Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jego narodziny datowane są na dzień 1 grudnia 1612r. Natomiast kronikarz Hasanbeyzade wspomina, że książę na świat przyszedł trzy miesiące po Muradzie. Tożsamość jego matki pozostaje w sferze domysłów, lecz określa się ją postacią Mahfiruz Hatice. Najpewniej z okazji narodzin tego syna, Czerkieska otrzymała w darze od padyszacha drogie prezenty, a jej rodzina specjalnie na obchody narodzin księcia została ściągnięta z Kaukazu. Szczodry Ahmed dał teściowi 15,000 złotych dukatów. Ojciec kadyny odpłacił mu się dwoma dziesiątkami pięknych kaukaskich koni znakomitej hodowli. W swoim raporcie Francesco Contarini przedstawia księcia w ten sposób: " Widziałem księcia Bayezida, to chłopiec mający 9 lub 10 lat. Ma jasną cerę, brązowe włosy. Nie wygląda wcale jak Turek. Gdy po raz pierwszy go ujrzałem pomyślałem, że pochodzi on z branki i byłem bardzo zaskoczony, że to brat sułtana. Musi wyglądać jak matka, ponieważ wieść niesie, że jego matka była brązowowłosą i niebieskooką Czerkieską. Inny rodzony brat sułtan, który wciąż jest bardzo młody wygląda jak książę, ma jasną cerę i zielone oczy." Książę uchodził nie tylko za przystojnego, lecz również wykształconego, miłego młodzieńca. Najlepsze relacje łączyły go z rodzeństwem pochodzącym z czerkieskiej matki, w tym z Sulejmanem, z którym dzielić miał pokój w kafes lub mieszkali w sąsiednich pomieszczeniach. Nie miał wśród wojska poklasku, o co skutecznie dbał jego starszy brat. Rywalizowali ze sobą, chociaż bywały miedzy nimi względne okresy pokoju. Kösem ponoć nigdy nie chciała jego śmierci, kochała go jak własnego syna, a on wynosił ją nad swoje ciotki. Jego relacja z Mahpeyker mogła być również przyczyną jego śmierci. W listach sułtanki można napotkać pochlebne wzmianki o pasierbie. Mimo odizolowania w kafes, jego serce należało do pewnej nieznanej z imienia kobiety, Gruzinki. Sułtan Murad nie chciał, aby ukochana brata mieszkała w pałacu. Gdy dowiedział się o ich ślubie (sam książę według przekazów nie chciał jej poślubić) wyrzucił ją z pałacu. Zapewnił jej z szacunku do brata komfortowy dom w dzielnicy Galata, gdzie przeniosła się z służbą. Aż do dnia zgonu począwszy od 1623r. był księciem koronnym. Do śmierci księcia przyczynił się drobny wypadek. Przystojny Bayezid, mistrz gry w dżirit (gra zespołowa, rzuca się do siebie kij lub laskę) pewnego słonecznego dnia zrzucił Murada z konia podczas rozgrywek. Niedługo potem został uduszony jedwabnym sznurem wraz z księciem Sulejmanem 27 lipca 1635r. podczas celebracji zdobycia Erywania. Jego śmierć poruszyła lud. Na podstawie jego losów powstała tragedia "Bajezed" napisana w 1672r. przez Francuza Jeana-Baptiste Racine. Spoczął w grobowcu swojego ojca.
