Παράλληλοι Δρόμοι

Κεφάλαιο 4

Μεριά Άλεξ

Ωχχχχ!! Perfect!!!

Άλεξ: Τι ερώτηση είναι αυτή; Ήθελα να σε γνωρίσω όπως και κάθε άλλο συμμαθητή μας.

Κρίστη: Μάλιστα

Απάντησε απογοητευμένα.

Άλεξ: Τεσπα πρέπει να φύγω, με περιμένει ο μαλ.. εννοώ ο Άρης.

Κρίστη: Οκ.

......

Άλεξ: Με κατάλαβε.

Άρης: Πάρ' τα ηλίθιε.

Είπε και με μούτζωσε. Καλά έκανε εδώ που τα λέμε.

Άλεξ: Τώρα τι κάνουμε;

Άρης: Προς το παρόν πάμε για καφέ.

Έτσι αναχωρήσαμε για μικέλ. Εκεί που καθόμασταν ήσυχα κι ωραία ξαφνικά μπαίνει η Κρίστη και η Έλλη!

Άλεξ: Δεν μου λες είμαι ωραίος?

Άρης: Τι λες πάλι ρε μαλάκα?

Άλεξ: Για κοίτα πίσω σου.

Άρης: Ε σιγά η Κρίστη μπη.. Η ΚΡΙΣΤΗ😨; Μαλάκα να εξαφανιστούμε!!!

Άλεξ: Ιδού ο άνθρωπος που θα πάρει το βραβείο ωριμότητας 2018. Άραξε ρε, ούτε εγώ δεν κάνω έτσι.

Άρης: Ναι, αλλά αν μάθει ότι εγώ σε έβαλα να της κάνεις αδιάκριτες ερωτήσεις θα με κυνηγάει με το σκουπόξυλο.

Άλεξ: 😂

Κρίστη: Μπα μπα μπα!!!! Τι έκπληξη είναι αυτή;

Το γέλιο μου κόπηκε μαχαίρι. Αμάν τη γάμησα (μεταφορικά πάντα 😂).

Άλεξ: Γει..α κορ..ίτσια!

Κρίστη: Μην τρέμεις σαν το ψάρι έξω από το νερό, δεν θα σταθώ παραπάνω στο πρωινό γεγονός.

Ουφφφ ευτυχώς!!!!

Έλλη: Ωραία πήρα τους καφέδες, έλα τώρα.

Άρης: Μα γιατί περνάμε τόσο ωραία.

Απάντησε ειρωνικά ο κολλητός μου.

Κρίστη: Έχω μια επείγουσα συνάντηση για να κανονίσω κάτι για την Κυριακή.

Άλεξ: Τιιι;

Κρίστη: Καλως ήρθες στο κλαμπ (😂) Την Κυριακή 7 η ώρα θα σε περιμένω έξω από την πόρτα του σχολείου. Να έχεις βάλει μαύρο παντελόνι με σκισίματα κατά προτίμιση, μαύρη μπλούζα και μαύρα παππούτσια.

Άλεξ: Γιατί;

Κρίστη: Ας πούμε ότι θα σε πάω σε σύγκρουση αναρχικών κατά αστυνομικών.

Φακ!!!!!!!

Άρης: Επιστροφές δεν γίνονται.

Άλεξ: Τι λες ρε μαλάκα, αν πάω εκεί θα σκοτωθώ. Δεν έρχομαι.

Κρίστη: Θα ρθεις θες δεν θες. Πρώτον εσύ, αν θυμάμαι καλά, είσουν αυτός που ήθελες να μάθεις για την καθημερινότητά μου.

Άλεξ: Μα...

Κρίστη: Θα έρθεις, και αν κάνεις ό,τι σου λέω δεν θα πάθεις τίποτα.

Άλεξ: Έχω ορκιστεί ποτε ξανά στη ζωή μου να μη ξανασυναναστραφώ με αναρχικούς.

Κρίστη: Πολύ καλά λοιπόν, αντίο. Πάμε Έλλη.

Είπε και πήρε τον δρομο προς την έξοδο.

Άρης: Ρε μαλάκα.

Άλεξ: ΚΡΙΣΤΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕ. Θα έρθω.

Κρίστη: Τέλεια σε περιμένω εκεί που είπαμε.

Μετά που φύγαν τα κορίτσια

Άλεξ: Ρε μαλάκα..

Άρης: Για να πετύχεις τον σκοπό σου πρέπει πρώτα να ακολουθήσεις τα χνάρια της.

Πφφφ!!!

Άλεξ: Ήμουν μέχρι πριν τέσσερα χρόνια αναρχικός και ξέρω, αλλα...

😥