The Nerd's Big Revenge

Kabanata 40: The Picture

This chapter is dedicated to my bestfriend slash supporter MICHELLEknowz. Thank you sa full support💖 Saranghae💖

Happy reading to you and to everyone. Lovelots✨

••••

Tuon ang tingin ko sa may daan habang mabilis na minamaneho ang kotse ko. Mariin ang pag-hawak ko ng manibela habang hindi tumitigil sa pag-agos ang aking mga luha.

Hindi maalis sa isip ko kung paano at bakit iyon nagawa ng Kuya ko. That was the first time na nangialam siya and I am aware of that but it's just. . .How he was about to slap my face? I think I can't.

Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng pagmamanibela ko pero ang tanging nasa isip ko lang ay ang nangyari sa amin ni Kuya Ivan kanina. Kung hindi siguro pinigilan ni Rii-chan si Kuya Ivan ay malamang kanina pa namumula ang pisngi kong dapat ay nasampal na niya.

Nanlaki ang mga mata ko makakita ako ng kotse nakasalubong sa kotse ko. Agad akong nataranta at marahas na pumreno sa kawalan.

Tumama ang ulo ko sa may manibela at mabilis na sumandal ang aking katawan gawa ng puwersa bumalot sa biglaang preno ko. Napa-hawak ako sa aking dibdib at naramdaman ko kung gaano kabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba.

Hingal kong tinanggal ang seatbelt ko at ipinikit ang aking mga mata sa upang pakalmahin ang aking sarili. Muntik na akong mamatay.

Mabilis kong iminulat ang aking mga mata ng makarinig ako ng pag-katok sa mirror ng driver's seat. The Girl is very familiar.

Kumunot ang noo ko kahit na hindi ko itinatanggal ang aking kamay sa aking dibdib. Bumuntong hininga ako at ibinaba ang mirror ng kotse.

I paused when I saw the girl's face. Her reaction was too worried, I can see it also in her eyes. I saw how she bite her lower lip while she's looking at me like she's searching on something. Yvonne.

"Oh my, Irish?!"

Nakita kong napa-atras ito at napahawak ang kanyang kamay sa kanyang bibig na para bang hindi makapaniwala sa nakita. Itinuon ko ang akin tingin sa may daan at kumalawa ng buntong hininga sa kawalan habang naka-pikit ang aking mga mata.

"I- I am sorry, Irish"I heard her sincere apologies. Apparently, I heard it saying those repreatedly.

Nagulat ako ng ipasok niya ang kanyang kamay at binuksan ang pinto ng Driver's seat at tinanggal ang seatbelt ko. Inalalayan niya akong tumayo palabas ng kotse ko.

Kinalas ko ang pagkakaakbay ko sa kanya at tiningnan ang kotse ko kung may damage. Napa-pikit ako ng makita ang gasgas ko kotse ko at tanggal ang isang side mirror nito. Shit, my baby ferry.

Pumikit ako ng mariin at napahawak sa aking sentido. I took a deep sighed and look at Yvonne who looks too worried and dissapointed at the same time.

"I'll call the police and the ambulance"I paused when I heard what she said.

Tuamlikod ito sa akin at nakita ko kung paano niya idial ang number ng police kaya mabilis ko siya hinila at hinablot ang phone niya na ikinagulat niya.

"Don't you dare do that if you still want to live like a heaven"I said giving her a warning with the venemous tone of my voice.

I saw how she nodded and bite her lower lip. Napairap na lamang ako sa kanya. Feeling close.

Nang-igti ang aking panga at malakas na sinipa ang kotse ko. "Putanginang buhay!" I shouted loud and clear.

Naramdaman ko ang pagkagulat at pagkaatras ni Yvonne sa gulat niya. Tsk, daig pa ang dalagang pilina akala mo naman maganda.