Oyunumuz Hayat/TAMAMLANDI

Kardeş

Kafeden çıktıktan sonra o kadar mutluydum ki.Çünkü Cem'e tüm olanları anlatmıştım ve artık ondan saklanarak ağlamak zorunda da değildim.
Arabaya bindiğimizde çalan telefonumun ekranına baktığımda tamamen unuttuğum bir insanı gördüm.

-Clara

-Sayin avukat nerelerdesiniz acaba?

-Tatlım çok özür dilerim.Bu sıralar yaşanan şeyler yüzünden gerçekten aklımdan çıkmış.

-Peki peki affettim.Ama bir şartla şimdi şu an büroya geliyorsun ve beni bu Bariş denen adamadan kurtariyorsun.Tamam.Okey.

-Okey.

-Gracias.(Teşekkür ederim)

-No es algo.(Bir şey değil)

Telefonu kapattığımda Cem'in bakışlarıyla karşılaştım.

-Sanırım eve gitmiyoruz.

-Evet.Büroya geçmem gerekiyor.Clara'nın Barış ile başı dertteymiş.

-O zaman gidip kurtaralım şu arkadaşını.

Kafamı sallamakla yetinip bir müzik açtım.Çalan şarkıyı duyar duymaz sesini yükselttim ve söylemeye başladım.

Bir gün pişmanlıklar doğarsa
Kalbin kalbimle çarparsa durma durma
Birden gözlerin dolarsa
Son bir şansın varsa soyunma aşksız yataklarda
Yalnızlığa soyunma

Ayaklarımı tekerlek çıkıntısının olduğu yere bacak bacak üstüne atarak oturuyordum.Kafamı arada sırada Cem'e çevirip yola geri dönüyordum.Umarım bana sadece kızmıştır.Eğer kırılırsa tamir edemem.

-Cem

-Hı

"Hı" mı dedi o?Gözlerimi kocaman açıp müziğin sesini biraz kıstım ve tekrar seslendim.

-Cem

-Evet Hayal dinliyorum.

Şaka ama değil mi bu?Hani tamamdı hani biz oradan gülerek çıkmıştık.Dolan gözlerimi saklamak amacıyla müziğin sesini tekrar açtım.Ve gözlerimden akan yaşlarla şarkıya eşlik ettim.

Biraz seni özledim
Biraz sohbetini biraz sesini
Biraz seni özledim
Biraz değişmeyi ve nehirleri

Araba bir anda durdu.Müziğin sesi kısıldı ve kapı sesi duyuldu.Bense olduğum yerde oturmaya devam ediyordum.
Nereden baksan bir 5 dakika bekledikten sonra mecburen kafamı çevirip etrafıma bakındım.Cem arabanın ön kısmına oturmuş öylece duruyordu.
Arabadan inip Cem'in yanına gittim.Korkarak o soruyu sordum.