My Pretty Boy

Chapter 14: So Then We Meet Again

Finally, tapos na rin ang classes. Finals week na lang for next week ang iisipin namen.

Naunang umalis si Maica at Colette, while I changed to civilian clothes.

The only time kasi na sumama ako kay Josh ng naka-uniform, pinagtitinginan ako. Kaya since then, lage na ako may extra clothes sa school locker.

"Hi gwapo."

I can't help but smile nung nakita ko ung isang sophomore na pinisil si Josh sa braso. Hahaha

Hay nko, pinagtitinginan na naman siya. Sino ba namang hindi mapapatingin, sa angas ng pagkakasandal niya sa kotse.

He's wearing a blue chino shorts, dark gray tee, and chuck taylors. Siyempre, naka messy hairstyle na naman siya.

Tsk! Tsk! Boys and their toys and their porma. Sino bang hindi kikiligin pag ung minsan na nga lang may makitang guy sa campus eh ganyan pa ka Hot!

Papalapit na siya saken pero ang lapad pa din ng ngiti ko. Hahaha hindi ko kasi mapigilan, mga Marians talaga. Bihira kasing may pumasok na guys dito sa campus e.

"Lapad ng ngiti ah, tara na?"

Paglapit namen sa kotse, may bumabang guy. He looks familiar. Alam ko taga Rainville din siya, pero hindi naman si Aldrin.

"Ashley, this is Charles."

"Charles, si Ashley."

😳😳😳 Natigilan ako. So siya pala si Weird Guy?

"Hi Ashley, hahahha" he extended his arm kaya kinamayan ko na rin.

And there goes his weird laugh again.

Charles...simple lang siya, unlike Josh.

Porma? Okay lang, simple. Nka skinny jeans and plaid shirt saka rubber shoes. Siguro, wrong combination? Or hindi lang niya kayang dalhin ung porma.

Hindi rin malakas ang appeal niya. Okay lang, sakto lang. Not someone na mapapalingon ako.

The only reason kung bakit ako natigilan is because all the while, kilala ko naman pla siya. I mean nakikita ko na siya sa terminal noon pa.

Actually, he's not so weird after all. Wag lang siyang tatawa.

-----------

CHARLES' POV

Ang ganda niya talaga. Hahaha ewan ko ba pero parang kinikilig ako.

Kaya nung pinakilala siya saken ni Josh, di ko na naman mapigilan pagtawa ko.

"Hi Ashley, hahahha". Kinamayan ko siya, ang lambot ng kamay. Mapaghahalatang mayaman.

"Ang ganda-ganda mo talaga!! Hahaha! Uy thank you nga pala kasi pumayag ka magkita tayo. Hahaha"

Ngumit siya saken. Hay ang ganda ng ngiti niya, at natawa din siya.

"Hahaha! Okay lang di na ako busy eh."

Buti nalang, right timing si Josh. Salamat bro, sa isip-isip ko.

"Where to you want to go?" Huh? Englisan ba sila mag-usap dalawa?

"Anywhere okay lang. Ikaw naman nagyaya e." Ngumisi si Josh sa sagot ni Leigh Ashley. Parang may ibig sabihin ung ngisi niyang yan.

May sasabihin dapat si Josh pero....

"Ay maglunch nalang pala tayo. Hahaha". Sabi ulet ni Leigh Ashley sakanya sabay belat. 😝😝😝

Parang iba ang body language nitong dalawa.

Parang ngkakaintindihan sila na sila lang.

Parang ang misteryoso nilang dalawa.

Hhhmmm.... Siguro dahil madalas silang magkausap. Kaya kilala na nila isa't isa.

Gusto ko din siya makilala ng husto. Tulad ng pagkakakilala sakanya ni Josh.

At Oo, mukhang hindi naman nga siya masungit. Siguro nga sa umpisa lang, kasi hindi pa niya ako kilala noon. Siguro akala niya, stalker ako.

Magpapatulong ako kay Josh....

Liligawan ko na si Leigh Ashley.