Yarış Tutkunları

●•27•●

Medya: Alper 💕 Çocuğun gülmediği fotoğraf yok 😂

Kısa bölüm yazmak hoşuma gitti dkwmdowmdkw. Verdiğiniz oylar, yaptığınız yorumlar beni çok mutlu ediyor. Teşekkür eder, keyifli okumalar ve iyi geceler dilerim 😋😹💕

● ● ●

Alper'in Anlatımından;

Suyun içinden yüzerek yaklaştığım bacağı tutup yukarıya kaldırdım. Birlikte su yüzeyine çıkarken benim bırakmamla o suya gömülmüştü. Ve ben gülerken o sinirli yüz ifadesiyle sudan çıkmış bana vurmaya başlamıştı.

"Ya sana yapma diyorum şunu." Dedi İrem'im.

"Bir şey olmaaaz. Ben buradayım, kurtarırım seni."

"Kurtarılacak duruma niye sokuyorsun beni kahraman bey?"

Elimi yukarı kaldırıp halay çeker gibi yaptım ve "Esmerim biçim biçim, ölürüm esmer için." Diye bağırarak söyledim.

Sonunda güldüğünde bende güldüm ve halay çekmeyi bıraktım.

"Ha şöyle. O mimikler ben varken sinirli olamaz okey?"

"Senin mimikleri ne yapacağız?"

"Benimkiler arada sinirli olmak zorunda esmerim."

"Bir anlaşma yapalım mı? Bugün o mimikler hiç bir şekilde sinirli olmayacak."

"Karşılığında ne alacağım?"

"Ne istiyorsun ya?"

"Yanağım öpücük istiyor esmerim."

"O yanağın tokat istiyor bence."

Gülüp elini tuttum ve merdivenlere doğru çektim bizi. Merdivenlerden çıkınca "Tıka burnunu." Deyip 3'e kadar saydım ve havuza atladık. Sudan çıkışıyla bile beni büyüleyen kıza baktım.

Gülümseyerek "İzle sevgilini." Dedim ve tekrar merdivenlerden çıktım.

Havuzun kenarından uzaklaşıp koşarak geldim ve ters takla atarak havuza atladım.

"Ne yetenekli sevgilim varmış yaa." Dedi gülerek.

"Yat kalk dua et bana, seni seçtiğim için."

Saçımdan tutup suya batırınca kafamı, nefesimi tutmam gerekirken güldüm. Ağzıma giren suları yutarken kafamı sudan çıkardı.

Nefesimi düzelttikten sonra ona dönüp "Ya niye çıkarıyorsun? Biraz daha dursaydın suni teneffüs yapmak zorunda kalacaktın." Dedim.

"Bulursun suni teneffüsü."

Merdivenlerden çıkıp havluyu vücuduna sardı. "Hadi girelim içeriye."

Bende çıkıp uzattığı havluyu vücuduma sardım.

"Yaptığımız anlaşmayı unutma aşkım tamam mı?" Deyince tek kaşımı kaldırıp ona baktım. "Ne öğreneceğim acaba?"

Gülümseyip elimi tuttu ve içeriye girdik. Sırasıyla Anıl, Dolunay, Ekim ve Giray koltukta oturuyordu.

Masada duran kolayı alıp "Selam gençler." Diyerek bende oturdum ve eli elimde olunca İrem'de yanıma oturdu.

İrem elimi sıkınca ona döndüm ve kafamı salladım 'Ne' anlamında. Kafasıyla onları işaret edince onlara döndüm.

"Niye konuşmuyorsunuz? Yoksa öğreneceğim şey sizinle mi ilgili?"

"Alper şimdi sana bir şey söyleyeceğiz ama anlayışla karşılayacağını biliyoruz." İrem'e bakıp "Ay yani umuyoruz." Dedi Dolunay. O sırada Enes de gelince karşı koltuğa oturdu.

"Ne söyleyecekseniz haberi olmayan bir benim galiba."

"Evet. Daha fazla saklamak istemedik."

"Daha fazla? Ne zamandır saklıyorsunuz? Neyse söyle hadi."

İrem kulağıma fısıldadı. "Anlaşma."

