The Nerd's Big Revenge

Kabanata 37: Newbie (2)

Tahimik akong naglalakad papuntang cafeteria. Dahil sa bumalik ako at may naiwan.

Habang naglalakad ako ay kinuha ko yung phone ko sa bag ko dahil sa may balak akong i-text ang secretary ni Kuya dahil didiretso ako sa may comoany after the second to the last subject namin which is after ng recess.

Sa hindi inaasahan, ng makuha ko na yung phone ko ay may naka-bungo ako dahilan para tumalsik yung phone, wallet at bag ko.

I was also shocked when I saw my different cards such as; lisence here in Philippines, for business matter and especially Queen Lady Kai's calling card and her registration ID. fuck it!

"Oh. I'm sorry, Miss"

Hindi ko pinansin ang lalaki na ngayon ay pinupulot ang mga kumalat na cards ko. Hindi ko mabilang kung ilan dahil halo halo ito at masyadong marami.

Tumayo kami ng sabay. Nag-tama ang mga mata naming dalawa. He stretch his arms and give me my cards, yung nahulog.

Agad kong kinuha iyon ng walang kaemo-emosyon sa mukha. Ibinalik ko iyon sa aking wallet at inilagay ang wallet muli sa aking bag.

Hinarap ko ang lalaking naka-bungo ko at nag-salita..."Look Mr.WhoEverYouAre. I don't wanna be rude to you but, can you please try to be careful next time? You're interrupting someone's time."

Kumamot ito sa ulo niya sa sinabi ko.

"Look. I am sorry for what I've done, Ms. Beautiful. I am just new here so I didn't even recognize any of the places here"wika nito sa akin ng nakanigiti.

I raised my brow. How there him answer me with a fucking polite words? Damn this man.

He lend his hands to me and say, "Francis Vallero. Transferee"

Nag-pamewang ako sa tinuran niya habang naka-taas ang kilay ko. Pabalik-balik ang tingin ko sa kanya at sa kamay niya hanggang sa ma-stuck ako doon.

Tinabig ko ang kamay niyang nasa harapan ko.

"I'm not interested to you, Mr. Francis Vallero. So please? Stop being fucking polite. It doesn't suit you at all"I hissed.

I rolled my eyes and continue walking.

×××××

"Gash! Where have you been?"

Inilapag ko ang bag ko sa may lamesa at marahas na umupo sa upuang bakante.

"Well, I just encounter a piece of shit on my way here"I said with a voice tone na para bang iritable.

They just laughed and i found it irritating. Pumangalumbaba ako at tumingin sa kawalan ng naka-busangot ang mukha ko. I sighed and rolled my eyes.

Natigilan ako ng maalala ko yung sinabi ni Cris sa akin kanina sa classroom. Those words that I missed coming from his sincere heart and flowery mouth.

Umiling ako sa kawalan at muli ring sumagi sa isip kong yung lalaking naka-bangga ko. He looks familiar to me. His face, his voice, and his movements. I think I know him already. Did I met him somewhere?

"Where's my food?"I asked them with a voice tone na parang reynang nagta-tanong sa alalay.

Hindi sila sumagot at sa halip ay umiba ng tingin.

"The food is here"

Napa-lingon ako sa nag-salita. Actually, nasa likuran ko lang siya. Nanliit ang mga mata ko nang makita ko siya. Cris.

He flashed his smile to me. He is holding a tray with full of foods.

Nilingon ko yung tatlo at tinaasan ng kilay.