wonderstruck (Reverse Falls - DipCifica)

1.6 - history ✨

Bu bölümde Dipper ve Pacifica'nın hikayesi değil de, geçmişte arkadaşlarıyla yaşadıkları farklı anılar anlatılıyor. Okuması keyifli ama isterseniz geçebilirsiniz, hikaye ile bir bağlantısı yok.

8 Eylül 2014

Arabada giderken yavaşça nefes verdim. Fazlasıyla heyecanlıydım. Hayatımda ilk kez farklı bir okula gidiyordum ve galiba kusabilirdim. Wendy telefonlarımı asla duymuyordu ve ne yapacağımı bilmiyordum. Böyle dalmışken düşüncelerim annemin sesiyle bölündü.

''İyi misin tatlım?''

''Şey, hayır. Wendy telefonlarıma cevap vermiyor ve aşırı heyecanlıyım.''

''Heyecanlanmana gerek olduğunu düşünmüyorum sonuçta herkes yeni. Ayrıca Candy'nin orada olduğuna eminim.''

''Tabii ya! Candy kesin gelmiştir!''

''Pekala, şimdi arabadan in ve okulun ilk gününün güzel geçmesini sağla.''

''Görüşürüz anne.''

Arabadan inip okula baktım. Fazla büyük değildi ama o an ki ruh halimle bana kesinlikle büyük gelmişti. Yavaşça bahçeye geçtim. Bütün öğrenciler oradaydı. yürürken hayatımın ciddi anlamda yeni bir dönemine geçtiğimi hissettim.

''Pacifica!''

Arkamı dönüp Candy'i görmemle beraber rahat bir nefes aldım.

''Selam.''

''Sınıflara gidiyoruz hadi gel.''

Belli etmemeye çalışsa da Candy şu an benden daha heyecanlıydı, fark edebiliyordum.

Sınıfa gittiğimizde Candy'le en ortanın bir arkasında ki sıraya oturduk. Önümüzde esmer bir kızla esmer bir çocuk vardı. Candy hemen atıldı:

''Selam, ben Candy.''

''Merhaba, ben Liza ve bu da Niall.'' dedi esmer kız.

''Ben Pacifica.'' dedim ve gülümsedim. Onlar da gülümsedi.

Niall, ''Ee, okulun ilk günü nasıl gidiyor?'' diye sordu. Şimdiden mi?

''Şimdilik iyi.'' dedi Candy ve güldü. Böyle kaynaşmaya çalışırken arkamda bir kahkaha duydum. Arkamı döndüğümde kumral saçlı ve mavi gözlü bir çocuk vardı. Onu görmemle beraber diğerleri de dikkatimi çekti. Belki okulun ilk günü o kadar kötü geçmezdi.

22 Aralık 2014

Taylor ve Wendy ile beraber yılbaşı partisine gidiyorduk. İlk kez gerçek bir yılbaşı partisine gidecektim ve güzel geçeceğine emindim. Arabadan indiğimizde otele gittik ve birkaç fotoğraf çekildikten sonra içeriye geçtik. İlk gelenlerden olduğumuz için salon o kadar kalabalık değildi. Her yerde yüksek masalar, karşıda da bir karaoke makinesi vardı. Güzel olacağa benziyordu.

Geleli 5 dakika olmuştu ki, içeriye iki kişi daha girdi: Dipper ve Niall. Niall'la zaten ilk gün tanışmıştım.(Wendy ondan hoşlanıyordu.)  Dipper'la resmi bir tanışmamız olmasa da havalı bir çocuğa benziyordu ve sonuçta aynı arkadaş grubunda sayılırdık işte.

''Selam.'' dedi Niall bizim masaya doğru gelirken.

''Merhaba.'' dedik.

10 dakika sonra neredeyse herkes gelmişti. Liza, onunla beraber Rachel,Camila ve Mabel, Louis, Liam, Ed, Dua ve diğerleri. Hep beraber sohbet edip eğleniyorduk ve uzun zamandır ilk kez belli insanların yanında kendimi gerçekten dışlanmamış ve mutlu hissediyordum.

''Bugün Niall'dan bir çıkma teklifi bekliyorum sanırım.'' dedi  Wendy. O gün beraber çok eğlenmelerine rağmen Niall ona açılmadı.

Karaoke'de hepimiz Little Me ve We Are Young söyledikten sonra bu şarkının sadece bizim şarkılarımız olmasına karar verdik.

Öyle de oldu. Bir daha hiçbir yıl o şarkıları söylemedik.

