●19.Bölüm Sezon Finali●

1K 84 8
                                    

Toprak Yenilmez

''Evet'' dedi mutlulukla Almira. Yüzüme düşen kocaman gülümseme artık mutlu olduğumun kanıtıydı.

Mutlu olduğumuzun kanıtı.

''Ben de sizi karı koca ilan ediyorum'' diyen nikah memurunun sözü yüzümdeki gülümsemeyi arttırırken Almira'ya döndüm. O da bana döndüğünde gözlerine baktım. Gözlerindeki mutluluk içimdeki huzuru arttırıyordu. Yanaklarına ellerimi götürdüm. Gözlerimi kapatıp sevdiğim kadını alnından öptüm. Ardından kollarımı ona sardım ve gönül rahatlığıyla sarıldım. O da kollarını bana sarınca açılan gözlerimi huzurla geri kapattım.

Sonra uzak bir yerden gelen çığlıkla gözlerimi açtım. Gözlerimi açtığımda ne kollarımın altındaki Almira vardı ne de şuan o muhteşem düğün yerindeydim.

Karanlık bir yerdeydim ve yanımda kimse yoktu.

Aynı çığlık tekrar kulaklarımı doldururken, çığlığın nereden ve kimden geldiğini anlamaya çalışıyordum. Merakla gözlerim etrafta gezinirken sadece etrafımdaki karanlığa anlam veremiyordum. ''Kimsin, neredesin'' diye bağırdım nerede olduğunu anlamadığım sese karşın.

''Toprak'' diye bağıran sesle gözlerim kocaman açıldı.

Ses Almira'nındı.

''Almira'' dedim etrafıma da daha çok bakarken onu bulmaya çalışıyordum.

''Beni kurtar!'' dedi ağlamaklı ses.

''Neredesin, neredesin söyle yanına gelicem, kurtarıcam seni söz'' diye bağırdım çaresizlikle.

''kurtar beni Toprak!''diye bağırdı tekrar.

Ağlayarak gözlerimi açtığımda karşımda duran Almira'nın fotoğrafını gördüm ilk önce.

Rüya mıydı hepsi?

Etrafıma baktığımda siyahlarla dolu bir odadaydım.

Siyahımın odasındaydım.

Dün gece karakoldan sonra buraya gelmiştim tekrar ve Hikmet Bey den izin alıp Almira'nın odasına girmiştim. Sonradan uyuyakaldığımın bile farkında değildim.

"Almira" dedim çaresizlikle karşımdaki fotoğrafa.

"Nerdesin Almira? Niye şuan yanında olamıyorum? Canın yanıyor mu, iyi misin bilmiyorum. Kafayı yemek üzereyim Almira!" dedim yaslandığım şifonyere sert bir yumruk atarak.

Attığım sert yumrukla şifonyer sallandı ve kafama sert bir şey düştü. Düşen şeye baktığımda bir defter olduğunu anladım.

Siyah bir defterdi.

Üzerinde 'Siyah Kız' yazan defterin sahibinin Almira olduğu çok belliydi.
Deftere bakarak açıp açmamak konusunda terettütte kalsam da en sonunda açtım.

●●●

Almira Kara

Gözlerimi halsizce ve yavaşça açtım.
Nerede olduğumu anlamaya çalıştım
Ve aklıma dün olanlar geldi.

DÜN AKŞAM

Misafirler sonunda gittiğinde odama çıkmıştım Üzerime daha düzgün bir şey giymek ve telefonumu almak için. Üzerime doğru düzgün bir şey giyip aşağıya inecektim ki, cebime yeni koyduğum telefon titredi. Toprak yazmıştır diye heyecanla telefonu çıkardım ama gizli numara yazan bilidirimle hızla elim titreyerek bildirimi açtım.

Siyah'ın Gri'si (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin