Büyüyen bedenim oldu benim. Acılarım nefsimi dişledikçe ruhum küçük kalmaya direndi hep. Ne çocukluğum oldu, ne ergenliğim ne de en güzel yetişkin çağlarım. Sanki birden büyümek zorunda bırakıldım.
"Ufaktım, ufacıktım, top oynadım acıktım" dedim kendi kendime.
"Önüm arkam sağım solum sobe, saklanmayan ebe" dedi hayatta bana.
Ve nedense ben hiç saklanamadım. Hep ebelik düştü bu yüzden payıma. Yıllarım çalındı bahar tenimden acımasızca. Hayat hikayem şu dizelerimde masala döndü acılarımın en koyu tiryaklığında;
ღ ღ ღ ღ ღ
Büyüdüm, kanaya kanaya acıya acıya
Çocukluğum kirpiğimin ucundan koparıldı sanki
Balonlarım patlatıldı, şekerlerim avuç içlerimden alındı
Oyuncaklarım bir bir kırıldı, salıncaklarımın ipleri koparıldı
Kaydıraklarım hiç düşünmeden eskicilere satıldı
Büyüdüm, hayallerim çalına çalına
Gençliğim bahar tenimden koparıldı sanki,
Önce pembe bulutlarımı söktüler
Yerine en karasından, en puslusundan dumanları verdiler
Yıldızlarım alındı sonra, ışıl ışıl gök yüzümden
Geriye alaca karanlıkları serdiler
Düşlerim, gülüşlerim, umutlarım alındı ardından
Geriye boş bir kabuk bırakılırcasına
Bırakıldım, ten denen canı acıtan bu giyisinin altında
Büyüdüm; sadece gözyaşlarım, özlemlerim, acılarım kaldı bana
Her gözyaşım, kesik kesik oluklar bırakarak akıp durdu ruhuma
Özlemlerim büyük hortumlar olurcasına
Alıp savurdu beni hasretlerin en koyu limanlarına
Acılarım onlar hazan olup düştü şakaklarıma, saçlarıma
Şimdi titrek ellerim ve dudaklarımla ben,
Kaybetttiğim masumluğuma ağlıyorum
Büyüdüm; küçülürcesine, azalırcasına, yokolurcasına
Kendinde kaybolurcasına
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakura-Şiirsel Hikayem
PoetryÖmrüm kocaman bir hayal oldu hayat karmaşasında. Hepinizin olduğu gibi yara bere ve kırıklar içinde kaldı yürek izlerim. Ama yılmadım trajik hayatımın kahkalarını muhteşem bir kitaba döndürdüm AŞK' I HAYAL adında. Kaybolan tüm umutlarım hayallerim y...
