Ghenea
My head keeps hurting a lot!Halos limampu palang ang nasasaulo ko dito sa Constitution book.
I can't also concentrate in studying since Coline and Ban approached us last time.
Mas natuon na kasi ang atensyon ko sa pag-uusap kanina kaya medyo nawawala ang concentration ko.
Lalo na ngayon at may naramdaman akong malamig na bagay na lumapat sa pisngi ko.
"What are you doing?"
Nakangiti sa akin si Fierce habang mas lalong dinidiin sa pisngi ko ang hawak niyang apple.
"You are already hungry that's why I'm trying to feed you."
Ugh. I don't need some nanny here!
"I can manage, Fierce."
Kinuha ko na yung kanina pang dumidikit sa pingi ko na red apple.
"Mukhang bothered ka pa rin mula sa sinabi ni Coline."
Paanong hindi ako mabobothered dito? Look. Stressed na ako sa studies, sressed rin ako sa problema tungkol sa grupo namin.
"Bakit ikaw? Hindi ka ba nag-aalala para kay Coline?"
"Hindi sa hindi ako nag-aalala. Kita ko kasi na hindi ka makapagconcentrate dahil sa sinabi niya sa atin. Try to focus more from your books. Baka hindi ka makasagot sa recitation by next week."
Dahil nawalan na ako ng gana sa pagbabasa ng libro, um-ob-ob ako sa mesa at pumikit.
I need to rest for a while. Hindi ako pwedeng magpaka-stressed dito. May laban mamaya. Baka pumalya ako sa event.
"You are lacking some sweets. Kumain ka."
Napatunghay ako nang may ilapat siya sa kamay ko na malamig na bagay.
"Fierce! Matutulog ako! Huwag mo akong istorbohin!"
"The librarian might scold you." sabi niya habang tinuturo ang librarian na nakatingin sa akin.
"Ikaw kasi ang may kasalanan."
"Inaalok lang kita ng pagkain."
"Gosh. Kailan ba naging pwede ang pagkain sa loob ng library?"
"None. Pero wala naman sigurong masama na kumain ng apple dito? Tingnan mo ang pinto ng library. May nakikita ka bang sign doon?"
I saw a sign that has this cliché passage of: This is the university library. Maintain the cleanliness and avoid making some noise.
Additionally, may drawing sa signage na ilang pile of books at nasa tuktok 'non ay isang red apple.
Right. The jerk has a unique theory. Sad to say, it is only a nonsense and not-so-bright idea. Psh.
"Ubusin mo 'yang kinakain mo. Pupunta na tayo sa head quarters para makapagpractice."
I quickly carried the pile of books and walk slowly while going near to the rack.
Nilagpasan ko ang librarian at agad pumasok sa isang room ng library kung saan dapat kalagyan ng hiniram naming mga libro.
Sa ngayon ay nakatingala ako sa hindi crowded na book rack. Oo nga naman. Paano ko ibabalik lahat ng mga libro dito sa book rack kung ga-tore ang mga bitbit ko?
Hindi ako magkanda-ugaga dahil iniisip ko kung ano ang uunahin na gawin. Mahirap yumuko dahil sa mga dala kong libro. Kung hindi ko naman ilalapag muna sa sahig ang mga bitbit ko, hindi maibabalik ang gatoreng libro na hawak ko.
BINABASA MO ANG
The Company
Fiksi Remaja[COMPLETED] ✔ There's no permanent in this world... even us are no exception. Story Plot: 2015 Posted in Wattpad: June 1, 2017 Date Finished: September 11, 2018 Genre: Teen Fiction, Romance, Friendship, College, Music (c) rhoanne18