BORN TO DİE

7.bölüm

Sabah uyandığımda aynı banktaydım ve üşüyordum.Berk'e baktığımda hala uyuyordu.Onu uyandırmak için yanağına öpücük kondurdum.

-Beş dakika daha.

-Hadi her yerin tutulmuş iki büklüm olmanı istemiyorum.

-Tamam.

Gözlerini yavaş yavaş açmaya başladığında ona iyice sokuldum.Yüzüne baktığımda o tatlı gülümsemesi ve yeşil gözlerindeki parıltı güneşin cazibesiyle harika görünüyordu.Sevecen sesimi takınıp :

-Günaydın uykucu.'' dedim.Bana göre o uykulu bir sesle konuştu.

''Saat kaç?'' Telefonumu çıkarıp saate baktıktan sonra :

''Sanırım 12:30'' dedim.Yani bu çok uyuduğumuz anlamına geliyordu.

''Ben annemin yanına gidincem.Gelişme var mı öğrenicem.Gelicek misin ?'' dedim ayağa kalkarken.

''Seni yalnız bırakmak istemiyorum.'' dedi o da ayağa kalkerken.Ellerimizi birbirine kenetleyip hastaneye girdik.Asansöre binip annemin olduğu katın tuşuna bastık.Asansör kata geldiğinde annemin yoğum bakım camının önüne doğru yürümeye başladık.Arkadan hemşire seslenince durdum.

-Rüya hanı anneniz yoğum bakımda değil.

-Peki nerede.

-Aniden kanama başlayınca ameliyata alındı.

-Nerde şimdi.

-Hemen üst katta.

Hemşire yanımızdan ayrılınca Berk'in elini bırakıp koşarak merdivenlerden ikişer üçer çıkmaya başladım.Ameliyata geldiğimdedoktor çıkmıştı.Hemen yanına gittim.Doktorun yüzünde pişmanlık ve üzüntü vardı.

-Rüya hanım.

-Evet.

-Malesef--

Daha fazlasına dayanamayıp duvardan kayarak yere çöktüm ve ağlamaya başladım.Çığlıklarım ve hıçkırıklarım hastaneyi yıkabilir dercesineydi ama bu umurumda değildi. Annem gitti.Beni bıraktı ve gitti.Berk yanıma geldiğinde ona sıkıca sarıldım.O da saçımı okşamaya başladı.

-Tamam bebeğim.Ağla.

-Canım acıyor.Hemde çok.Saçımın içindeki hücrelere kadar canım acıyor.

-Tamam prenses.İstersen son bir kez onu görebilirsin..

-Tamam.

Hemşirenin izniyle ameliyathaneye girdim.Elleri artık donuktu.Dudakları morarıktı.Elini tuttum ve konuşmaya başladım.

-Bebeğim,yaşam kaynağım,herşeyim bitti ha.Bu kadarmış demekki.Keşke bende senle gelseydim.Keşke şuan burada ben olsaydım.Keşke ben ölseydim.Siktiğimin inadım yüzünden sen burdasın.Şuan sana kızıyorum  ama biliyorum ki sonra pişman olucam.Ya kardeşimi bulamazsam anne.Ya da buldum diyelim ya ölmüş olarak bulursam.Anne seni seviyorum.Seni çok seviyorum.Biliyorum şimdi yukarıdan bana bakıyorsun ve küfür ettiğim için bana kızıyorsun-burda alarken hafifçe güldü.Anlarsınız işte- .Söz kardeşimi bulucam ve onu hiç yalnız bırakmıcam.Senin yokluğunu aratmıcam.Görüşürüz anne.

Artık daha fazla dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Kafamı annemin vücuduna yasladığımda dahada ağlamaya başladım.O elma kokusu yerine boş kokuyordu.Lanet olsun ben bu kokuyu istemiyorum.Biri kollarımdan tutup beni kendine bastırdığında bunun kim olduğuna baktım.Berk'ti.Bu son bir haftadır hep benim yanımdaydı.Arkadaşlarıma haber vermiştim ama kimse gelmemişti.Ona sıkıca sarılıp yeniden ağlamaya başladım.