•••♡•••《 5. Bölüm 》•••♡•••

287 102 29
                                    

"Yalanın faydası bir kere içindir, gerçeğin ise sonsuzdur." (Diderot)

" Bu sen değil misin?"

Kaşları çatılmış gördüğü resim karşısında şok olmuştu.

" Yok artık bunu nasıl yapar? "

" İnkar etmediğine göre doğru değil mi? Bu sensin ve sen, yalan söyledin."

" Berkay açıklayabilirim."

Elimdeki gazeteyi masanın üzerine fırlattım.

" Ne açıklayacaksın? Nasıl yalan söylediğini mi? "

" Berkay ben biraz önce sana anlatacaktım zaten. Bir izin verir misin?"

" Anlatacakmışmış. Anlatmasaydın. Amcan burayı polislerle bastığında yaka paça seni götürürlerken anlatırdın ne olacaktı ki."

" Berkay özür dilerim ama eğer anlatsaydım bana yardım etmezsin diye düşünmüştüm. Beni amcama teslim edersin diye anlatmadım."

" Koskaca kızsın ne teslim edeceğim seni. "

" Tamam bir hata yaptım. Daha sonra da anlatabilirdim ama ne olur otur da dinle beni. Anlatmama izin ver."

Derin bir nefes aldım ve koltuğa oturdum. O da benimle beraber yanıma oturdu. Sinirden dizlerimi hızlı hızlı aşağı yukarı sallıyordum.
Kısa sessizlikten sonra " Amcam..." dedi ve gazeteyi işaret etti.

" Resimdeki adam ünlü iş adamı Nihat Erdemli. Erdemli Holding' in ortağı, benim de amcam."

" Neden amcandan kaçıyorsun?"

"Babam ben 17 yaşındayken trafik kazasında öldü. Erdemli Holding' in en büyük hissesi babamdaydı. Bana o hisseyi ve büyük miktarda para bırakmış. 25 yaşında hepsini kullanabilir duruma gelecektim. İşte o gece 25 yaşıma basmıştım. O güne kadar evlerinde barındırmalarının tek nedeni paraymış. Amcamın adamları babamdan kalan son şeyleri elimden almak için zorladılar. Tüm servetin amcamın üzerine geçmesine dair bir kağıda imza atmam için zorladılar, tehdit ettiler, dövdüler. Ellerinden kaçarken yaralandım. Ta buralara kadar saklana saklana geldim. "

" Niye o gün anlatmadın?"

" Gerek duymadım. Nasılsa ertesi gün gideceğim diye düşündüm ama her şey daha farklı oldu. Amcamdan saklanmam lazımdı. Burası da bunun için ideal bir yerdi. Gerçekten başka bir amacım yoktu. "

" Demek tek derdin saklanmaktı. Bize yardım etmek istediğinden değil. Ne güzel! "

Gözleri dolu doluydu. Alınganlık yapıyordum şu anda.

" Ben size de yardım etmek istiyorum. "

Söylediği cümleyi umursamayarak başka bir soru sordum.

" Amcandan başka yakının var mı?"

Gözlerini kaçırdı ve başını salladı. Derin bir nefes verdim.

" Kim?"

" Annem."

Kaşlarımı çatıp şaşkınlıkla ona baktım.

" Peki nerede? Seni merak etmemiş midir?"

Başını olumsuzca salladı ve " Farkına bile varmamıştır." dedi gözünden akan bir damla yaşla.

Meraklı gözlerle ona bakarken anlatmaya koyuldu.

" Annem babam öldükten sonra çok kötü oldu. Odasından çıkmamaya yemek yememeye başladı. Her gün ağlıyordu. Hatta birlikte ağlıyorduk. Tek tük olsa da konuşuyordu. Ölümün arkasından yas tutulması normaldi tabi. Ama 1 ay sonra kötüleşti sinir krizleri geçirmeye başladı ve daha sonra uzun bir sessizliğe büründü. Kimseyle konuşmuyordu sadece tek bir noktaya bakar olmuştu. Amcam da onu hastaneye yatırdı. Şu anda ruh hastalıkları bölümünde yatıyor."

Oğlumun ANNESİ Olur Musun?#Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin