DAY 2 SA KATINGITING,
BULAYWAN
Tanghali
Andito kami ngayon sa isang namang magandang restaurant sa Bulaywan. Kasama namin ang mga ADORABLE PEOPLE. Mga 14 kami dito kaya nasa mahabang mesa kami ngayon.
AP|AP|AP|AP|AP|BOSS|AKO
AP|AP|AP|AP|AP|AP|AP
And yeah, OP na ako dito as in OUT OF PLACE!
Habang kumakain kami. They are talking about arts. E nakikinig lang ako sa kanila. Nagdedebate sila kung ano ang gagawin una. Absract, Realistic o Cubism.
"For me, I'll choose Cubism. Coz' it's so attractive in our eyes. Am I right, Louie?" Sabi ng isang babae na nakasalamin.
"I'll go for Cubism, too. Carie was right." Sabi naman ni Louie.
"So, Dixie, Rannell, Casie, Ford, Alex, Stacy, Hinny, Gasher, Edmund, and Lin. What will you choose?" Sabi ni boss habang tinitingnan sila. "Realistic?" Nagraise ng hand yung anim. "6. Abstract?" Nagraise naman ng hand yung mga hindi pa nakaboto. "4. Okay. Realistic wins. So, about what ang ipapaint?"
"Nature."
"Earth."
"Culture."
"Nationalism."
"A mother and a kid." Sabi ko. Bigla tumahimik ang lahat. Nahihiya na ako.
"Sounds good." Sabi ni Carie. "Malapit na lang ang Mother's Day. Kaya yan na lang ang ipapaint." Seriously? Ganda ng takbo ng utak ko a. Hahaha.
"I like it." Bulong sa akin ni Boss at parang kinalabutan ako. Mukhang tumayo lahat ng balahibo ko. "So start tayo bukas. I-ready na ang stretchers and ang canvas."
"Okay, Sir."
"Yes, Sir."
2 pm. 2 FUCKING PM KAMI NATAPOS. and what the heck! Hilong hilo na ako sa mga boses nila. Nagstart kami mga 11 am na ata yun tapos 3 HOURS KAMI NAKAUPO! Parang hindi na nga ako ngayon makatayo.
Nandito kami ngayon sa isang malakin kwarto na walang laman kahit na ano. Dalawa lang kami dito ni Boss. Akalain mo, kahit anong mangyari nakabuntot parin ako sa kanya. E sabi niya e. "Dito natin ilalagay ng lahat ng Realistic na paintings." Wooaahh! Ang ganda kaya nun tingnan. "Bago natin dito ikabit ang mga paintings. We will paint this room white." Oo nga, pangit kasi kung pink ang background." We? Sabi ni Boss we? Parang ayaw kong tumulong sa kanya pero nakakahiya. "Be right back."
Nilibot-libot ko ang room may mga nakasulat dito. Mukhang mga bata ang mga sumulat ng mga nakasulat dito. May mga drawing pa. May mga mata, ilong, stickman figure at iba-iba pa.
"I'm here." Nakita ko siyang nakangiti at may dalang apat na lata ng white paint at 2 yung roll-roll na mahaba anong tawag doon . "Let's start. Unahin muna natin ang dulo." Nag-eecho echo ang kanyang boses.
"Sige boss." Kinuha ko ang dalawang paint at 1 roll-roll na mahaba. Kinuha niya na din ang sa kanya. Dito ang sa dulong right siya naman sa left. Binuksan ko na ang lata tapos sinawsaw ko na ang roll-roll na hawak ko at tsaka niroll ko na sa dingding.
Mga 40 minutes na kami nag-roroll over there, over here and over everywhere.
May naririnig akong may naghuhum. Tapos husky ang voice niya, patuloy pa rin ako sa kakaroll. Nang biglang sumakit ang ulo ko.
"Aray." Mahina kong sabi. Nilagay ko ang kamay ko sa aking forehead. Maya-maya ay nawala na din but I feel something strange.
Parang familiar sa akin ang hinahum niya. In fairness ang ganda nang boses niya. It was like...
You and I, we're like fireworks and symphonies exploding in the sky
With you, I'm alive
Like all the missing pieces of my heart, they finally collide.
Tapos kinanta niya na.
"So stop time right here in the moonlight
'Cause I don't ever wanna close my eyes." Patuloy pa rin siya sa kakaroll.
"Without you, I feel broke
Like I'm half of a whole
Without you, I've got no hand to hold
Without you, I feel torn
Like a sail in a storm
Without you, I'm just a sad song
I'm just a sad song." Malapit na lang kami sa gitna. Malapit na namin matapos ang paint pero parang may something talaga na I can't explain.
"Jarzie." Nageecho ang kanyang boses. Natigilan naman ako sa kakapinta at nilingon ko siya.
"Yes, Boss?"
"Remember this?" Tinuro niya ang nakasulat sa hindi pa namin napintahan pa at sa gitna namin yun.
Nilapitan ko naman ito at ang kilay ko ay magkasalubong na.
Lumuhod ako at binasa ito
"JARZIE LOVE KHYZER."
KRA_DLE