23 Mart 2015

-Yazarın gözünden.-

''Doğruluk ve Cesaret oynayalım mı?'' diye bir ses yükseldi erkeklerin arasından. Hepsi kabul ettiler çünkü neden etmesinler ki? Hepsi yeterince cesurdu ve 6 aylık en yakın arkadaşlarından saklayacak hiç bir şeyleri yoktu. Tehlikeli olmadığını biliyorlardı. Büyük ihtimalle sıkıcı olurdu. Ama  bu sefer ki bu kadar kısa zamanda iradeleri dışında gün geçtikçe güçlenen arkadaşlık bağları dışında; sanki biraz daha sihirliydi.

Pet şişe Niall'ı gösterdiğinde hepsi biraz daha heyecanlandı çünkü herkesin aksine onun kız arkadaşı vardı.

''Pekala, Wendy'i yanağından öp o zaman.'' denir denmez Niall'ın kan akışı hızlandı. Yavaşça kızların olduğu masaya ilerledi ve kız arkadaşının omzuna dokundu ve kız dönünce dedi ki:

''Şey sanırım seni öpmem gerekiyor.'' Fena değil ha? Tamam, şey aslında baya fena.

Doğruluk ve cesaret oynadıklarını bilen Wendy onu durdurmadı. Biraz yanakları kızardı ve utandı, ama şuanın ileride en çok hatırlayacağı zamanlardan biri olacağını bilmiyordu.

26 Nisan 2015

''Lauren ve Ally bu tarafa bakıp bakıp duruyorlar. Ve normal bir bakış değil ki. Bakışlarıyla dövüyor resmen beni!'' diye mırıldandı Wendy. Niall ile çıkmaya başladıklarından beri okulun kötü kızları Lauren ve Ally durmadan onu dikizliyordu. Özellikle de Ally.

''Sevgilimden hoşlandığından yüzde yüz eminim! Gerçekten her gün imalı sözlerden ve bakışlardan bıktım. Ben ciddi ciddi şunlarla konuşmaya gidiyorum.'' diyerek masadan kalktı. Wendy kendini kontrol eden birisiydi ama konu Niall olunca biraz sinirlenebiliyordu. Lauren ve Ally'nin yanına gidip baya bağırmadan konuşmaya başladı. Ally'nin kaşları çatılıp, Lauren da ayağa kalkınca bir şeylerin ters gittiğini anladım. Aslında herkes onlara kötü dese de aynı sınıftaydık ve gerçekten o kadar kötü olmadıklarını biliyordum, ama şuan üçü de cidden sinirlenmiş görünüyordu. Yanlarına gittim ve sakin olmalarını söyledim. Wendy bırakmamı söyleyerek bahçenin diğer tarafına gitti. Bir kaç bağırış duyunca erkeklerde konuştuğunu anladım. Hadi ama.

Hep beraber geldiklerinde erkeklerin bizi ve Wendy'i korumaya çalıştıklarını anlamıştım. Ama o zaman arkadaşlığımızın bu kadar güzel olduğunu görememiştim.

14 Haziran 2015

İlk yılın son günüydü. Ve ben gerçekten bu yılın böyle olacağını hayal etmemiştim. Çok ilginç. Wendy'nin bir erkek arkadaşı var. Ben yalnızım. Erkek arkadaş anlamında değil. Bu yıl ki sınıfımda başta doğru düzgün tanıdığım kimse yoktu. Başta Candy ve Wendy ile birlikteydim ama sonra onlar bir kaç kişiyle birlikte başka bir sınıfa gidince ben yalnız kaldım. Yalnız kalmaktan kaç gece ağladığımı bilmiyorum. Herkes sınava beraber çalışırken benim yalnız çalışmam mı? Sonra konuşma aktivitelerinde benim öğretmen ile eşleşmem mi? Sosyalleşme gerektiren etkinliklerde öylece yerimde durmam mı? Ya da her ama her teneffüs benim onların sınıfının kapısında beklemem mi? Evet, ilk dönemin yarısı böyle geçti. Ama şuan sınıfıma alıştım ve bırakmak istemiyorum bile diyebilirim. Bugün sınıfta takılmak için zeki kızlar buldum. Sonra belgelerimizi aldık ve çıkmaları için Wendy'lerin kapısını önünde bekledim. Yine.

------------------------------------------------------

Bu bölüm ve önümüzdeki 4 bölümün benim için çok özel anlamları var.

Birde yavaş yavaş final yaklaşıyor. 6 bölüm falan kaldı.

Sıradaki bölümlerde çok fazla DipCifica olmayabilir. Ama olacak yine de. Büyük ihtimalle buluştukları zamanı yazmayıp böyle yaşadıklarını 4 uzun bölümle anlatacağım.

ilki, History.

Beğendiniz mi bu fikri?

Yorumlarınızı bekliyorum :)

-z