Excuse me for everything |Completed|

Part 6

Юнги-а би чамайг дэндүү их санаж. Хүлээж байсан мэт энэ л халуун дулаан мэдрэмж.

Тийм ч их урт хугацаа өнгөрөөгүй ч гэсэн бид бие биенээ хэтэрхий их санасан байна. Бидний бие бие биерүүгээ тэмүүлж байх шиг удаан хийгээгүй энэ зүйл биднийг улам өдөөх шиг л. Магадгүй жирэмсэн болсон болохоор би ингэж их хүсээд байж болох юм энэ үед эмэгтэй хүний даавар ихэсдэг гэж байсан.

Энгийн нэг тэврэлтийн цаана түүний гар хөнжил доогуур минь тэнүүлчилж байв. Энэ удаа би эхлэх нь зөв байх. Би Юнги-гын хүзүүнээс гараа аван эргээд түүний дээр гарч суулаа.

Тэр их гайхсан харагдана. Хоёр хөлөө өвдөглөн түүний бэлхүүс хэсэгт суун дээрээс нь ажин байлаа. Энэ залуу цонхоор тусах хотын гэрэлд үнэхээр халуухан харагдаж байна.

Юнги: Их санасан бололтой гэж жуумалзан хэвтэнэ. Доод уруулаа зөөлөн хазлан ийн хэлэх аж.

Би: гэхдээ би тийм ч итгэлтэй биш байна

Юнги: Чи бол энгийн эмэгтэй нүгэлтэн биш

Нүгэлтэн биш! Үнэхээр би нүгэлтэн биш гэжүү? Бүхэл бүтэн долоон залуугаар зугаагаа хийж бахаа ханадаг байсан гэж болох байтал би энэ хүний хувьд нүгэлтэн биш хэрэг үү?

Өөрийн эрхгүй нүднээс минь урсах энэхүү давсархаг шингэн зүйл хацрыг минь даган борооны хар үүл шиг байгаа сэтгэлийг минь илэрхийлэх шиг.

Юнги гараа сунгаад хацар дээр минь тогтох нулимсыг арчаад : Битгий уйл мм! Хүссэнээ л хий би чиний шийдвэрт хэзээч эргэлзэж байгаагүй гэсээр нүдээрээ инээж байлаа.

Тийм ээ би үүнийг л хүсч байна бас үүнийг л түүнтэй л хийхийг хүсэж байсан. Ханаж цадахаа мэдэхгүй ичдэггүй амьтан юм даа би ч!

Би доош тонгойн түүний уруул дээр зөөлөн үнсэв мэдээж энэ үнсэлт гүнзгийрсэн бидний уруул шүргэлцэх үед аль хэдийн биес минь бие бие лүүгээ тэмүүлээд эхэллээ. Түүний цээжээр гараа гүйлгэж богино цамцыг нь дээш нь сөхөн тайлав. Энэ үед Юнги өмдөө өөрөө тайлаад байраа солин намайг доороо оруулав. Унтах гэж байсан болохоор торгон унтлагын хувцсыг минь сөхөн тайлаад түүний зөөлөн нимгэн уруул мөр хүзүү гэх газруудад өөрийн тамга тэмдгээ үлдээн үнсэж байлаа. Хөхөнд минь тулж ирсэн түүний амьсгал улам хүндэрч нэг гараагаа базлан нөгөө гараараа амандаа хийн хөхөж эхлэв. Энэ мөч хараал идсэн гайхалтай юм! Миний бие хяналтаа алдаж бүрэн түүнийх болчих шиг. Доор минь гал асав уу гэлтэй халуу төөнөж нойтон мэдрэмж төрж гуяны минь дотрыг хатган нухах түүний найз сануулга өгөлгүй дайран орж ирэв. Ам алдан тэсэж байсан хоолойны минь гүнээс гарах энэ дуу түүнийг зогсоолоо. Гэнт энэ мэдрэмжийг авсан болохоор ч тэр үү маш их өвдөж байна.

Би: Ахх.. Юнги-а зөөлөн

Ийн хэлэхэд Юнги духан дээр минь үнсэн "За" гэж хэлээд аажуухнаар хөдөлж эхлэв.

Өвдсөндөө ч биш зүгээр л би болгоомжтой байх ёстой би чинь гурван сартай жирэмсэн хүн шүү дээ!

Дээр минь гаран зөөлөн хөдлөх энэ залуу үнэхээр надад хайртай байх. Бяцхан Юнги надад яаж таашаал өгөхөө үнэхээр сайн мэдэх юм үе үе саванд минь тулж багахан өвдөлт мэдрүүлнэ. Цонхны гэрэлд түүний булчин товойн харагдаж хүндхэн амьсгалж байгаа нь танил дүрслэл мэт.

Би: Аххх Хайрт минь ги*шин ингэж хэлэхэд тэр уруулаа хазаж над руу цоо ширтэнэ. Гэхдээ тэр хөдөлсөөр байв түүний хурд ихсэж хөх минь савлан Юнги-гын цээжийг цохиж байлаа.

Түүний хурдыг тосгуулан нуруугаа хотойлгон хөнжлөөс зуурч байсан гараа суллан нуруугаар нь оруулан атгаж байв. Том найз нь багтаж ядан нааш цааш хөдлөж ор минь савлаж байв бидний дур хүсэл оргилж тачаадсан дуу өрөөнд хадна. Нилээд удаан хийсэн учир би хэд хэдэн удаа дур тавин Юнги одоо л нэг ханав бололтой дотор минь дур хүслийн шингэнээ сул тавилаа.

Юнги амьсгаадан хажууд минь хэвтэх үед найз нь миний дотроос гаран хэсэг нэг бүхэл болсон бидний бие тус тусын байраа оллоо. Би түүний цээжийг дэрлэн хэвтэж Юнги-гын гарч намайг өөртөө улам наан байтал газар ямар нэг зүйл унах чимээ гарав. Бид өндийн дээшээ хартал үүнийг харуулахыг үнэхээр их хүсэхгүй байсан тэр хүн биднийг харан гартаа барьсан байсан зүйлийг газар унгаан хагалсан байв.

Новш гэж! Пак Жимин чи цагаа үнэхээр олсонгүй! Би чамайг гомдоохыг хүсэхгүй байхад яагаад чи үүнийг харчихваа!

Би хурдаараа босон хөнжил шүүрэн авч биеэ ороон түүн дээр очив. Жимины урд зогсоод ам хэл эвлэж өгөхгүй байлаа. Юу гэж ч хэлэх билээ үйлдэл дээрээ баригдсан байтал.

Би: Ж.Жимин-а

Жиммн: Хэрэггүй! Тайлбар хэрэггүй! Зүгээр л ингээд дуусгая одоо хангалттай миний зүрхэнд одоо шархлах ч зай үлдсэнгүй. Чадна гэж бодсон. . Чамайг уучлаад хамт байж чадах байсан! Гэхдээ чи чамахгүй байж! Кан Эрим сайхан амьдраарай гэж хэллээ. Түүний нүд нулимсаар дүүрэн зогсолтгүй тэр нулимс нь урсаж байв.

Жимин эргэж хараад чимээгүйхэн гарч явлаа.

===