14.PART: Gerçek mi? Değil mi?

241 20 10
                                    

YIL: 23.11.2023

-"Deb? Daha iyi misin?"

-"Evet! Bana bakıp durma!"

-"Endişelendiğimden…"

-"Ne için endişeleniyorsun ki? Depresyona girip bileğimi kesecek değilim ya!"

-"Ağlarsın falan diye…"

-"Rüyanda bile göremezsin!"

-"Tabi 3 gün önce gördüğüm sadece bir seraptı…"

-"Yaa! Bunu birine bahsedersen seni öldürürüm ve cesedinin üstüne Rose'u salarım."

-"Bu ne demek şimdi?"

-"Beni rahatsız ediyorsun kapaçeneni ve önüne bak demek!!"

       Deb bana böyle davranmasa iyi eder, o böyle yapınca benim daha çok onunla uğraşasım geliyor. Rose o olaydan beri anca sakinleşti sanırım şuan iyi. O günü hatırlıyorum da gerçekten çok zordu... Rose şoktaydı, Deb ağlama krizine girmişti… Annesi onun için biriciktir. Annesini herkesten çok sever. Ben ikisinide RP'ler etrafta bolca varken saklanarak çıkartmıştım. Sonra iki gün ormanda oyalanmıştık... Bende o zaman ikisininde yatıştırmıştım. Offf neden bu kadar narin olmak zorundalar ki?? Dur bi pardon lafımı geri alıyorum Deb ve narin? hiç zannetmiyorum...

       Aslında ilk karşılaştığımızda o çok nazik ve tatlı biriydi. Güzel bir resim gibiydi yani sadece bakarken bile sıkılmazdın… Tabi şimdi ondan sıkıldığımı söylemiyorum. Sadece onun güçlüyü oynamasını istemiyorum. Çünkü aslında kendi kurduğu duvarların arkasında yalnız ve karanlıktan korkan bir kız var…

      Ben sadece onun kapısını başka insanlara da açmasını içeri girmelerine izin vermesini onlara yaslanabilmesini, yükünü paylaşmasını istiyorum. En azından kapısını bana açamaz mı? Tek başıma zorlanıyorum yanımda ol demek bu kadar zor mu??..

-"Şimdi nereye gideceğiz Deb?"

-"Bilmiyorum Bill."

-"Geldiğimiz yönden aynen geri gidelim. Herhalde sonunda bir yerde karşılaşırız…"

-"Umarım öyle olur…"

-"Sence babam iyi midir?"

-"Bill, bildiğim bir şey varsa o da senin babanın bir şeyden asla vazgeçmeyeceğidir. Yani baban yakalanmış bile olsa eminim onların elinden kurtulur hepinizi tekrar bulur ve hep sizi korur. O asla sizi yüzüstü bırakacak biri değil."

-"Umarım öyle olur…"

-"Rose?"

-"Evet Debbie?"

-"Acıktın mı?"

-"Bir-biraz-birazcık…"

-"Duralım o zaman çantalarınızda birkaç hazır sandviç görmüştüm. Onları yiyelim mi Bill?"

-"Olur ama bir tane yiyeceksin Deb yoksa karın ağrılarınla uğraşamam."

-"Ben güçlüyümdür hem sanırım ne kadar yiyebileceğime kendim karar verebileceğim yaştayım."

-"İyi iyi! hadi oturup yiyelim."

       Deb neden tam bir ergen gibi davranmak zorunda ki! Ah çok sinir bozucu!! Neyse oturmamız iyi oldu zaten hava kararmak üzere burada kalabiliriz bu gece.

       Deb bir ağacın arkasına gidip oturdu yiyeceğiyle. Onun yanına gitsem mi ki? Rose'u yalnız bırakmak istemiyorum ama. Neyse daha fazla düşünmek istemiyorum en iyisi durduğum yere oturmak.…

...……

        Sonunda yemek faslı bitti ve Rose uykuya daldı. Deb de uyusa iyi olur bir sonraki nöbet onun ama hala uyumuyor… Onunla konuşsam mı ki?

-"Deb?"

-"Evet?"

-"Biraz uyumayı seneden"

-"Uyuyamıyorum. Gözlerimi her kapadığımda o RP'nin dedikleri aklıma geliyor."

-"O RP yalan söylüyor. Senin annen asla öyle bir şey yapmaz."

-"Hayır Bill. Son zamanlarda gerçektende annem garip davranıyordu. Seni bulmak içinde başkasını gönderebilirdi ama benim onun yanında olmamdan rahatsızlık duyuyordu galiba Belki de bu yüzden breni gönderdi."

-"Annen ne için onların tarafına geçmiş olsun ki? Bu mantıklı mı sence?"

-"Bilmiyorum Bill ama bir şeylerin yanlış olduğu kesin."

.……

-"Deb?"

-"Evet?"

-"Sanırım annemle ablamın nerede olduğunu biliyorum!"

#Yeni bölüm bu kadar uzun sürdüğü için kusura bakmayın! ve kısa olduğu içinde ...  Bir sonrakini daha uzun yazacağım. Lütfen yorum ve önerilerinizi yazın. vee votelemeyi unutmayın ^^

HIDE&SEEK (saklambaç)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin