Unexpected Love

|16|

Βρίσκομαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου.
Συντετριμμένη ψυχικά από την απάντηση του Νικ.

Flashback

《Κοίτα να δεις Δανάη. 》ξεκινάει να μιλάει..

Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.
Ξέρω πως η απάντηση δεν θα είναι αρκετή για εμένα.
Δεν θα είναι αρκετή για να με κάνει να τον αγαπήσω περισσότερο αλλά επίσης δεν θα είναι αρκετή για να με κάνει να τον μισησω.
Και αυτό είναι χειρότερο.

Αυτός θα πει ο,τι έχει να πει και εμένα θα με αφήσει να καίγομαι να θέλω να του πω τα συναισθήματά μου.

Θέλω. Αλλά φοβάμαι.

Φοβάμαι πως έστω και αυτή τη μικρή σχέση που έχουμε, θα καταστραφεί και δεν είμαι έτοιμη να χάσω κι άλλο κόσμο από κοντά μου.

《Δεν θέλω να πιστεύεις πως σε μισώ ή πως δεν σε συμπαθώ. Αυτό θα ήταν τεράστιο ψέμα αν στο έλεγα εγώ ο ίδιος. Θέλω να ξέρεις πως αυτές τις μέρες που περάσαμε μαζί, ήταν ευχάριστες.
Με έκανες να ξεχνιέμαι και να μην σκέφτομαι τα πράγματα που με απασχολούν.
Όμως. Δεν ξέρω αν νιώθω κάτι για εσένα. Ναι σε συμπαθώ και ναι όντως είχαμε κάποια επαφή τις τελευταίες μέρες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νιώθω κάτι για σένα.
Θέλω να είσαι κοντά μου γιατί περνάω υπέροχα μαζί σου.

Αλλα έχω κάποια άλλη στη καρδιά μου
Όμως δεν ξέρω τι νιώθεις για μένα.
Όχι ότι θα άλλαζε κάτι αλλά θα ήταν καλύτερα να μου πεις για να ξεκαθαρισουμε τα πράγματα μεταξύ μας 》απαντάει και νιώθω τον εσωτερικό μου κόσμο να καταρρέει.

Ήξερα ότι δεν ήταν καλό να μπλέξω με εκείνον.
Το ήξερα αλλά πως μπορείς να πεις στην καρδιά να σταματήσει να πονάει για εκείνον;

Σηκώνομαι γρήγορα από την αγκαλιά του και κάνει το ίδιο και ο Νικ.

Περπατώ γρήγορα προς το αυτοκίνητό του και μπαίνω μέσα.

Βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου.

Το κεφάλι μου πονάει και τα αυτιά μου βουίζουν.
Αρχίζω να ζαλίζομαι αλλά το προσπερναω και ανοίγω το παράθυρο για να πάρω αέρα.

Εκείνος στέκεται όρθιος στο ίδιο σημείο.
Δεν έχει περπατήσει ούτε εκατοστό.

Ζηλεύω την αναισθησία του.
Αλλά με καταστρέφει.

Φαίνεται πως κατάλαβε ότι πρέπει να μου δώσει λίγο χρόνο.

Περνάνε δύο λεπτά που Εγώ σκέφτομαι και εκείνος στέκεται στο ίδιο μέρος.