My Pretty Boy

Chapter Three: How He Knew Me

After English class, nalaman namen na wala pala si prof Humanities, ung class namen after the 3-hour interval.

So dahil diyan, we spent lunch and the whole afternoon sa Galleria.

Nakakapagod mag dress hunting para kay Maica. Siyempre she has to look at her best on her Lola's birthday. Reunion nga kasi.

Si Colette ang fashion consultant. I must say magaling siya. Signature clothes siya lage, and always updated, if not advanced, sa fashion.

Almost 8pm na ako nakauwi ng bahay. As usual, dinner is ready.

---kring, kring---- kring, kring---

"Hello? Ay sandali lang" si Papa sumagot sa phone.

"Ashley, telepono"

"Hello?"

"Hello? Leigh Ashley, ikaw na yan?" Si weirdo na naman pla.

"Ah oo. Si Charles toh?" Wala kasi akong masabing iba.

"Uy! Naalala mo pala name ko hahaha hahaha." And there goes the weird laugh.

"Napatawag ka?" Curious lang ako. Kung pano niya ako nakilala, and kung kanino niya nakuha ung number sa bahay.

"Gusto lang kita makausap. Busy ka ba? Nagdinner ka na?"

At dahil curious nga ako, pinagbigyan ko siyang mag-usap kame. And there he threw the bomb.

Nakikita pala niya ako sa terminal ng jeep pag hinahatid ako ni Papa. Crush na crush daw nia ako. Kaya tina-timingan nia ako sa terminal. Same time din siya nagppunta dun para makita ako. Kahit nasa pila na siya, pauunahin nia ung iba para daw makasabay nia ako sa jeep. Minsan, inaabot pa daw nia pamasahe ko.

Nakwento daw niya ako sa barkada niyang si Aldrin nung minsan na naginuman sila. Based on his story, naalala ko si Aldrin. Servicemate kami nung highschool, sakanya nakuha ni Charles full name ko at number.

Graduating na pala si Charles ng HRM. Pero this sem, training siya for cruise ship. Dream daw kasi niyang makapag travel.

"Ay Charles, sige na late na kasi eh. Matutulog na ako." Palusot ko. Kasi nalaman ko na dapat kong malaman.

"Ah may pasok ka ba bukas?" . Saturday kasi, wala naman ako class. Gusto ko lang tlga magrest.

"Wala naman pero madami kasi ako school reads eh."

"Sipag mo naman mag-aral. Sige, bukas nalang ulet pag hindi ka busy ha. Good night, Leigh Ashley."

Imbyerna much!

"Okay, bye."

The next day, after the household chores, I did my assigned readings. Kaya nkakulong ako sa kwarto almost the whole day.

Charles called around 5pm. Pero ewan ko, hindi ko rin kasi siya feel kausap kaya di ko ine-entertain ng husto. Hindi ko rn naman binabastos. Matipid lang ako sumagot.

" Leigh Ashley, busy ka ba? Parang wala ka sa mood makipagusap." Ay, napansin naman pala niya.

"Madami kasi ako school readings eh." Nakikisabay ka pa!

" ah o sige hindi na kita iistorbohin. Salamat sa time. Hahahhaha". Buset na weirdo laugh yan oh. Hndi matatapos ang usapan ng walang ganyan.

"Sige, bye." Click!

Sunday....same eksena. Household chores, kulong sa kwarto, school reads.... Pero teka, 8pm na wala pa din Charles na tumatawag. Ah, baka na-offend ko siya. Kaya sumuko na rn. Okay lang, atleast di nako mahihirapan magpalusot sakanya.

Knock, knock

"Ashley, telepono" si Mama. And yes! Me and my big mouth! Ayan na nga ang phone call...

Paglabas ko sa living room, si Mama lang pla mag-isa. Watching her favorite telenovela.

"Hello?"

"Hello? Leigh Ashley?" Teka, hindi si Charles toh ah.

"Ah yeah, who's this?"

"Hi Ashley, I'm Josh... Joshua San Jose"