"Hamish!" dedi John Watson.
"Selam baba."
"Mycroft bana doğru ilerledi.
"Ve sen de yeğenim olmalısın. Hamish attığı mesajda anlattı."
Mesaj mı?! İyi de telefonu nereden bulmuştu bu?!
"Evet efendim."
"Yardıma geldik." dedi müfettiş.
"Şey ger-" diye başladım ama devamını getiremedim.
"Kaç kişisiniz?"
"Annen nerede?"
"Ailen yaşıyor mu?"
Sorular üstüme üstüme geliyordu. Ama bu sorulardan biri kalbime bir kurşun gibi saplandı. "Ailen yaşıyor mu?" bunu hiç düşünmemiştim. İkisi de ölümsüz değildi ve başlarına bir şey gelmiş olabilirdi. Onlara bir şey olursa ne yaparım ben? Hayatımdaki en önemli iki insanı kaybedersem ne yaparım?
Biraz daha üstüme gelirlerse bir bebek gibi ağlayacaktım. O yüzden yavaş yavaş geriye yürümeye başladım. Hamish hissettiklerimi anlamış gibi kaş göz hareketleriyle onları susturmaya çalışıyordu. Birden bir ses duyuldu.
"Jennifer!"
Arkamı döndüm. Bu babamdı!Hızla koşup ona sarıldım. O da bana iyice sarıldı. Çok endişelenmiş olmalıydı. Takım elbisesinde onlarca kan lekesi vardı ama hiçbiri ona ait değildi. Kafamı göğsüne gömdüm ve o da saçlarımı okşamaya okşamaya başladı. Kendime hakim olamayıp sessizce ağlamaya başladım.
"Şşş geçti. Ağlama güzel kızım burdayım ben." dedi fısıltıyla.
Biraz sakinleştim ve konuşmaya başladım.
"Annem nerde?"
"Ona evde kalmasını söylemiştim ama en son yukarıda benim kızımı sen mi kaçırdın küçük cadı diyerek bir kadının saçını başını yoluyordu. Ciddiyim kendi karım bile olsa bazen ondan korkuyorum."
Güldüm.
"Daha iyi misin prenses?" diye sordu ve alnımdan öptü.
"Size bir şey olduğunu düşündüm."
"Merak etme biz iyiyiz. Şimdi gidip misafirlerimize bir merhaba diyelim." dedi ve kapıya yöneldi.
O sırada herkes ağzı açık bir şekilde bizi izlediğini fark ettin. Neyse ki arkam dönüktü ve ağladığım belki olmamıştı. Onların yanına gittiğimizde herkes hayretle babama bakıyordu.
"Selam çocuklar, beni özlediniz mi?" dedi babam gülerek.
"Sen nasıl yaşıyorsun?!" diye bağırdı Sherlock.
Garip, Hamish'in onlara bunu mesajda yazacağını düşünmüştüm.
"Görünüşe göre ölümünü sahteleştiren tek sen değilmişsin Sherlock."
Mycroft bana baktı ve konuşmaya başladı.
"Lütfen bana bu adamın senin baban olduğunu söyleme. Lütfen kız kardeşimin daha iyi bir zevki olduğunu söyle."
"O adam benim babam."
Gözlerini kapadı.
"Noel'deki o beş dakikaya hiç izin vermemeliydim."
"Kesinlikle izin vermemeliydin. Mycroft Holmes... Yanlışlıkla çöpçatanlık yapan adam... Kız kardeşinin bir danışman katil ile evlenmesini sağlayan adam, seni görmek ne güzel."
Mycroft sinirlenmiş gözüküyordu.
"Sherlock, Doktor Watson, Müfettiş Lestrade ve Mycroft eski dostlarım ya da düşmanlarım her neyse, şu an pek müsait değiliz. Şimdi şu yanınızda getirdiğiniz polisleri de alıp geldiğiniz cehenneme geri döner misiniz? Sen de Hamish, burada olduğunu görmemişim." dedi babam sakince
Müfettiş Lestrade konuşmaya başladı.
"Bay Moriarty nasıl hayatta kaldığınız hakkında hiçbir fikrim yok ve muhtemelen şu an sizi tutuklamam gerekiyor ama şunu bilmelisiniz ki Shadrack sırf sizin için bir tehdit oluşturmuyor. Bütün Londra ve dünyanın iyiliği için o adamın yakalanması gerekiyor. O yüzden yanınızda savaşmak için izin istiyoruz."
"Biraz daha kibar konuşsaydın Gregory." dedi Mycroft kısık sesle.
"Kapa çeneni Mycroft." diye fısıldadı Müfettiş.
O sırada giriş kapısının biraz uzağındaki karanlık alanda duran annemi gördüm. Hemen gidip ona sarılmak istedim ama karanlıkta durduğuna göre görülmek istemiyordu, ben de yerimde kaldım.
Babam anneme baktı. İkisi o meşhur telapatik konuşmalarını yapıyorlardı. Tıpkı How I Met Your Mother'daki Marshall ve Lily gibi onlar da bu şekilde iletişim kurabiliyorlardı. Anlamıştım, başka çare yoktu. Sayıca azdık.
Babam başını öne eğdi, biraz durdu ve doğruldu. Konuşmaya başlayınca sesindeki gizlemeye çalıştığı hayal kırıklığını hissettim.
"Tamam."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba!! Okulların açılmasıydı dershaneydi derken beklediğimden biraz fazla sürdü bu bölümü yazmak. Neyse söylemek istediğim bir şey var. Uzun uğraşlar sonucu şu Wattpad'in e-mail ile ilgili sıkıntımı çözdüm. Bazıları mesaj atmıştı biraz geç cevap verdim, affola. Artık duvarıma bana sormak istediğiniz şeyleri yazabilirsiniz rahat rahat cevap verebilirim. Nasıl buldunuz bu bölümü? Bu arada şunu itiraf etmeliyim ki sıkı bir Mystrade (Mycroft x Müfettiş Lestrade) shipperıyımdır, anlamışsınızdır zaten. Neyse umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Seviliyorsunuz. Xxx
-E.Ş.BÖLÜM MÜZİĞİ: Wake Me Up When It's All Over -Glee (Bu arada ben buraya şarkı yazıyorum da takıp dinleyen var mı? Yoksa da yazıcam orası ayrı, şarkı önermeyi ayrı bi' seviyorum :>)
SORU: Jennifer'ın ailesiyle olan ilişkisi hakkında be düşünüyorsunuz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASIL OYUN ŞİMDİ BAŞLIYOR
FanfictionTüm hikayeler meleklerin tarafından anlatılıyor değil mi? Nasıl kahramanlık yapıp günü kurtardıkları hakkında klişeler. Ben Jennifer Rory Moriarty ve sizi şeytanların tarafına çağırıyorum. [Kapak için @Irimi7'ye çok teşekkür ederim. ❤️]