Yarış Tutkunları

●•20•●

Gaza gelip bir bölüm daha yazan yazarınızın tatlışlığı 😂😂 Teşekkür ederim biliyorum öyle olduğumu diwmdiwmdkwmx. Ay çok seviyorum sizi❤ Hadi okuyun bakalımm 💕

●     ●      ●

Hemen balkon camını açıp dışarıya çıktım ama yoktu. Fotoğrafı çekildikten sonra bir yerde wifiye bağlanıp atmadıysa bende bir şey bilmiyorum. İçeriye geri girip telefonu açtım ve mesaj attım.

Dolunay: Neden buradasın sen? Ve şimdi nerdesin?

Dolunay: Sen konumu da bu yüzden istedin dimi?

Dolunay: Ya senin işin gücün yok mu? Niye geldin?

Anıl: Sakin ol, buradayım diye çok heyecanlandın dimi? 😂

Dolunay: Nasıl geldiysen geri git.

Bir fotoğraf daha attı ve indiği gibi bir şok daha yaşadım. Yine kendisini yarım almıştı ve arkasında kalan kısım bizim kaldığımız villaydı. Yani bu da demek oluyordu ki yan villadaydı. Hadi ama! Gerçekten mi ya?

Diyecek bir şey bulamayıp ekranı kapattım ve yerine koydum telefonu.

Benim için onun burada olması sanırım kötü bir şey değildi, sanırım. Ama abimler için kötü bir şeydi. Kavga edeceklerine emindim ama umarım etmezlerdi.

● ● ●

Sabah balkondan yüzüme vuran ışıkla gözlerimi açtım. İlk defa bu kadar mutlu uyanıyorum ya. Allah'ım şükürler olsun sonunda mutlu uyandım!

"Gününüz aydın olsun inşallaah!Güünaaaydııın!" Diye odama dalan Alperle gözlerimi geri kapattım.

"Gün aymasaydı da şu sesini duymasaydım Alper! Seda Sayan programı açmıyorsun farkındasın dimi?"

"Ayol kalk anam. Yatmaya mı geldik?"

Ağlıyormuş gibi yapıp pikeyi kafama kadar çektim. Evet her ne kadar sıcak da olsa bir şeye sarılmadan uyuyamıyordum. Bu bir şey şuan da pikeydi.

Birden havalanmamla Alper'in kucağına aldığını farkettim. Bu çocuk beni kucağına alıyorsa bir bokluklar vardır ya!

"Alper'im napıyosun?"

"İyiyim bebeğim sen napıyosun?"