YABAN GÜLÜ

GELECEK BÖLÜMDEN KESİTLER

Canlarım, öncelikle çook önemli bir duyurum var. Daha doğrusu bir açıklama, sizlerin benden ısrarla bölüm beklediğiniz ve benimde sizlere ne yazık ki zor cevap verdiğimin farkındayım. Sabırsızsınız buna anlış da gösteriyorum, çünkü çook haklısınız. Yaklaşık dört aydır aralıksız bölüm yazma peşindeydim. Yaban Gülü adlı hikayem Microsoft Word de 450 sayfalara kadar geldi ki Eyvah! Benim Sevgilim Bir Mafya da 176 falan. Bu ciddi ve zor bir iş ve ben artık yetişememe sorunları yaşıyorum. Düzenim hala oturmadı ve bilgisayarım bayram için hazırladığım bölümleri bir virüs yüzünden sildi. Yazdığım sayfalara mı üzüleyim yoksa saatlere mi bilemedim. Şimdi yeni yeni yeni yazmaya başlıyorum, ve nasıl olur hiç bilimiyorum. Çok doluyum, anlayış göstermemizi diliyorum. Kendinize iyi bakın..

Ayaz kızın korkuyla etrafı incelediği görünce gülümsemeden edemedi. Haytında hiç uçağa binmdiği için öyle davranıyordu. Gül her an ölecekmiş gibi etrafını incelerken ona bana mavi gözleri hedef aldı.

"Korkuyorsun.." dedi Azat kıza doğru. Gül yutkundu. Adam elinde ki biletlere bakarken aniden gelen fikirle kıza döndü.

"İstersen gitmeyelim" dedi hızlıca. Gül gözlerini kocaman açtı ve başını iki yana hızlıca salladı.

"Olmaz Azat söz verdik o kadar!"

"Ama sen-"

"Kor-kmuyorum" dedi Gül burnunu havaya doğru kaldırırken. Azat o kadar saat yolda kızın yorulacağını düşünerek uçağı önermişti. Gül her ne kadar korkmuyorum desede aslında ne kadar korktuğunu adı gibi biliyoru. Adam ellerini kızın yüzüne geçirirken gülümsedi.

"Kimseden korkmaz benim sevgilim.." dedi kıza doğru. Gül kıpkırmızı olan yanaklarını saklama girişimlerine girişti. Adam kızı doğru eğilirken tekrar ellerini kızın beline sardı.

"İnsan sevdikçe severmiş ben bunu senle öğrendim."

Gül onları izleyen kabalığa bakmamak için çırpındı. İnsanlar onları ayıpsaya bilirdi ama yanlış bir şey de yapmıyorlardı. Sevmenin neresi yanlış olabilirdi.

...

"Abinler gitmiş.." dedi Boran keyifle. Dicle telefonun diğer ucundan ona imayla gülen adama kaşlarını kaldırdı.

"Eve-t sen nerden biliyorsun?" dedi korkuyla. Acaba beni mi izliyor dedi kalbi korkuyla. Boran şen bir kahkha atarken mırıldandı.

"Korkma balca, seni izleyecek kadar delirmedim.."

Dicle ellini yüreğine koyup rahat bir nefes aldı. Boran'ın onu izleyeceğini ve yakalancağını düşünüp korkmuştu. Boran kızın fotograflarını inclerken gülümsedi.

"Ama beyaz da yakışmış.." dedi hızlıca. Dicle üzerinde olan beyaz elbiseye bakarken korkuyla ayaklandı.

"S-e..n-"

"Ben izlemiyorum Balca, izlememek için deli oluyorum o ayrı.." dedi hızlıca. Dicle korkuyla etrafına bakarken anasına durumu çaktırmamak için yalandan gülümsedi.

"Nerd-en bil..iyor-sun?"

"Muhammet.." dedi Boran kısa cevapla. Dicle hiç sesini çıkarmadı, adam sonsuzluk gibi gelen kısa sürede mırıldandı.

"Özledim Balca.."

"Ben-"

"Sende özledin değil mi?" dedi Boran ikna olmak adına. Dicle tebessüm etti. Onu sevdiğini bas basaran kalbine gülüyordu aslında.

"Şüphen mi var?"

"O zaman söyle.." dedi adam inatla.

"Seni özlüyorum Boran.."