"Ampon ko siya."
What!?
Indi ko yun inexpect na yan yung sasabihin niya.
Ampon lang pala si Boss Khyzer? Kala ko kasi magiging kapatid ko na siya.
Pero O TO THE M TO THE G, okay lang.
May chance pa akong manalo. Hahahaha.
"Ah ganon po ba? Sige po mauna na po ako. Bye, Pa."
******
Sumakay na ako sa sasakyan.
Natatandaan pa naman siguro ni Mama si Tita Charita. Mai-chika ko ito kay Mama pagdating sa bahay.
Nako nako! Stress na Stress talaga ako ngayon a. Oh my gosh! Naalala ko naman tuloy yung pinagawa sa akin ni Boss. SERIOUSLY? Ganon ba ang pinapagawa sa mga sekretarya? I mean yung talagang totoong secretary.
Hmmm. I don't think so. Baka parusa lang sa akin yun ni Boss. Kasi ang daldal ko? Ganon? Ay grabe sya! Sorry talaga boss kung madaldal ako ha? Ganyan po talaga ako e. Ang harsh naman niya kung ganon. Stress ang kilay ko ngayon, gusto ko nang matulog.
"Manong Ekyo! Dito lang po." Pinatigil niya naman ang sasakyan." Bumaba na ako "Salamat po, Manong." Sinara ko na ang pinto ng sasakyan
*******
"MA! MAMA! MOTHER! MA! MAMA!"
"What?! Tulog na ang mga kapitbahay natin wag kang maingay!" Ang kilay ni Mama parang magsasabong na e.
"Hi po-"
"Tinamaan ng kulog, kala ko kung ano na. Kala ko emergency! Perwisyong bata ka. Oh, kamusta ang date? Ba't ginabi ka?"
"Ma! Ako muna ang magtatanong. " umupo ako sa tabi niya.
"Oh, ano yun?"
"Kilala mo pa po si Tita Charita? Yung kapitbahay natin dati. Yung palaging nandito sa bahay tapos palaging may dalang pasalubong para sa inyo. " Nag-isip isip si Mama
"Aba, oo! Hindi ko na nakita ang Gaga na yan! Saan na ba siya napadpad? Miss ko na ang lukaret na iyon."
"E yun ma, tigok na."
"ANO!?" Lumaki ang kanyang mga mata. Ma! Baka mahulog.
"Tigok na siya, Ma." Inis kong sabi.
"Teka, teka. Ano ba ang tigok?" Napakamot siya ng kanyang ulo.
"Patay na siya, Ma!" Napaluha siya sa sinabi ko.
Sorry talaga, Ma. Hindi kasi pwedeng sabihin sa inyo ang lahat-lahat. Kung alam mo lang sana. Maiintindihan mo talaga kung ano ang buong kwento.
"Tahan na, Ma." Huwag mong iyakan ang mang-aagaw, Ma. She didn't deserves that.
Pinunasan na niya ang kanyang mga luha. "Kailan siya namatay?"
"Ewan ko po. Wala namang sinabi sa akin si Pa-" Muntik na yun.
"Sino anak?"
"Wala naman may sinabi po sa caption. Sa facebook ko lang po nakita. May nagpost lang." Sorry po talaga, Ma. Kailangan ko talaga itago ang katotohanan para sa ikinabubuti.
"Sino ang nagpost?" Tumingin siya sa akin.
"Uhmm... E hindi ko na po maalala e." Iyak pa rin siya nang iyak "Tama na, Ma." Hinaplos haplos ko ang kanyang likod.
"Pumunta ka na sa taas, Anak. Okay na ang Mama mo." Sinunod ko na lang ang utos niya.
Kilalang kilala ko talaga si Mama. Ayaw na ayaw niyang ipakita ang totoong nararamdaman niya. Tsaka kung galit siya, galit talaga siya. Hindi mo talaga yan mapipigilan ng basta-basta.
Ay! Naalala ko naman ang pag-mimission impossible ko kanina kay Harry. Text ko na lang kaya siya. Kinuha ko ang aking phone sa bag.
21 missed calls and 103 messages
Ay grabe talaga ang lalaking to.
Me: Sorry kanina ha? Pagtingin ko kasi sa shorts ko, may dugo e. Dumating ang menstruation ko. Hihihi. Sorry na. Tsaka hindi ko napansin kanina na may mga texts ka na pala at mga calls nakamute kasi cp ko.
Harry: Akala ko napaano ka na baby e. Sorry din akala ko kasi tinakasan mo ako.
E talagang tinakasan kita. hahahaha
Me: Nga pala, Harry. May tanong ako sayo.
Harry: Ano yun? Mamiss mo na ako no? YIEEEE
AY ANG KAPAL NANG LANGYA.
Me: SINO ANG BABAE ANG KALAPLAPAN MO SA MALL!?
Harry: Paano mo nalaman?
Ay gago ka! Meron nga! JACKPOT!
Me: Sinundan ko kayong dalawa! E aba, MAGKAHOLDING HANDS PA KAYO! TANGINA MO, GAGO! JUTAY MO. BREAK NA TAYO!
Agad kong blinock ang number niya para hindi na siya makatawag or text. Hay salamat, wala nang Harry na mangungulit sa akin. i
I'M FREE.
Kinuha ko naman ang Iphone X ko. OMG ANG GANDA. Selfie nga ako dito.
*Click*
*Click*
*Click*
*Click*
High quality talaga!
Matutulog na ako, haist. Kakapagod!
__________________
DAY 3
"Jarzie." Dali dali akong tumayo.
"Yes boss?" Masigla kong sagot sa kanya.
"This is your uniform. And I want you-"
"Boss, seriously, you want me?"
"If I say Yes? What will you do?" Hindi ako kumibo. Bumilis ang tibok ng aking puso. " Hindi pa nga ako tapos sa sinasabi ko."
"Sorry boss."
"I want you to wear this everyday. Civilian is not allowed."
"Okay boss" Kinuha ko na ang box. "Boss, Saan po ito galing?" Curious talaga ako e.
"Sa TT ko." Huh? Sa TT niya daw?
"Sa TT niyo po, boss? But how?"
"What do you mean by but how? TT means Tahi Tahi. Hijdi It is the famous dressmaker here in the Philippines. But I don't own it. It's my Lola's.
"Sorry boss. I'm not mahilig gumala kasi kaya I don't know that store." No comment siya, kaya binuksan ko na ang box.
Whhaaaa! Ganda 7 longsleeves na gray, tapos may 7 na vests na black tapos, 3 neckties na stripes, black and white ang color. 7 skirts na above the knee ata and pair of sandals na black. Damn, I really love it. Am I the luckiest secretary in the whole wide world?!
"Jarzie." May hawak siyang bondpaper
"Ano po yan, Boss?"
"Just Read it."
"If you don't want to read it..."
Inantay ko na ituloy niya ang sasabihin niya pero hindi niya naman ito tinuloy.
"If I don't want to read it ano po boss?"
"I'll kiss you."
KRA_DLE
