BEYAZ KAFES

DOĞUM GÜNÜ

Her şeyi alttan aldığında seni ciddiye almıyorlar. Her şeye anlayış gösterdiğinde sana anlayış göstermiyorlar. Her şeyini sevdiğin zaman, seni sevmedikleri gibi. Bazen de gitmen gerek. Bazen de, sonunu göremediğin hikayeyi yaşamayı bırakman gerek. Bende öyle yaptım. Düşünmeyi bıraktım. Hissetmeyi bıraktım. Başka insanlar için endişe etmeyi bıraktım..

İnsan, insana çözüm olmalıydı düğüm değil. İnsan, insanı sevmeliydi. Hayatı ellerinden alan olmamalıydı. Toz pembe dünyamda herkesin içindeki iyi kalpli insanı gördüm. Kötü şeyler yapan biriyle karşılaşsam bile ona asla onun gibi yaklaşmadım. 

Artık öyle değildi. Bir insanın bana zarar vermesi gerekmiyordu. Bir insanın bana zarar verebilme ihtimalini görür görmez ona kötü davranıyordum. Belki bu içimde hep vardı. Bilemiyordum. Böyle biri olmak beni kötü yapar mıydı ?

Kötü biri değildim. Bugün bu durumda olmam iyiliği ve saflığı seçtiğimden kaynaklanıyordu. Bende seçimlerimi değiştirme kararı aldım. İnsanlara uzak olma kararı aldım. Herhangi biri hayatıma dahil etmeme kararı aldım. Çünkü sevdiğim birinde her defasında benliğimden verdim. Kendimden de büyük fedakarlıklar yaptım. Artık sadece kendim için vardım. Kendim için vardım ve arada bir hayatıma dahil olan annem için...

Annem bugün huzurluydu. Güne normal bir şekilde başladı. Böyle olunca benim günüm de diğer günlere nazaran daha iyi oluyordu. Beraber kahvaltı hazırladık. Ona kendi ellerimle krep yaptım. İkimiz dakikalarca kahvaltı sofrasında oturup konuştuk. Sadi bey yine yoklardı. Annemin bu halinden sonra ciddi şekilde değişmişti. Annemle ilgilenirken onu düşünmeye pek fırsatım olmuyordu. 

Hafta sonu olduğu için kahvaltıyı bitirmek hiç istemiyordum. Saatlerce bu şekilde durabilirdim. Sandalyede otururken telefon gürültülü bir şekilde çaldı. Arayan Anıldı. 

" Erin hadi gelmiyor musun? " Daha geceliklerimle dururken nereye gidecektim ?

" Nereye ? "

" Doğum günü programında değişiklik yaptık. Mine'ye sürpriz yapacağız. Daha büyük bir şey ayarlamaya çalışıyoruz. Ama yine evlerinde olacağız. Pınar haber vermedi mi sana ? " Pınar bu aralar uçuştaydı. 

" Hayır söylemedi ve oraya gelip yardım etmem zaten. Bunu bildiği için söylememiştir. " 

" Neden ki ?" 

" O kızla nasıl bu kadar yakınlaşabildiniz siz ? Cidden merak ediyorum. Hiç hoşlanmadım." Gerçekten öyleydi. Hiç bir çekici yanı yoktu.

" Biraz zaman geçirsen seversin bence. " Anıla da bazen sinir oluyordum. Hep böyle iyimser biriydi. 

" Zannetmiyorum. Neyse belki erken gelirim ama yardım etmeyeceğim konusunda emin olabilirsin. " dedim ve kapattım. Bu kızla yakın olmaları canımı sıkmıştı. Ama umurumda değildi. Sadece benim olduğum yerlerde fazla görünmese iyi ederdi.

Saat 4 kadar yattım diyebilirim. Hafta sonu benim için gezmek değil odamda konforlu bir gün geçirmekten ibarettir. Yarım kalan kitabımı tamamladım. Saat ilerlerken duşa girdim. Saçlarımı kurutup hafif maşa yaptım. Dalgalı saçlar her zaman en sevdiğimdir. Biraz erken gitmeye karar verdim. Tabi ki de hiç bir yardımım olmayacaktı ama merak ediyordum. Ortalık da görünmek fena olmazdı. Üzerime tişört ve kot geçirdim. Elbisemi de yanıma alıp evden çıktım. Akşam içme ihtimalim olduğundan taksi çağırdım. Taksiler her zaman en iyisidir zaten. Gönderdikleri adresi taksiciye verdim. 

Batuhan büyük bir ihtimalle gelmezdi. Zaten sanırım kızı da tanımıyordu. Ama tanımasa bile partilere gitme ihtiyacı hep hisseder. 'Bensiz parti olmamalı olamaz ' der hep. Fakat Pınar da olacağı için gelmeyebilir. Batuhan'ın ne yapacağını kestirmek zor oluyordu.