Kiedy bywam smutna, powstają smutne opowieści.
Kiedy bywam wesoła, piszę o szczęściu innych ludzi.
Ale bywają też chwile, gdy nie czuję nic.
I w chwilach takich, jak ta, widać najlepiej, że nic nie jest tylko czarne, albo tylko białe.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
This night, no, I don't wanna talk about her
Tonight, I really wanna fix your hurt
'Cause I can see it in your face
Your heart is breaking, heart is breaking
And no, this night, no, I don't wanna hear her name
Tonight, no, I don't wanna play her games
'Cause I, I really wanna be the one to take you
One to take you home
- Irene, odpuść ją sobie - mruknęłam, zerując kolejnego drinka.
Doskonały makijaż dziewczyny aktualnie spływał po jej policzkach, gdyż ta wypłakiwała swoje serce dla idiotki, która nie szukała u Azjatki niczego, poza przyjemnością. Ta chora relacja doprowadzała mnie do szału. Bez alkoholu nie byłabym w stanie wysłuchać tych żałosnych jęków.
- Belle, ty nic nie rozumiesz! Ana-
- Nie chcę dzisiaj o niej słuchać! - Warknęłam. - Dosyć krzywdy ci zrobiła. Nie pozwól jej pogrywać ze sobą.
Czarnowłosa spuściła wzrok na w połowie pełne mojito, w ciszy przyznając mi rację. Od początku wiedziała, że ją mam. Zawsze ją mam. Szkoda tylko, że nikt nigdy mnie nie słucha. Jej wielkie, brązowe oczy wpiły się w moje onyksowe, bez wyrazu.
- Tęsknię za nią... - Wyznała. - Nawet po tym, co mi zrobiła...
- Nie jesteś jej dziwką, Irene. Musisz w końcu to zrozumieć. - Przytuliłam ją do siebie, czując jej ostry zapach. Tak bardzo różniła się od Irene, którą kiedyś znałam.
Fed up of being the shoulder you cry on
I want to be the shoulder you lie on
Everyday, every night
I'll be fine, I'll be fine
If you're mine
Fed up of being the one that you lean on
I want to be the one that you dream of
Everyday, every night
I'll be fine
- Chcę dla ciebie wszystkiego, co najlepsze - uśmiechnęłam się ciepło. - A ona nie jest na tej liście.
Jej czerwone usta wygięły się lekko. Oparła swoją głowę o moje ramię, prosząc barmana o kolejne drinki. Obecność Irene jest jak używka, nie mogę odpędzić od siebie myśli o jej pięknie. Zagryzłam wnętrze policzka, chcąc powstrzymać się od głupich rzeczy, które okupowały mój umysł.
- Jesteś najlepsza, Belle. Serio.
If I get my way
I'mma take care of you
I can take her place
Let me get my way, ooh
If you let me try
Just one night, I can prove
I can take her place
Let me get my way to you
- Wracajmy, mała - powiedziałam pijanej dwudziestosześciolatce.
Irene zbyt wiele dzisiaj wypiła. Zdecydowanie. W pewnym momencie zaczęła się wręcz do mnie kleić, przez co mur mojej asertywności zaczynał się walić. Jej dłonie na moich biodrach, sugestywne spojrzenia... Chciała, aby ktoś dotknął ją z miłością. Niestety jej była nie mogła jej tego zagwarantować.
- Ale to ty zabierzesz mnie do domu, prawda?
Jak można być jednocześnie niewinnym i piekielnie seksownym? Zaczynałam szczerze mieć tego dosyć. Nie lada wysiłkiem było trzymanie dłoni przy sobie. Moje serce biło w szaleńczo dzikim tempie. Za chwilkę nie wytrzymam.
This time, no, I'mma make you see me too
This night, I'm never letting go of you
Tonight, I'mma put a end to all the waitin'
All the waitin'
Spojrzałam w jej piękne oczy. Były jakby zachmurzone, a ja nagle byłam pozbawiona oddechu. Sposób, w jaki poruszała się, zmierzając dokładnie w moją stronę. Doskonale wiedziałam, co chce zrobić, a ona doskonale wiedziała, że to dostanie.
Miałam dosyć czekania.
- Mogę zająć jej miejsce, Jadie.
Jej wargi na moich były dla mnie wystarczającą odpowiedzią.
If I get my way
Imma take care of you, I can take her place
Let me get my way to you
(a/n: shot dla @kat_mon, przepraszam, że tyle czekałaś.)
