Hastaneye geldiğimizde hemen annemin ve kardeşimin adını sordum.Bana annemin yoğum bakımda olduğunu ama kardeşimin kayıp olduğu söylendi.Bir kez daha yıkılmıştım bir kez daha.Yeniden.Yeniden güçsüz ben.Kollarımı bağlamış yoğum bakımın camına yaslanmış bir şekilde annemi izliyordum.Bir kolun omzuma dokunmasıyla irkildim.Arkamı döndüğümde Berk'in ellerinde kahve vardı.
-Sakinleşmen için getirdim.
-Sağol.
-Bahçeye çıkalım mı.
-Olur.
Hastanenin bahçesine çıkıp banklardan birine oturduk.Dizlerimi açıp ellerimi üstlerine koydum.Kahvemden bir yudum aldığımda Berk konuşmaya başladı.
-O iyi olacak.Annen iyi olacak ve iyileşecek.
-Peki ya Ceyda.Ya annem ölürse ne yapıcam ben.Ya Ceyda bulunamazsa.Eğer onlar giderse ben nefes alamam ki.
-Bek bunları düşünme lütfen.Ben burdayım ve seni bırakmıcam.
-Anlamıyosun dimi.Kendine bir bak.Her gün ailen gündemde.Kendi evin ve araban var.Peki ya ben.Babasını küçük yaşta kaybetmiş,annesi ölümle yanyana ve kardeşi kaybolan ve onu arayan biriyim.Snce normal mi.
-Sen anne ve baba sevgisi gördün yinede.Ya ben.Ama benim annem ve babam hiç yanımda olmadı ki.Hep yurtdışındaydılar ve ben abimle evde kalıyordum.Sonra abim askere gitti ve askerde öldü.Yine ben yalnız kaldım.Tek acınası sen değilsin anladın mı.Şimdi annene ve kardeşine inan.İkiside iyi olacak.
-Ben üzgünüm.
-Sorun değil.Bak o iyileşecek.Ben annen iyileşene ve kardeşini bulana kadar yanında olucam.
-Söz mü.
-Söz.
Gülümseyip kafamı omzuna yasladım.Oda kafasıı kafama yaslaı.Karşıdaki güneşin batışını izlemey şladık.Ama yinede bu an dindirmiyor acımı.Ya annem ölürse.Ya Ceyda'yı bulamazsam.Sessizce bir damla gözümden indi.Elimi yanağıma götürüp gözyaşını sildim.Görüş alanıma hemşire girdiğinde ve bize doğru geldiğinde Berk'le birlikte ayağa kalktık.Hemşire yanımıza geldiğinde sorar gözlerle ona baktım.
-Rüya Işık siz misiniz.
-Evet benim.
-Polis beyler sizi yoğum bkım kapısının önünde bekliyor.
-Peki.
Hemşire yanımızdan uzaklaştığında hemen kahvemi çöğe attım ve koşar adımlarla hastaneye girdim.erk arkamdan geliyordu.Yoğum bakımın önüne geldiğimde polisler koltuğa oturmuştu.Yanlarına gittiğimde beni görünce ayağa kalktılar.
-Ben komiser Mehmet bu da yardımcım Seyfi ''' dedi eliyle yanındaki kişiyi gösererek.Hafifçe ikisinede bakıp gülümsedim.
-Sorun nedir ?
-Ben anneniz ve kardeşiniz hakkında bilgi öğrenmeye geldim.
-Pekala.Kafeteryaya gidelim o zaman.
-Peki.
Polisler önde iz arka kafeteryaya gittik.Bir masaya oturu çay ısmarladık.Çaylar geldiğide adı Mehmet olan komiser konuşmaya başladı.
-Annenizi kazasını sormak istemiştim.
-Ben o gün yanlarında değildim.
-Nasıl yani.
-Annem kardeşim Ceyda ile Antalyaya akrabamıza yardıma gittiler.Bende okulum olduğu için onlarla gitmedim.
-Peki ya Ceyda.Sizce onu kim kaçırmış olabilir
-Bilmiyorum..Yani öyle çok dostumuz olmazdı.Biraz içine kapank bir ailedeydik.
-Peki babanızın değişik ve esrarengiz bir olayı var.
-Bu konularla konuşmak istemiyorum.Lütfen.Bildiklermi anlattım aten.
-Ama Rüya hanım sormamız gerekiyor.
-İstemiyor işte ! Neyine zorluyosun !
Berk bağırarak ayağa kalktığında sandalye yere düşmüştü ve herkesin gözü bize dönmüştü.Kolunu tuttuğumda bana döndü.Bende konuşmaya başladım.
-Berk sakin ol.Lütfen.
-Adama bak.Seni yapmak istemediğin birşey için zorluyo.
-Tamam.Sakin ol.Benim için bunu yap lütfen.
