Toprak Yenilmez
Uykum yoktu. Kendimde değildim ki!
Almira'nın yüzüne bakamıyordum. Birkaç kez ekmek almaya giderken karşılaşmıştık. Bir gün ne kadar fazla karşılaşabilirsek o kadar çok karşılaşmıştık.
Sanırım misafirleri vardı ve hazırlık yapıyordu. Sürekli eksiklerini unutup unutup gelip gitmişti. Ve bu gelip gitmelerin arasında hep karşılaşmıştık.
Acaba nasıldı?
Çok kırılmış mıydı?
Hah!
Kırılmaktan bahsediyorum, paramparça olmuştur.
Her karşılaşmamızda özür dilemek istedim ama fark ettim ki kuru bir özür hiçbir şey değiştirmeyecekti.
Fark ettim ki, ben derin yaralarını sarmak yerine daha da yaralamıştım.
Bunu bugün gözlerindeki kızarıklıklardan anlamıştım.
Gözleri şiş ve kızarıktı.
Ağlamıştı.
Benim yüzümden ağlamıştı.
Peki şimdi ne olacaktı? Nasıl toparlardım onu? Bu kadar kırıp dökmüşken nasıl toparlardım?
Galiba en iyisi,
En iyisi...
Gitmekti.
Bu hikaye yarım kalacaktı.
Sahi bizim hikayemiz hiç başlamamıştı ki!
Bu hikaye başlamadan bitmişti.
Almira Kara
Gelecek misafirler için hazırlık yapıyordum. Yemek ve tatlı için almam gerekenleri alıyordum.
Her seferinde bir şeyleri unutup tekrar dönüyordum ve her seferinde onunla karşılaşıyorduk.
Zaten berbat haldeydim. Gözlerim şiş ve kızarıktı.
O ise beni görmedi.
Veya, belki de görmemezlikten geldi.
Belki vazgeçti.
Belki de hiç olmadı.
Sadece ben var sandım.
Ama artık yok.
Ve en iyisi bu sanırım.
-_-_-_-_-_-_-
Yine yanından geçtim. Ve o yine beni görmedi.
Belki artık görmek isteyeceği biri değilim.
Ve belki de ben, hiçbir zaman onun görmek isteyeceği biri olmamıştım.
Tam yanından geçerken bir anda ona çarptım. Gözlerim kelepçelerine takılı kaldı.
3 yıl önce
'Ellerim artık morarmıştı bu kelepçeler ve iplerden. Annem karşımda her yeri kan içinde bayılmıştı.
Gözlerimdek yeni dinen yaşlar yine akmaya başladı.
Annem neler çekmişti benim yüzümden.
O, o benim anneme nasıl kıymıştı bu kadar'
Şimdiki zaman
Bir anlığına gözlerimden yaşlar aktı. Ona baktığımda gözleri gözyaşlarımdaydı.
Hızla geri çekilip ilerledim.
O da gözyaşlarımı gördü, ama tek kelime dahi etmedi.
Belki artık onun için önemli değildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah'ın Gri'si (Tamamlandı)
SpiritualitéSiyah bir tablo. Gri'ye hasret siyah bir tabloyum, tam 3 yıldır. Gülümsemeyi bile kendine yakıştıramayan o simsiyah kız. Peşimde bir piskopat, her an ölüme sarılabilecek uzaklıktayım. Herkesten uzakta, kapkara bir noktayım. Fakat beni kaygıya düşür...
