Excuse me for everything |Completed|

Part 9

Маш их хүссэн энэ зөөлөн ялдам үнсэлт намайг дэндүү удирдлагагүй болж байна. Хэзээ гэдгийг нь мэдэхгүй ч үүнийг дуусгаж бүгдэд цэг тавих ёстой гэвч зориг зүрх гэг ч зүйл нь надаас хэт хол бололтой.

Жимин-ы үнсэлт намайг өөртөө улам бүр уусган авч мансууруулж байв. Бид аль хэдийн унтлагын өрөөнд ирсэн байх ба байраа олон хэвтэж байлаа. Жимин-ы гар биеэр минь гүйн элж таалан ямар нэг зүйл болох гэж байгааг түүний бяцхан найз гуяыг минь нухан нотлоно.

Гэхдээ би болохгүй!

Өнгөрсөнд:

Эмч: Эрим-а би чамд сануулах ёстой байж!

Би: юу г тэр үү?

Эмч: анх ирснээ бодвол ургийн зүрхны цохилт удааширсан байна учир нь чи жирэмслэлтийн эхэн үед байгаа тийм болохоор шалтгаангүй бэлгийн харилцаанд орж болохгүй! Одоо дахин ийм зүйл болбол ураг эндэнэ.

Өнгөрсөнд дуусах.

Би энэ хүүхдийн хэдий хүсээгүй ч гэсэн яагаад ч юм энэ бүхэн буруу юм шиг санагдаад байна. Хэлэх ёстой эсэхээ мэдэхгүй байгаач одоо лав энэ зүйлийг хийж болохгүй гэдгээ маш сайн мэдэж байна.

Уучлаарай хүүхэд минь ээж нь чамайг хүлээн зөвшөөрөхөд арай л бэлэн биш байсан бололтой. . Одоо бол би бэлэн болсон ээж нь чамайг бүхнээс хамгаалах болно!

Жимин-ы хүсэл дээд цэгтээ хүрсэн бололтой их л яарч байв. Уруул нь зөөлөн үнссээр бүх биеэр минь гүйж багагүй байж ядуулна. Гэдсэн дээр минь үнсэн доошлох гэж байхад нь би түүнийг гараараа түлхэн бага зэрэг хөндийрч толгойгоо сэгсэрч дохио өгөв.

Жимин: яасан бэ? хэмээн их л таагүй асууж байлаа.

Би: болохгүй ээ

Жимин: Яагаад? Сарын тэмдэг чинь ирчихсэн юм уу?

Би: үгүй ээ!

Жимин: тэгээд яагаад вэ?

Одоо л хэлэх хэрэгтэй байх л даа! Чиний хариулт миний сонголт болог!

Би: Б.Б.би жирэмсэн гэж гацан хэлэхэд.

Жимин дээрээс минь босон итгэж чадахгүй байгаа бололтой нухацтай царай гарган хажууд суув. Гэхдээ түүний энэ харц хоосон харагдана.

Жимин: тоглоод байгаа юм уу?

Би: ийм зүйлээр тоглож болно гэжүү !

Жимин: хэнийх юм!

Би: м.мэдэхгүй

Жимин: Яаааа! Кан Эрим! Чи галзуу юмуу!!!!! Ийм үед жирэмсэн гэж хэлж болно гэж үү! Тэгээд бүүр хэнийх гэдгийг нь мэдэхгүй гэж байх ч гэж дээ !!!! Новш гэж энэ чинь арай л хямдхан биш үү? гэж өрөөгөөр дүүрэн орилж хашгирч байв.

Байз! Тэр сая намайг хямдхан гэсэн үү? Яаж? Яаж? Тэр ингэж хэлж болно гэж!!!! Энэ хүүхэд өөрийнх нь бол яах юм!! Намайг ийм тэнэг байдалд оруулж байдаг чи л өөрөө харин новш юм даа!!! Хямдхан! гэлүү харж бай! Хямдхан хүүхэн ямар байдгийг!

Би: Юу гэсэн бэ чи сая? Хямдхан гээд хэлчихсэн үү? Хараал идсэн амьтан минь яг одоо нүднээс далд орохгүй бол би чамайг алчихаж чадна шүү! Зайл яг одоо!!!!

Жимин: уучилж үз! Угаасаа явах гэж байлаа! Ийм хүнтэй яаж ч цуг байх билээ дээ гээд тэр ум хумгүй гарч гүйв.

Зөв гэж хэлээч. . Миний шийдвэр зөв байсан гэж хэлээчдээ. . Одоо надад хэн үлдсэн гэж? Эцсийн эцэст хайрлаж чаддаг хүн байдаг гэжүү???

Хөнжилдөө шигдэн урсах нулимсаа тогтоож чадахгүй уйлсаар хэвтэж байв. Үүнээс өөр чадах зүйл байхгүй мэт санагдсан. Дахиал нэг дулаахан тэврэлт!

Нэг нь яваад нөгөө нь ирдэг бараг хууль болсон байна!

Би хөнжлөөсөө гарахгүй эргэж хараад тэвэрт нь улам шигдэн хэвтээд бүр их уйлж эхлэв.

Би: Юнги-а би яах ёстой юм бэ?

Юнги: юу болсныг мэдэхгүй ч тайвшир даа бүх зүйл сайхан болох өдөр ирнэ.

Би: би жирэмсэн

Юнги: ийм сайхан мэдээг ингэж муухай уйлж байгаад хэлдэг юм уу? Яагаад одоо л хэлдэг байна! Чи ч нээрээ амиа хичээсэн хүн шүү гээд гараараа толгойг минь элж духан дээр минь үнсэв.

Би: тийм ээ би амиа хичээсэн амьтан!

~~~~~~~~~~~~~