BORN TO DİE

23.bölüm

Gözlerimin yavaş yavaş açıldığında görüntüler aklıma tekrar gelmişti.Gözlerimi sıkıca kapatıp tekrar açtığımda hastanede olduğumuzu  anlamıştım.Kafamı yana çevirmemle Berk'in ağlamış üzgün suratını görmem bir olmuştu.Hafifçe öksürdüğümde kafası bana döndü ve koşarak yanıma geldi.Ellerimi sıkıca avucunun içine aldı ve öptü.Ona hafifçe gülümsedim.

''Ben çok üzgünüm.Yani böyle bir şey olduğunu bilmiyodum.''

''Sorun değil.Bak iyiyim.''

''Hayır sorun işte.Eğer seni atmasaydım bunlar olmazdı ve biz burada olmazdık.Ah çok aptal--''

''Hayır aptal falan değilsin.Sadece tatı bir aptalsın o kadar.Şimdi boşver ve burdan çıkmamıza bakalım.''

''Peki o zaman.Yeni kıyafetlerin dolapta bizimkilerde aşağıda.Kapıda bekliyorum.''

''Tamam.'' deyip yataktan doğruldum.Oda hızla odadan çıktı.Yavaşça yataktan kalkıp dolapa ilerledim.Kapağı açıp bana ayrılmış olan kıyafetleri alıp üstüme geçirdim.Bozulmuş saçlarımı ellerimle şekil verdim ve topladım.Ayakkabılarımı giyip telefonumu aldım ve odadan çıktım.Berk oturduğu sandalyeden hızlıca kalktı ve yanıma geldi.Parmak uçlarımda kalkıp yanağına bir öpücük kondurdum ve elini tuttum.Gözlerinde hala pişmanlık vardı.

''Hazır mısın.''

''Evet.Hazırım.''.

''Gidelim o zaman.'' dedi ve beni kendisine çekip yürümeye başladı.Başımı omzuna koyup gözlerimi kapatıp açtım.Çıkışa geldiğimizde başımı omzundan kaldırdım.Bizimkilerin beni görmesiyle koşturarak gelmesi bir olmuştu.Hafifçe gülümseyip hepsine sarıldım.

''Kızım ya çok korkkuttun bizi.'' diyerek Çağla söze başladı.Haydi başlasın azarlar.

''İyiyim Çağla bir şeyim yok işte.''

''Yook inanmam.Bugün evdesin hatta evdeyiz.Odandan çıkmak yok.

''Oh ne ala.İstersen evede kilitle.''

''İyi fikir.''

''Çağla.''

''Eğer anne-kız konuşmanız bittiyse gidelim mi.'' dedi Kerem.İşte adam ya.Arabalara doğru ilerleyip denize giderkenki oturma düzenimize göre oturduk.Arka koltukta ben ve Berk olunca bende Berk'in dizine yattım.Oda saçlarımı okşamaya başladı.Öf şimdi uykumu getirir bu benim.Hafifçe kulağıma eğildi ve fısıltıyla.

''Beni çok korkuttun.'' dedi.Bende aynı fısıltıyla:

''Korkma.Ben her zaman senin yanındayım.Olsamda olmasamda.

''Seni seviyorum.''

''Bende.'' deyip gözlerimi kapattım ve kedimi uykuya bıraktım.

----

Uyandığımda kendimi çatı katında buldum.Aslında normal bir şey.Kafamı sağa çevirdiğimde uyuyan bir Berk'le karşılaştım.Saat kaç acaba deyip komidindeki telefonumu aldım.Ekrana baktığımda saat 02:00 yazıyordu.Ne kadardır uyuyorum ben lan.Karnımı gurultusuyla acıktığımı fark ettim.Tabi onca saat yemek yeme sonrada uyu.Yavaşça yatakta kalktım.Karnımın ağrısıyla karnıı tutup yavaş yavaş odadan çıktım.Sessiz adımlarla merdivenleri indim ve mutfağa gittim.Buzdolabını açıp yiyicek bir şeyler aramaya başladım.Sonunda Çağla'nın hazırladığı sandviçi aldım ve dolabın yan taraftaki rafından portakal suyunu kapıp dolabı kapattım.Sandalyeye oturup aldıklarımı yemeye başladım.Işığın açılmasıyla elimdekilri masaa bırakıp hızlıca yutkundum.Kapıya baktığımda Berk'i görmemle tuttuğum nefesimi geri verdim.