"Bu kadar gerildiğinize göre öğrendikten sonra burayı dağıtacağım. Ama maalesef ki anlaşma var, değil mi? Çok kurnazsınız. Tamam sessizce burada oturacağım, söyle."

Anıl Dolunay'ın, Giray da Ekim'in elini tutunca istemsizce ayağa fırladım.

"Vazgeçtim sessiz falan olmuyorum. Noluyor burda a*ına koyayım? Çeksenize lan elinizi."

İrem elimi tutunca ona döndüm. "İrem buna sessiz kalmamı bekleyemezsin."

"Alper, bak bizde sevgiliyiz. Onlar bize böyle mi tepki verdi? Bizimle mutluluğumuzu paylaştılar. Sen niye böyle yapıyorsun?"

"Onlar benim kardeşim. Korumak zorundayım onları. Özellikle sevgili olarak seçtikleri kişiler Anıl ve Giraysa." Tekrar onlara döndüm.

"Oğlum bizde sizi yanımıza aldık ya. Eskisi gibi yapmadık, az da olsa güvendik size. Evimize aldık. Arkamızdan iş çevirip kardeşlerimize göz mü koydunuz?"

"Olaya çok yanlış yerden bakıyorsun. Az olan güveninizi artıracağız. Biraz inan oğlum ne yaptık biz size? Ortada adam akıllı ne bir olay, ne de bir sebep var." Dedi Anıl.

"Bir olay ya da bir sebep yok belki ama sizin karakteriniz de yok."

"İleri gidiyorsun." Diyerek ayağa kalktı Giray. "Gidiyorum, ne olacak?"

Ekim, Giray'ın elini tutarak ayağa kalktı. "Ekim çek elini."

"Alper, lütfen yanımızda ol. Beni sevgilim ve kardeşim arasında bırakma."

"Ne zamandır sevgilisiniz siz? Ne kadar zamandır saklıyorsunuz bunu?"

"Alper onun sırası değil şimdi. Senin desteğine ihtiyacımız var diyorum sana." Dedi Ekim.

Daha fazla sabırlı olamayacağımı anlayıp bir şey demeden sinirle merdivenlerden çıktım. Odama girip kapıyı kapatacağım sırada bir el buna engel olunca kapıyı açtım. "İrem, yalnız bırak beni biraz tamam mı? Sinirliyim, seni kırmak istemiyorum."

"Sen böyleyken seni bırakmam. İstediğin kadar kır beni ama gitmiyorum."

Onu kendime çekip sarıldım.

"Sen böyle sarılabilirken onların yapmasına neden izin vermiyorsun?" Dedi İrem yanağı omzunda olduğu için boğuk çıkan sesiyle.

"Çünkü yaşıt da olsak ben onların yeri geldi abisi oldum. Bak biz normal arkadaşlar değiliz. Onlar benim için çok değerliler. Anıl ve Giray'ı ne severiz, ne de güveniriz. Bunu kabullenmek istemiyorum."

"Dolunay'la az çok vakit geçirdik. Ve eminim güvenmese onunla sevgili olmazdı. Güvenini kazanmış demek ki Anıl."

"Ya bir gün güvendiğine pişman olursa?"

"Ya bir gün bende sana güvendiğime pişman olursam? Bak böyle düşünerek bir şeyler yaparsan hayattan zevk alamazsın, güzel şeyler yaşayamazsın. Oluruna bırakmak gerekiyor bazen. Hem onlarla eğer sakin bir şekilde konuşursan sevgilerini görürsün."

"Galiba haklısın ama yinede biraz zamana ihtiyacım var."

"Anlaşmaya uymadın." Deyince gülümsedim.

"Öpücük için sakin kalamamış olabilirim ama sakin kalmam için öpücüğün gerekebilir."

"Eğer seni öpersem.. gittiğimde hep aklımda kalır. Acı verir bana, bize."

"Eğer beni öpmezsen gittiğinde pişman olursun. Bu daha çok acı verir."

Geri çekilip yüzüme baktı ve gülümsedi. Yanağıma bıraktığı öpücüğüyle kalbim 'Esmerim biçim biçim.' Şarkısıyla halay çekmeye başlamıştı. Bende gülüp yanağından öptüm.

"Öptüm aniden, seviyorum bak sahiden."

● ● ●