OLAYLI PİKNİK

24 2 0
                                    

Barış'ın bu sorusuyla Kaan kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.

-Valla ben misafirim birader,siz ne yaparsanız yapın.

-Nasıl ya!

Gülümseyerek Barış'a göz kırptım.

-Size iyi eğlenceler o zaman.Biz gidiyoruz.

Bu sözlerim üzerine Barış kaşlarını çattı ve isyan edercesine konuştu.

-Bana bak kızıl kafa!Ben nasıl yapacağım tek başına ya!

Kaan aklına bir fikir gelmiş gibi gülümsedi.

-Damat Bey var,o yardım etsin.Değil mi ama?

Ayla kahkaha atarak Kaan'ı onayladı.

-Bence de yardım etmelisin Cem.Yoksa bu gereksiz güzelim etleri yakar,sonra bende onu yakarım.

Barış Ayla'nın üzerine doğru yürümeye başladı.

-Öyle mi Ayla Hanım?

-Öyle Barış Bey.

O ikisi tartışırken Cem tartışma uzamasın diye araya girdi.

-Madem hepiniz beni bu kadar çok istiyorsunuz tamamdır.Ama önce...

Dedi ve beni Kaan'ın yanından çekip kendi kolunun altına aldı.Ardından yanağımı öptü.

-Sevgilimi sizin elinizden almam gerek.

Kaan kahkaha atmaya başladı.

-Tamam o halde.Hadi seni sahalara gönderiyoruz Cem.

-Her zaman Kaan,her zaman.

Cem ile birlikte Barış'ın odasına geçtik.Ben hemen ona bir kaç parça kıyafet hazırlamaya başladım.

-Hayal

Ona dönüp gülümsedim.

-Efendim

-Sana bir şey sormam gerekiyor.

Bir anda ciddileştim.

-Sor

-Annen...annenin güvende olduğundan emin misin?

-Değilim...değilim ve sıef bu yüzden geceleri gözüme uyku girmiyor.

Yüzümü ellerinin arasına aldı ve alnımı öptü.

-Bak,annen ne kadar gelmek istese de bu işe bir çözüm uolu bulmak zorundayız.Doktoru ile de görüşürüz yani muayeneyi evde yapar.Ama güvende olur.En azından şimdilik.

-Bilmiyorum Cem.O herifin eli kolu çok uzun.Evet şu anda hapiste ama orada da rahat durmayacaktır.

-O zaman anneni ikna etmemiz gerekecek.

-Hiç ikna olacağını zannetmiyorum.

-Ama buna mecburuz.Dur bir bakalım ben bir şeyler düşüneceğim.

Kafamı sallayıp ona sımsıkı sarıldım.Ardından Barış'ın kıyafetlerini ona verip odadan çıktım.Aşağıya indiğimde beni gören Barış hemen yanına çagırdı.

-Hayal...biraz konuşalım mı?

-Tabi

Birlikte bahçeye çıktık ve evin bahçesindeki dev korulukta yürümeye başladık.

-Sana bir şey anlatmam gerekiyor Hayal.

Kafamı onaylarcasına salladım ve en yakınımdaki bir ağacın altına oturdum.

Oyunumuz Hayat/TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin