Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Fatma przyszła na świat w 1606r. jako druga córka Mahpeyker i sułtana Ahmeda. Jako osiemnastolatka została wydana po raz pierwszy za mąż. Wybrankiem okazał się Çatacalı Hassan Pasza (zmarł w 1631r.), admirał floty osmańskiej. Ewlija Czelebi zapewnia nas, że Fatma była zamężna aż 12 razy, co jest liczbą nieco przesadzoną. Małżeństwo nie trwało długo, bo sułtanka rozwiodła się z Hassanem z powodów politycznych, najpewniej z aprobatą matki, w 1626r. Kilka miesięcy później poślubiła Kara Mustafę Paszę. Kara Mustafa był gubernatorem egipskim wyedukowanym w Enderun. W 1628r. został on skazany na śmierć przez Murad IV, który w chwili wydania rozkazu liczył sobie 16 lat. Powód? Akcja wbrew "boskiemu prawu". 3 lata potem wyszła za mąż za kolejnego admirała floty osmańskiej, lecz jego tożsamość pozostaje nieznaną, jednak w jednym z artykułów można znaleźć przypuszczenie, że jego imię również brzmiało Mustafa, a w 1636r. został stracony przez szwagra. Czwarte małżeństwo Fatmy należy chyba do najbardziej znanych : jej "wybrankiem" był Melek Ahmed Pasza, który niedawno owdowiał. Melek jak mówi sam jego przydomek należał do ludzi obdarzonych wręcz anielskim charakterem. Z pochodzenia był Abchazem, jego krewnym był słynny Ewlija Czelebi. Pierwszy ślub Meleka datowany jest na 1644r. Jego "ukochana" miała wtedy 11 lat i była córką Murada IV, a jej imię brzmiało Kaya, dokładniej Ismehan Kaya Sultan. Dziewczynka nie zgodziła się na spędzenie nocy poślubnej ze swoim małżonkiem i rzuciła się na niego z sztyletem. Potem zaczęło się im układać w małżeństwie, byli bardzo zgodną parą. Zresztą babcia dziewczynki, Mahpeyker sama aprobowała ten związek mimo początkowego niezadowolenia matki sułtanki. W 1651r. Ahmed objął jako bejlerbej Oczaków,wiązało się to oczywiście z wyprawą do nowego miejsca urzędowania, Silistry. Paszy początkowo trudno było przyjąć do wiadomości, że wysyła się go na rubieże Imperium, ale w końcu się z tym pogodził, a dawne stanowisko Wielkiego Wezyra przypadło Siyavuşowi Paszy. Gdy dodarł do Ruszczuku, posłowie ze stolicy zarządali od niego wydania im marszałka dworu Abchaza, zakuli go w łańcuchy i pognali z wiatrem do Stambułu. Nakaz aresztowania wystawiony miał być w imieniu Mehmeda IV, dziewięciolatka. Wuj sułtana szybko domyślił się podstępu, postanowił więc wysłać do stolicy Ewliję Czelebiego z rozkazem wstawienia się u sułtanki Kai. Trzeba wiedzieć, że w 1633r. w dzień narodzin sułtanki dziejopisarz sam wystrzelił na jej cześć rakietę. Gdy przebieg całego zdarzenia dodarł do sułtanki, ta wpadła w wielki gniew i zażądała wizyty u Gevherhan Sultan, żony nowego sadrazama. Zaraz potem w sali pojawił się na wezwanie żony mąż i zaczął się gorączkowo tłumaczyć i ujawniać swoją niewinność. Rozpoczęła się kłótnia, w końcu Kaya powiedziała, że nie istniała potrzeba uwięzienia marszałka, a sprawę majątkową można było załatwić przez nią. Po ostrej wymianie zdań Kaya udała się do Mehmeda IV i kilku innych dostojników. W sprawę w tym momencie wciągnięty został Sulejman Aga. Nazajutrz marszałek wylądował w piwnicy. Na Radzie Divanu Sulejman Aga oświadczył mężowi Gevherhan Sultan, że musi oddać pieczęć. Zaskoczony nie rozumiał, co się wokół niego dzieje, dopiero gdy eunuch chwycił pieczęć i wręczył ją Gruzinowi Mehmedowi Paszy, Siyavuş się obudził. Jego kara była godna jego uczynku : został zesłany na jedną z wysp Morza Egejskiego. Kaya przed śmiercią miała sny, w których pojawiał się jej zmarły dziadek, padyszach Ahmed. Sułtan po wędrówce po rajskich ogrodach, kładł rękę na jej twarzy, a po chwili na alabastrowej skórze pojawiała się krew. Sułtanka budziła się z krzykiem, było to zapowiedzią jej przedwczesnej śmierci. Zmarła na wskutek fatalnego poronienia - akuszerki próbowały wyciągnąć z niej martwy płód zamaczając ją po łokcie w wodzie, doszło wtedy do uszkodzenia organów czy też ich wyciągnięcia. Podczas jej pogrzebu Melek rzucił się ze szlochem na trumnę. W 1660r. Mehmed Köprülü kpiący z rozpaczy paszy ("To tylko kobieta, powinieneś się wstydzić.") zeswatał go z Fatmą Sultan. Otyła, brzydka i niemłoda, z pewnością nie kwalifikowała się do grona pięknych i nadobnych. Wielki Wezyr triumfował, a na pytanie świeżo upieczonego małżonka odpowiedział, że podarował mu słonia, by go nakarmił. W trakcie nocy poślubnej żonka poinformowała Abchaza, że potrzebuje pieniędzy na utrzymanie swojego dworu, który wprowadził się wraz z oddzielną służbą do ogrodu, a z oddzielną do domu. Pasza oburzył się, bo czekały go naprawdę niebotyczne wydatki, wtedy małżonka uprzedziła go o rozwodzie, jako jedynej możliwości rozwiązania sprawy. Fatma na pewno go nie zauroczyła, ale zwrot posagu w wysokości rocznego podatku z Egiptu nie leżał w zamiarach Meleka. Köprülü wybuchł śmiechem na wieść o konflikcie dostojnika z sułtanką, żartobliwie dodając: "Posprzeczałeś się z żoną, no cóż...bywa!" Na całe szczęście, a może i nie... po pół roku śmierć zabrała tego naiwnego człowieka uwalniając go od brzemienia małżeństwa. Po pogrzebie Fatma dążyła do przejęcia majątku po mężu, opieczętowując drzwi weszła w konflikt z sadrazamem, a gdy podjął się on interwencji, uciekła karetą siną dal. W 1665r. zbliżając się do sześćdziesiątki weszła w związek z Kanburem Mustafą Paszą, a już w 1667r. w ogrodzie z basenem poślubiła Közbekçi Yusufa Paszę. Rola jej świadka przypadła zastępcy kızlar ağası, eunuchowi Yusufowi. Było to jej ostatnie zamążpójście, gdyż jej życie zakończyło się w 1670r. Spoczęła przy ojcu. Pamiątką po tej kobiecie jest fontanna przy meczecie Ahmedpasza. Natomiast około 1626r. Mahpeyker proponowała Wielkiemu Wezyrowi Hafizowi Paszy małżeństwo z jedną ze swoich córek :" Gdy będziesz gotów, daj mi znać, a ja będę działać odpowiednio do tego działać, od razu o Ciebie zadbamy, a ja będę działać tak samo jak gdy posyłałam moją Fatmę". Podczas panowania Ibrahima, wraz z siostrami otrzymywała tylko 400 akcze, podczas gdy Haseki otrzymywały ponad dwa razy więcej.
