seven

6.9K 612 49
                                        



Zawgyi



ခ်စ္တာက သက္သက္

လြမ္းတာက သက္သက္

ေသခ်ာသည္က

ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ခ်စ္လြန္း၍

လြမ္းေနျခင္းပင္။

------------------------------------------------------

႐ႈပ္ေထြးေႏွာက္က်ိေနတဲ့ ေခါင္းကို ၾကည္လိုၾကည္ညား ဆြဲခါၿပီး အိပ္ယာထက္မွ ကုန္း႐ုန္းထလိုက္သည္။

ေရေအးတစ္ခြက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သစ္လိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္ လန္းဆန္းသြားသေယာင္။

ခရီးေဆာင္အိတ္ တစ္ခုထဲကို အဝတ္ တစ္စံုႏွစ္စံုေလာက္ ေကာက္ထည့္ကာ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီး ေအာက္ထပ္ ထမင္းစားပြဲမွာပင္ Namjoon ကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

မနက္စာက ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ တစ္ခ်က္ႏွင့္ အသင့္႐ွိေနတဲ့ ႏို႔ဘူးတစ္ဘူး။

ကေလးမ႐ွိကတည္းက အစားအေသာက္ဆိုလ်ွင္ ေထြေထြထူးထူးႀကီး ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္မေနေတာ့တာက အက်င့္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

အလုပ္က ျပန္လာတိုင္း ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာပဲ ဝင္စားတက္သလို အိမ္ေရာက္ရင္ရင္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ေလာက္ႏွင့္ ၿပီးသြားတက္တာလဲ ႐ွိသည္။

"တီး....တီး...''

ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ Namjoon ေရာက္လာၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္။

Ji ေျပာသလို Jeju က အပန္းေျဖအိမ္မွာ ခဏေလာက္အပန္းေျဖရန္ ျဖစ္သည္။

စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဆိုတာထက္ ကေလးကို ႐ွာမေတြ႔သည့္အဆံုး လူကလည္း ခြၽတ္ျခံဳက်ေနသည္ကို Ji လည္း မၾကည့္ရက္လို႔ထင္ပ။

Namjoon Jeju မွာ ႐ိုက္ကူးေရး႐ွိတုန္း Namjoon ႏွင့္ အတူလိုက္သြားခိုင္းသည္။

ေပါင္မုန္႔ခ်ပ္ကို ပါစပ္ထဲ ထိုးသြင္းရင္း ႏြားႏို႔ကို ေသာက္ေနတုန္း Namjoon က ဝင္လာသည္။

"Jin မင္း အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား.....''

"ၿပီးၿပီ....''

လက္က်န္ႏို႔ဘူးကို ေကာက္ေမာ့ၿပီး Namjoon ကိုေျပာလိုက္သည္။

Remember(Completed)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin