20.PART: ÖLÜ ŞELALESİ...

152 11 4
                                    

YIL:26.11.2023

-“Başka kameralarda gözüküyorlar mı?”

-“Hayır, Bill. Zaten sadece bir kamera yerleştirmişler. Yani bu şekilde onları bulmamız imkânsız! Havada karardı,  ne yapacağımıza karar vermemiz lazım.”

-“Hemen geri dönüp orayı bir araştıralım. Şuan için en mantıklısı o. Vakit kaybetmeyelim Debby, bu gece uyumasakta olur. Olmaz mı?”

-“Benim babam olsaydı bende aynısını yapardım, hadi gidelim buradan. Az sonra kızgın, kandırılmış grup geri dönecek zaten!”

-“Haklısın!”

       Geldiğimiz gibi geri dönüyoruz… Aslında buradan pek sonuç elde ettiğimi söyleyemem ama en azından Rose’un güvende olduğunu ve babamın iyi olduğunu öğrenmiş oldum. Pislik RP! Babamın öldüğünü söylemişti. Şuan onu ikinci defa öldürme isteğim var.

      

       O gün asla babamla ayrılmamalıydık…

-“Bill? Bayılacak gibi duruyorsun.”

-“Ben iyiyim. Sadece başım döndü biraz.”

-“Hadi birazcık uyuyalım. Etraf aydınlanınca devam ederiz.”

       Gerçekten berbat durumda olduğumu biliyorum. En iyisi şuan dinlenmek hem hava da aydınlamış olur…

-“Keşke benim babamda senin baban gibi birden gözükse!”

-“Deb? O zaman için gerçekten üzgünüm.”

-“üzülme Bill, senin suçun değil. O zaman küçüktük. Ben ilk fikri koymuştum zaten. Hiçbirimiz böyle olacağını bilemezdik."

-“Bence hala yaşıyor olabilir.”

-“Olsa bile tükenmiştir. Ona neler yapmışlardır? Kimse bilemez. Annem kaç kere oraya gitmeyi denedi bilemezsin ama bizden sonra orada sıkı geçiş sistemi vardı. Bir sürü RP’yi orada görevli olarak atamışlar.”

-“Eğer gerçekten bizlerle iyi bir planı varsa, annenin ve diğer birincillerin, umarım tüm bunları yıkarız. Kendi ülkemize, Kanada’ya geri döneriz. Kaçmadan, saklanmadan istediğimiz gibi yaşarız. Tüm dileğim bu!”

-“Evet, güzel olur.”

-“Hadi uyuyalım.”

-“Hıhı”

.

.

.

-“Deb, ben yukarıya tekrar bakıcam, sende etrafa bir göz at.”

-“Tamam.”

       Yine bu küçük ağaç evi… 5 yıl önce annemin birini öldürmüş olduğunu gördükten sonra Deb’in beni avuttuğu yer… Burada ondan sonrada çok anılarım olmuştu. Deb, küçük penceresinin yanında bir çiçek yetiştirirdi. O penceredeki şeyde ne??

-“Deb??? “

-“N’oldu Bill?”

-“Kocaman pencereye iliştirilmiş, kocaman bir kağıdı görmedin mi sen?!”

-“Neden bahsediyorsun?”

-“ Okuyorum, dinle:

       Bill; bir adam geldi buraya birkaç şey sordu, senin baban olduğunu söyledi ve burada tehlikede olduğumu söyledi. İlk başta inanmamıştım ama sonra gerçekten de iki tane adam saldırdı buraya. Baban olduğunu söyleyen adam onları halletti. Beni de güvenli bir yere götürmeyi teklif etti. Babanla gidiyorum. Ayrıca babana senin gelip gelemeyeceğini sorduğumda o ”Bill gittiğimiz yeri tek başına kolaylıkla bulabilir” dedi. Seni orada bekliyor olacağım Bill… Rosemaria

HIDE&SEEK (saklambaç)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin