Yarış Tutkunları

●•26•●

Medyada esmerimizz 💕

Konuşmalarını görmeseniz de bu Alper ve İrem'in ikinci konuşması değil :') Ne ara bu kadar samimi oldu da evine gitmeyi düşündü demeyin lütfen 😊

Sadece Alper ve İrem'i içeren bir bölümle baş başasınız 💕 İyi geceler dilerim 😚

Alper: Çok yorulmuş olmalısın. Bütün gün beynimin içinde koşturup durdun.

Gülerek yazdığım mesajdan çıkıp telefonu bıraktım. Ondan hoşlanmıştım. Ya hoşlantı olarak kalacaktı ya da izin verirse aşık olacaktım. Ve daha aşık olmadan o isteyerek yapmasa bile beni değiştirmişti. Eskisi kadar sinirim yoktu. Ya da zırt pırt kavga çıkartmıyordum. Bence tek sebebi İremdi.

Sevgilim var desede yoktu, bunun farkındaydım.

Mesaj sesiyle düşüncelerimden kurtulup telefonu elime aldım. Yansımamı görünce güldüğümü gördüm. Aloo! Kendine gel oğlum.

Esmerim: Yoruldum.

Alper: Kıyamam, gel bir güleyim de yorgunluğun gitsin ❤

Esmerim: Olur hadi buluşalım.

Alper: Şş hemen telefonu İrem'e ver lan. Gelip bulursam seni döverim. Kalbime iniyodu.

Esmerim: 😂😂

Esmerim: Benim ya. Size geleyim mi?

Esmerim: Seninle yalnız kalmak istemiyorum yani o yüzden size geliyim mi dedim.

Alper: Seni yiyeceğimden mi korkuyorsun?

Esmerim: Belki.

Alper: Gel hadi. Bende bizimkileri evden göndereyim 😆

Esmerim: Öyle bişey yaparsan gelmem 😡

Alper: Konumu atıyorum, için rahat gelebilirsin ❤

Görüldüde bırakıp çıkınca bende çıktım ve ayağa kalktım. Aynanın önüne geçtim ve kendime çeki düzen verdim.

"Heyt be! Şu gülüşe bak. Amma yakışıklıyım." Kapının önünden haykırma sesi gelince kapıyı açtım.

"Ya Alper." Dolunay karşımda gülüyordu. Bende gülünce yere attı kendini manyak.

"Sen benim kapımı mı dinliyorsun lan?"

"Evet bir sıkıntı mı var birader?"

"Var koçum."

"Sıkıntı varsa sıkıntı yok kardeeeş. Ay bu böyle değildi ya."

Gülmeye devam edince bende güldüm.

"İrem geliyor. Adam akıllı durun bak kızı kaçırmayın."

"Biz napacağız ya? Kız kaçsa kaçsa senin yüzünden kaçar." Tekrar gülmeye başlayınca gözlerimi devirdim.

Elimi saçlarımın içinden geçirip güldüm. "Çok yakışıklıyım dimi?"

"Eh, sende en az benim kadar mükemmelsin." Ayağa kalkıp o da elini saçlarından geçirdi ve güldü.

Birlikte aşağıya indiğimizde etrafa bakan İrem'i gördük. Geldiğimizi farkedip bize dönünce gülümsedim ve yanına doğru ilerledim.