YABAN GÜLÜ

3. BÖLÜM

3. BÖLÜM

''Her şeyde sen varsın, her yerimi sarmışssın. Senden ne kaçmak mümkün ne de  sana sığınmak. Beni ben yapan sevgilim, beni sev. Sadece beni sev.. ''

         - Azat Beyzade

Azat gözlerini Gül'ün gözlerinden bir an bile çekmek istemedi şimdi dursaydı zaman, sesini dahi çıkarmazdı. Herşeye rağmen sevdiği kadın ona meydan okuyormuş gibi tam karşısındaydı. İnce narin bedeni sanki titriyordu, koyu kahve gözlerinde  yangınlar vardı.. Ve dolgun dudakları, hafif aralıktı. Sanki bir şeylere itiraz etmek için çırpınacakmış gibi. Herşeyini elinin tersiyle silmişti kim içindi bu kadar tantana? Sevgilim için dedi kendi kendine. Gülümsedi, dudakların da oluşan tebessüm Gül’ü rahatsız etmişti yüzü her zaman ki gibi asılmıştı, hiç şaşırmamıştı aslında. Bu yüzden sevmiyor muydu zaten Gül’ü. 

Gül daha fazla dikkat çekmemek için kalktı ayağa, evin çalışan kadınlarını azcıkta olsa tanıyordu. Yanlarına gelen kadının adı da hatırladığı kadarıyla Hacerdi. Genç kızın hareketlendiğini gören Azat kaşlarını hafif çatmıştı, ondan kaçacak mıydı yani?

Gül kadının yanına gidip gülümsedi.

''Hacer abla, bize yerimizi gösterir misin? Anamda yoruldu hem.. ''

Hacer Gül’e bakıp gülümsedi, demek ki ağasının gönlünü çalan güzel buydu.

''Gösteririm kızım, gel hele. ''

Azat itiraz edecekmiş gibi yürüdü, Zümrüt oğluna en büyük uyarılarını gözleriyle verdi. Azat anasına kısaca baktı, anası doğrudan Gül’ün anasını ona gösteriyordu. Bunun anlamı kızın anası yanında! Olay çıkarma! Azat öfkesini bir kenara koydu, daha sonra Gülden hesap soracaktı. Şimdi daha önemli bir mevzu vardı.Genç adam gülümseyerek kadına döndü.

''Hoşgeldiniz''

Zehra uzun uzun Azat’ı inceledi, maşallahını da içinden çekti. Nasıl da uzun ve yapılıydı böyle, hemde yakışıklıydı da. Kadıncağız gülümsemeden edemedi.

''Hoşbulduk ağam.. ''

''Bana ağam demeneze hiç gerek yok. Azat diyebilirsiniz'' dedi kadını ikna etmek için. Zehra afallamış şeklide genç adama baktı, Zümrütte kadına onay verdiğini belli eden bir ifade takındı yüzüne, insan kaynanası olamasını istediği kadına ağa dedittirir miydi hiç!

''Şey olmaz ki.. ''

''Olur, olur! Hem bu konakta herkes bana Azat der, asıl ağa olan babam ve abimdir''

Zehra şaşkın bir ifadeyle karşısında ki kadınlara baktı, bir yaşına daha girmişti doğrusu. Kadın kısaca peki dedi tam o sırada konağa Bilal girdi, doğrudana Azat’a yaklaştı ve bütün anı bozdu.

''Ağam! ''

Azat Bilal’i öldürecekmiş gibi bakış fırlattı, Bilal ağanın bakışını fark edince sesli bir şekilde yutkundu. Azat anı toparlamak için gülümseyerek kadına baktı, Zehranın kafası daha çok karışmıştı şimdide.

''Bilal, hep ağam diye hitap eder bana. OYSA Kİ BEN KAÇ KEZ SÖYLEDİM AĞAM DEME DİYE! DEĞİL Mİ BİLAL! ''

Bilal tırsarak konuştu.

''Evet ağam.. ''

Azat daha fazla dayanamayarak arkasına dönüp adamın boğazına yapışmamak için içinden sayı saymaya başladı. Bilal az evvel pot kırdığını hemen anladı, utanarak başını yere eğdi. Zenan ve Zümrüt dudaklarını gülmemek için ısırıyorlardı.