Παράλληλοι Δρόμοι

Κεφάλαιο 22

Μεριά Άλεξ

Τι γίνετε εδώ; Πως γνωρίζονται; Από που κι ως πού;

Άλεξ: Απο που γνωρίζεστε εσείς οι τρεις;

Κρίστη: Μέχρι πριν 3 χρόνια εγώ, η Έλλη και η Χαρά αποτελούσαμε μία ομάδα. Ξαφνικά όμως η Χαρά άρχισε να έχει μια πολύ επιθετική στάση απέναντι μας. Μας φώναζε και μας έβριζε. Έτσι χωρίς λόγο. Κάποια μέρα δεν αντέξαμε και την απομακρύναμε από την παρέα μας. Τότε μας μίσησε ακόμη παραπάνω και έφτασε στο τελειωτικό στάδιο. Μας χτύπησε και δεν μας είπε καν το γιατί. Γιατί το έκανες αυτό ρε Χαρά;

Χαρά: Δεν έφταιγα εγώ ρε κορίτσια. Το έκανα για να σας προστατέψω. Μπλέχτηκα χωρίς να το καταλάβω σε μία συμμορία. Κατηγορήθηκα για διακήνηση ναρκωτικών βιασμό και μια παρά λίγο δολοφονία. Ευτυχώς τον αρχηγό μας, τον Νίκο Χρήστου τον έπιασε η αστυνομία 😢.

Μεριά Κρίστης

Κρίστη: Ο ΠΟΙΟΣ;

😨

Χαρά: Ο Νίκος Χρήστου, ο αρχηγός μας.

Κρίστη: Δηλαδή για ό,τι έκανε αυτός, εσένα κατηγορούσαν;

Χάρα: Ναι, και για να σας προστατέψω έπρεπε να σας απομακρύνω από κοντά μου. 2 μήνες μετά που μπήκα στη συμμορία άλλαξα σχολείο ,επίτηδες, για να μην σας βρουν. Πλέον είμαι το μόνο μέλος της συμμορίας που αφέθηκε ελεύθερο, αφού δεν είχα καμία σοβαρή ανάμειξη σε όλο αυτό. Συγγνώμη ρε κορίτσια 😢.

Έλλη: Έλα μην στεναχωριέσαι.

Της είπε και κάναμε μια ομαδική αγκαλιά χωρίς τα αγόρια ,φυσικά, που μας κοίταζαν σαν ηλίθιους.

Κρίστη: Τι κοιτάτε ρε βλάκες; Ελάτε και εσείς εδώ. Μια παρέα είμαστε εδώ πλέον.

😀

Κρίστη: Ααα Άλεξ, Χαρά δεν ελπίζω να διαλέξετε άλλο κουμπάρο;

Όλοι: 😂

Μεριά Έλλης

Εεεεε; Συγγνώμη, αυτή δεν υποτίθεται πως είναι ερωτευμένη με τον Άλεξ;

Έλλη: Κρίστη, έλα λίγο να σου πω.

Κρίστη: Κοίτα, με τον Άλεξ ήταν απλάς ένας ενθουσιασμός και αποφάσισα πως δεν θα κάνω τίποτα άλλο για να τον αλλάξω. Τον αγαπώ έτσι όπως είναι σαν κολλητό βέβαια.

Έλλη: Ουφφφ! Ευτυχώς! Πάμε μέσα τώρα.

Κρίστη: Τι χάσαμε;

Άρης: Τίποτα το σπουδαίο. Ελάτε ώρα για ταινία.

Έλλη: Καλά Άρη είσαι ο ορισμός της ανωριμότητας.

Άρης: Σκάσε, με πληγώνεις.

Μας είπε και έκανε πως σκούπιζε τα δάκρυα που και καλά έτρεχαν.

....

Κατά τη διάρκεια της ταινίας εγώ, η Χαρά και η Κρίστη είχαμε πάρει αγκαλιά η μία την άλλη. Εεε τι να έκανα; Το "όσα παίρνει ο άνεμος" βλέπαμε.

😭

Άλεξ: Ρε κορίτσια σας παρακαλώ μην κλαίτε.

Χαρά: Μα πέθανε η Μπόνυ 😭.

Άλεξ: Έλα εδώ να σε πάρω μια αγκαλιά.

Κρίστη: Αρούλη θα με πάρεις και εσύ μια αγκαλιά;

Τον ρώτησα κάνοντας πάπι φεϊς και αφού μου έγνεψε θετικα χώθηκα στην πελώρια αγκαλια του.

______