Παράλληλοι Δρόμοι

Κεφάλαιο 29

Άμα χάσω την αδελφή μου θα τρελαθώ, όχι ότι ο Χρήστος είναι σε καλύτερη κατάσταση. Προσπαθεί να το παίξει ψύχραιμος, αλλά δεν είναι και το ξέρουμε όλοι καλά.

Χρήστος: Τι ώρα είναι;

Χαρά: 4:35.

Χρήστος: Και τι ώρα θα φύγουμε;

Έλλη: 11:00

Άλεξ: Χαλάρωσε ρε κολλητέ. Η Κρίστη είναι σκληρό καρύδι.

Έλλη: Έχει δίκιο ο Άλεξ ρε Χρήστο και πάω στοίχημα πως αύριο τέτοια ώρα θα την έχεις στην αγκαλιά σου βλέποντας το "the ring".

Χρήστος: Φοβάται τα θρίλερ;

Έλλη: Είναι το ΜΟΝΟ θρίλερ που φοβάται. Αυτό μπορεί να στο επιβεβαιώσει και ο Πέτρος.

Μεριά Χρήστου

Εεε; Ποιος είναι ο Πέτρος;

Χρήστος: ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ;

Έλλη: Χα χα χα χαλάρωσε, ο ξάδελφος της είναι.

Ουφφ!!!

Χρήστος: Ευτυχώς!

Μεριά Κρίστης

Δεν αντέχω άλλο. Από χθες ο Νίκος και κάποιοι άλλοι, δεν τους ξέρω, με έχουν σπάσει στο ξύλο. Το μαύρο τατουάζ που έχω στα πλευρά έχει πάρει τις αποχρώσεις του κόκκινου από το αίμα. Βέβαια στο πρόσωπο δεν είναι καλύτερη η κατάσταση. Κάθε δύο ώρες μου φέρνει ένα παγωμένο ποτήρι νερό με παγάκια μέσα και αν δεν του αποκαλύψω ποιος κάλεσε την αστυνομία μου το πετάει όλο στα μούτρα. Σιγά όμως μην μαρτυρήσω τον αδελφό μου! Τεσπα, τα παγάκια μου έχουν αφήσει πληγές στο κούτελο και τα χείλια.

Νίκος: Πριγκίπισσα, θα μου πεις;

Πετάγεται από το πουθενά ο Νίκος.

Κρίστη: Όχι.

Του απάντησα σκύβοντας το κεφάλι.

Νίκος: Πολύ καλά. Να θυμάσαι πως εσύ το διάλεξες.

Με απείλησε, έπειτα έβγαλε κάτι σαν σκοινί και άρχισε να με μαστιγώνει.

Ο πόνος που μου προκάλεσε στο σώμα και ειδικά στην κοιλιά, είναι ανυπόφορος.

😷

Νιώθω τόσο εξαντλημένη. Διψάω και πεινάω. Οι μπάμιες τώρα μου φαίνονται ένα τόσο λαχταριστό φαγητό. Για να φτάσω σε σημείο να το λέω αυτό πάει να πει πως είμαι τόσο πεινασμένη. Λογικό, έχω να φάω από χθες. Άραγε θα ανησυχεί κανείς; Μα τι βλακείες λέω, φυσικά και θα ανησυχεί ο αδελφούλης μου.

Μεριά Άρη

Κατά τις 11:50 ήρθε και η αστυνομία. Φροντίσαμε να κρύψουμε τις μηχανές σε σημεία που δεν φαίνονταν από το σχολείο. Από την άλλη τα περιπολικά των αστυνομικών περικύκλωσαν το κτήριο.

Η Κρίστη και η Χαρά μείνανε απ' έξω για να έχουν έτοιμες τις μηχανές σε περίπτωση που χρειαστεί να φύγουμε γρήγορα.

Εγώ, ο Άλεξ, ο Χρήστος και 5 αστυνομικοί μπήκαμε αργά αργά μέσα. Οι φωνές της Κρίστης μας καθοδήγησαν στον τρίτο όροφο. Από ότι είδαμε από την κλειδαρότρυπα, ο Νίκος μαστίγωνε την Κρίστη. Με το που άνοιξε την πόρτα κρυφτήκαμε.. ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.

Νίκος: Βρε βρε βρε.. Κρίστη, έχεις επισκέπτες.

Της είπε και αφού την πλησίασε, έβγαλε ένα πιστόλι και το ακούμπησε στον κρόταφο της.

Άρης: Μην κάνεις τίποτα μπάσταρδε.

Νίκος: Θέλεις να δεις μέχρι που μπορώ να φτάσω;

Άρης: Μπορεί να το παίζεις σκληρός, αλλά καταβάθος είσαι κότα.

Νίκος: Πολύ καλά. Εσύ το επέλεξες.

Μπαμ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!!

😨

________

Καλημέρα!! Τι κάνετε? Περίεργο κεφάλαιο το σημερινό, αλλά... Τεσπα, δεν θα αναλύσω τίποτα. Θα τα δείτε όλα στο επόμενο!!

Εύα!!!