaho.

-

A/N: Ano kaya ang koneksyon ni Franz sa buhay ni Jack and Sam.

ABANGAN!!!!!!!!!