Mallory

Hëna e plotë

    Kisha gati tre orë e zhytyr mbi libra, më në fund kisha mbaruar, sot ishte hënë e plotë dhe për Charlien ky do të ishtë shndërrimi I tij I parë, para se të hynte mesnata duhej të isha me të. Duhej ti qëndroja pranë edhe pse ishtë shumë e rrezikshme ti qëndroje një ujku pranë gjatë shndërrimit të tij.

Ishte ora rreth 7 pm nuk mund ta besojë më duhej të shkoja të partyn e ditëlindjes, nuk mund ta besoja: "më duhej ti drejtohesha sërisht drejt dollapit shumërrobësh", mora fustanin e parë, që më doli përpara, një palë këpucë me taka, mora xhaketën çantën dhe iu drejtova daljes.

                                                                                      ***

Kisha ngecur në trafik, por mëndja ime jo, më vinte të qeshja me veten time, por mora vesh që shumica e njerëzve që më rrethinin ishin ujqër dhe jo njërëz normal edhe pse për disa njerëz mund të tingëllojë shumë e frikshme, për mua nuk kishte aspak, përkundrazi mu duk shumë eksituese.

Jam e çmëndur, përderisa jetoj në një familje disi të çmëndur im atë Haroni është është një njeri-ujk, vellai i tij po ashtu, por ata nuk ishin të vetmit, kur u shpërngulëm këtu njohën edhe një familje tjetër të ngjashme me atë të timen, atë të Charlit, pikërisht këtu e ka fillimin dhe shoqëria ime me bukuroshin Charlie.

-Më në fund erdhe ...- foli duke u ankuar Lana.

-Mos fol më se më erdhi në majë të hundës me këtë trafik të mallkuar.

-Lana do të mbys, supozohej të ishte një party e vogël dhe jo e gjitha shkolla, shpresoj mos kesh ftuar mësuesit e shkollës,-fola teksa po hyja brënda.

Ishte party më e çmëndur që kisha pasur ndonjëherë, kisha vendosur të bëhesha tap, ndoshta do isha në gjëndje më të mirë, për të ngushëlluar Charlien disa orë më vonë.

-Charlieeeeeeeee, po ku je ? Ufff- tashmë nuk kisha më e sigurt nëse isha mjaftueshëm në gjëndje, ndalova së thirrurri Charlin dhe në kuzhinë, për të pirë një filxhan kafeje, e kisha tepruar shumë me të pirit.

Lana me Jasonin ishin duke u argëtuar dhe as do ta vinin re largimin tim, Charlie duhej të ishte larguar, ndoshta kishte vajtur në pyll, për të pritur shndërrimin e tij të parë.

Dola jashtë nga dera e kuzhinës dhe dola jashtë në oborr, për të marrë makinën, nuk mund ta besoja akoma idenë e të bërit tapë, mu deshën gati 10 min të hapja derën e makinës.

*****

Më në fund kisha arritur të shkoja në hyrje të pyllin, futa në sediljen e pasme dhe fillova të ndërrohesha për të veshur disa rroba më të përshtatshme, nëse prindërit e mi do e merrnin vesh, lamtumirë makinë luksoze, I kisha gënjyer duke u thënë se do të rrija nga Lana.

Haroni kurrë nuk rrezikonte, gjatë hënave të plotë, qëndronim sa më larg pyllit, por sot do të bëja ekzaktësisht të kundërtën.

E pira nuk më kisha dalë akoma, me përtacinë më të madhe dola jashtë nga makina, mbylla dyert e makinës dhe më pas I rrasa çelësat në xhepin e mbrapëm të pantallonave.

-Nuk kam për të pirë, kurrë në jetën time...

Edhe pse kisha qënë me qindra herë, në atë pyll, gjithçka më dukej e mjegullt mezi e gjeta vëndin ku e kisha lënë të takohesha më Charlin.

-Mendova se nuk do të vije...

-Tallesh, të thashë, që do të vija edhe e vdekur madje...

-Mos më bëj të qesh Mallory...