Polislere döndüğümde ayağa kalkmışlardı ve yüzlerinde öfke ve kızgınlık karışımı vardı.
-Gidin burdan.Ben bu kadarını biliyorum.Başka hiçbir şey bilmiyorum oldu mu.Şimdi hai.Gidin.
-Peki.
-Polisler asansöre binip burdan uzaklaştığında Berk'e döndüm.Yüzünde hala gçmemiş bir öfke vardı.Yününü avcumun içie alıp bana bakmasıı sağladım.
-Sakin ol.Defolup gittiler işte
-Ama--
-Yanımda olacaksan bu günlerde fevri olma tamam mı.
-Tamam.
-Şimdi yoğum bakıma annemin yanına gidicem.
-Gelmemi ister misin.
-Hayır sadce kapıda beni bekle.
-Tamam.
Beraber aşağı indk.Hemşirenin yanına gidip annemi görmek için izin istedim.Bana yoğu bakım kıyafeti giyip girebileceğimi ve buun mümkün olduğunu söyledi.Hemen gerekenleri giydim.İçeri girdiğimde loş bir hava vardı.Annemin yanındaki sandalyeye oturdum.Elii avuçlarıma aldım.Bu sefer soğuktu elleri.Daha konuşamadan ağlamaya başlamıştım.
-Ellerin soğuk bu sefer.Her zaman öpmeye doyamadığım o sıcak ellerin şimdi sğuk.Hadi kalk anne.Sen yokken Ceyda yokken ev sessiz oluyo.Sen burdasın Ceyda biricği kayıp.ben ne yapıcam anlamadım.O şefkat dolu bakışlarını ve bana sarılmanı istiyorum.Okuldan geldiğimde Ceyda'nın baa sarılmasını ve yaptığn böreğin kokusunu istiyorm.Ben bizi istiyorum.Sessiz sakin gibi görünen ama içide çılgın çocuklar gibi insanlar olan evimizi istiyorum.Lütfen bana bunu çok görme anne.Lütfe.Yoksa ben biterim anne.Sen ölürsen ben biterim.Ceyda ölürse bende ölürüm.Yanımda sadce değer verdiğim erkek var ama o da bunu doldurmuyo.Yanımda değer verdiğim en yakıım saydığım arkadaşlarım ile yok çükü biliyorum sen ölmicekn ve onların yerini doldurucaksın.Şimd kalk lütfen.Ben gidiyorum sende benimle en kısa zamanda gel tamam mı.
Ayağa kalkıp yavaş yavaş yürümeye başladım.Kapıya geldiğimde arkaya son kez bakıp çıktım.Hemen kıyafetleri çıkarıp ikinci kapıdan çıktığımda Berk hızla kalkıp bana geldiğinde ona sıkıca sarıldım ve hıçkırıklarım bütün koridor inletmesine rağmen ağlamaya başladım.Ben göğsüne yaslanmış ağlarken Berk yürüyüp beni dışarıya çıkarttı.Banka oturduğumuzda kafamı kaldırıp ona baktım.
-Beni bırakma olur mu ?
-Olur.
Gözlerimi gözlerine kenetlediğimde gözleri dudaklarımdaydı.Yakınlaşmaya başladığında dik konuma geldiğim nefesini dudaklarımda hissettiğimde önce davraıp dudaklarına yapıştım.Zevkle ve yumuşak bir şekilde öpüşüyorduk.Elimi yüzüne koydum ve gözlerimi kapattım.Ayrıldığımızda yüzüme bir gülümseme yayılmıştı.Sırtımı onun göğsüne yasladım.Oda elini belime koymuştu.
-Bana mutluluğu iki kelimeyle anlatır mısın.
-Seni seviyorum.
-Bende eni sevyorum.
Gözlerimi kapatıp biriktirdiğim son gözyaşlarımı sessizce saldım ve kendimi Berk'in kolları arasında uykuya bıraktım.
SELAM SELAM SELAM d:sas:Da:SDs NBERSİNİZ BAKALIM.BUNU BAŞA YAZMAM GEREKİYORDU AMA NEYSE :D BERK'İ OYUNCU OLARAK DEĞİŞTİRDİM YENİ BERK TİMM BORRMANN DEİL FİN HARRİES :) YNİ BÖLÜM 1-2 GÜNE FALAN GELİR as:sd.A
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BORN TO DİE
HumorRÜYA BABASININ ÖLÜMÜNDEN SONRA SADECE KENDİNİ VE AİLESİNİ DÜŞÜNEN ACIMASIZ VE BERK'E BİR KIZKEN BERK ONUN OKULA GERİ DÖNMESİNİ SABIRSIZLIKLA BEKLEYEN AMA OKULUN POPÜLER OCUĞU OLDUĞU İÇİN UMURAMAZ TAVIRLARIYLA BUNU BELLİ ETMEYEN BİRİ.ACABA BUNUN SONU...