Toprak Yenilmez
4 gün geçmişti o günden sonra.
O gün Almira, Sultan teyzeye sarılmış ağlarken yanında olmuştu. Bir kaç kez ağlarken görmüştüm onu, Sultan teyze görmeden silmişti gözyaşlarını.
Onu Sultan teyzeyi teselli ederken gördüğümde daha da çok sevmiştim.
Evet sevmiştim.
Kalbime uğramayan sevda, onunla birlikte gelmişti. Sevdanın adı o olmuştu artık bende.
Ben fena sevdalanmıştım bu kıza.
Ama...
Ama...
Aması var işte. Aması var ve bu benim canımı yakıyor.
Onunla konuşamıyorum dahi.
Ve sanırım imkansız bir sevdaya tutulmuştum.
Ben grinin en açık tonu, o ise siyah.
Belki de hayali gökyüzü mavisi, ama o siyah.
Ama işte.
Tüm umutlarımın arasına giren koskoca bir 'ama' var.
Ben ona büyük sevdalıyım ama o siyah.
O benim kalbime yerleşen sevda ama o kaçıyor.
Ben onu seviyorum ama onun benimle konuşmaya tahammülü dahi yok.
Koskoca bir 'ama' işte.
Belki de sadece sevmeliyim. O bunu görmese de olur. Zaten görmek de istemiyor.
Belki de uzaktan uzaktan yanına dahi yaklaşmadan sevmeliyim. Zaten o beni özlemiyor.
Evet tam 4 gündür bunu yapıyorum. Ne okula gittim ne başka bir şey. Mahallede bile karşılaşmadık.
Sadece onu sevdim.
Sadece bu kadar, ben onu severim o sevmese de olur, görmese de olur.
"Peki ya bir gün sever mi" diye soraracak olursanız eğer.
Sanmam.
Almira Kara
"Efendim baba" diye beni çağıran babamın yanına gittim.
"Almira yarın akşam mahalleden bir arkadaşım ve ailesi evimize gelecekler bir şeyler hazırlayabilir misin?" Dediğinde başımı salladım.
"Olur hazırlarım baba." Dedim ve tekrar odama çıktım. Çalışma masama geçip siyah defterimi çıkardım raftan.
Elime kalemi alır almaz yine yazmaya başladım.
"İnsanlar.
Sanırım bana uzaktan bakan insanların her biri aynı şeyi düşünüyor. 'İtici' ve olmazsa olmaz 'siyah'. Neden peki? İnsanlar önyargılarını neden yenmek yerine etrafındaki insanları suçluyor.
Suçlu ben değilim ki!
Ya da
Evet sanırım suçlu benim.
Her şeyin suçlusu benim
Ama siyah olmak benim seçimim değildi ki..
O güne kadar griyken ben, beni siyaha çeviren oydu.
Ben siyah değildim.
Ama bir zamanlar."
Gözlerimden yine yaşlar akıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah'ın Gri'si (Tamamlandı)
EspiritualSiyah bir tablo. Gri'ye hasret siyah bir tabloyum, tam 3 yıldır. Gülümsemeyi bile kendine yakıştıramayan o simsiyah kız. Peşimde bir piskopat, her an ölüme sarılabilecek uzaklıktayım. Herkesten uzakta, kapkara bir noktayım. Fakat beni kaygıya düşür...
