Είμαι η Δανάη Σωτηροπούλου. 25 ετών. Γεννήθηκα στην Ελλάδα αλλά όταν ήμουν 2 μετακόμισα στην Αγγλία.
Έχω μάθει πλέον να ζω με αυτόν το τρόπο.
Μένω ακόμη με τους γονείς μου αφού η δουλειά μου είναι κοντά στο σπίτι μας.
Δουλεύω σε ένα κατάστημα με ρούχα.
Δεν είμαστε φτωχοί ,ούτε πλούσιοι απλώς θέλω να βγάζω τα δικά μου χρήματα για να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη από τους γονείς μου.Έχω έναν αδερφό που είναι 19 χρονών. Τον λένε Ανδρέα και σπουδάζει ψυχολογία.
Εγώ σπούδασα οικονομολόγος αλλά για χάρη των γονιών μου. Δεν με ενθουσίαζε η ιδέα να γίνω οικονομολόγος. Αντιθέτως ο Ανδρέας ήθελε από μικρός να γίνει ψυχολόγος. Ήταν το όνειρό του και χαίρομαι που το πραγματοποίησε.Από τότε που μετακομίσαμε στην Αγγλία η μητέρα μου κάνει παρέα με την κυρία Άννα, η οποία είναι η γειτόνισσά μας.
Έχει δύο παιδιά, τον Αλεξ και τον Νίκο.Ο Αλεξ είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος μου και είναι πολύ ευγενικός.
Κάναμε από μικροί παρέα αλλά τώρα τελευταία δεν μιλάμε τόσο.Ο Νίκος είναι 4 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα και είναι ο πιο σπαστικός άνθρωπος στον πλανήτη. Είναι ένα κακομαθημένο πλουσιοπαιδο.
Παλιά όταν μιλούσαμε φρόντιζε να μου θυμίζει καθημερινά το ποσό άσχημη του φαίνομαι.Εδώ και πέντε χρόνια δεν μιλάμε καν.
Μόνο κοιταζόμαστε με ενα βλέμμα απέχθειας.
Και πραγματικά τον απεχθάνομαι αυτόν τον άνθρωπο τόσο πολύ.Κοντεύει να γίνει 30 και συνεχίζει να είναι ο ίδιος βλάκας όταν ήταν 20.
Βλάκας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
~~~
Σήμερα είναι Δευτέρα , ξύπνησα, έφαγα πρωινό και έκατσα λίγο στο κινητό μου.
《Δανάη! Έλα λίγο να σου πω 》με φωνάζει η μητέρα μου.
Πάω στην κουζίνα και την βλέπω να κρατάει ένα πιάτο με κέικ μέσα.
《 Σε παρακαλώ πήγαινέ το στην Άννα γιατί εγώ έχω να κάνω κι άλλες δουλειές και δεν προλαβαίνω.》μου λέει.
Παίρνω το πιάτο να το αφήνω στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Πάω πάνω στο δωμάτιό μου και φοράω ένα τζιν και μια μπλούζα.
Βάζω τα παπούτσια μου και κατεβαίνω γρήγορα κάτω.Παίρνω το πιάτο και βγαίνω έξω από το σπίτι.
Περνάω τον δρόμο και φτάνω έξω από το τεράστιο σπίτι της κυρίας Άννας που μένει μαζί με τα παιδιά της και τον άντρα της.
Χτυπάω το κουδούνι και περιμένω για λίγο.
YOU ARE READING
Unexpected Love
Teen FictionΕύκολο να λες πως μισείς κάποιον, δύσκολο να λες πως αγαπάς κάποιον. Όμως και τα δύο είναι συναισθήματα. Είτε αληθινά είτε ψεύτικα. Πολλοί θα προδωθούν και πολλοί θα προδώσουν. Αλλά όλα έχουν σχέση με την προδοσία. ~ Όλα είναι σχετικά. Όλα είναι...