Mallory

Rastësia

Aiden POV

Nata e kaluar kishte qënë një ferr i vërtetë, nuk mbaja mënd shumë mirë se çfarë kishte ndodhur, por diçka kishte ngelur në koshiencën time, diçka më kishte ndaluar duke bërë që të stopohesha po çfarë ishte, zakonisht kur ne kthemi në gjendje e një gardiani, nuk mbajmë mënd asgjë është njëlloj sikur brënda nesh ekzistontë dy qënie, por që bashkëpunojnë në unitet me njëri-tjerin.

Plaga ende nuk më është mbyllur, pasi po largohesha dikush me goditi në befasi, me siguri thika duhet të ishte e lyer me hirin e një të trëndafili të kuq, ajo na dobësonte, dhe plaga dukej kaq e thellë.

-Aiden më lër ta shoh plagën, nuk më dukesh dhe aq mirë.

-Nuk është asgjë me rëndësi ba, si është Cynthia.

-Jot motër është njësoj si një mace, ka shtatë shpirtra.

Më në fund im atë kishtë gjetur qetësinë e tij, dhe ketë mund t'ia detikoj Alishes, ajo na pranoi për ata që ne ishim, pa kurrëfarë kompleksi.

-Aiden, çfarë do që ne të bejmë nuk ka për të kthyer mamanë tënde, askush nuk do ta riktheje Marinë time.

- E di...

Nuk e lashë më të fliste, u largova nga aty dhe vajta në dhomën time, ai kishte të drejtë, pavarsisht gjithçkaje jo të gjithë njerëzit ujqër ishin fajtor, kishte ende nga ata që ishin të pastër në shpirt, të papërzier nga mizoritë e kësaj bote të ndyrë.

Mallory POV

Kisha kaluar një natë thuajse pa gjumë, isha e shqetësuar për Charlien dhe nuk e dija se çfare kishte ndodhur me të...Isha aq e shqetësuar...

Me gjithë këtë, që po ndodhte shkolla në këte mes dukej si e tepert, u bëra gati për shkollë, kisha marrë pamjen e një zombie, si pija dhe pagjumesia ia kishin arritur qëllimit.

****

Shtëpia ishtë thuajsë e qëte, Dena dhe Haroni ishin mbyllur të dy në dhomën e tyre dhe po flisnin në heshtje, nuk ishte aspak e vështirë ta kuptojë se cila ishte tema e bisedës, jo vetëm te prindërit e mi, por te të gjithë familjen e njerëzve ujqër.

*****

Kisha gati 2 orë, që po qëndroja në makinë të parkingu, I shkollës, po mundohesha të lidhesha me Charlien, por nr I tij dilte jashtë shërbimit...

Dola nga makina, mbylla dëren dhe u mbështeta pas saj, mesa, duket makina ime nuk ishte e vetmja në parking, ishte edhe një makinë tjetër, benz, ngjyrë e zezë, por nuk arrija të shikoja më tej sepse xhamat ishin të errët.

Vallë cili ishte personi, i cili ndodhej brënda asaj makine ?!

Aiden POV

Ndoshta nuk ishte ide e mirë të vazhdoja të qëndroja brënda në makinë, do të ngjallja dyshim akoma dhe më të madh te Mallory, sepse kishte gati 10 min që po më vëzhgonte.

Doja ti shmangesha por ishte e pamundur, sepse tashmë aty ndodheshim vetëm unë dhe ajo.

Hapa derën dhe dola jashtë, edhe pse u mundova ta shmangia vështrimin e saj ishte e pamundur.

Kurrë nuk isha gjëndur në një pozitë të tillë më parë, sa herë që e shikoja më dukej sikur nuk mund të merrja frymë.

Kurrë nuk kisha ndjerë diçka të tillë, për dikë.

Ndërsa po mbyllja derën dëgjova një zile celulari, por nuk ishte e imja ishte e Melloris.

-Charlie, ta marrë e mira, ku je e di sa herë të kam marrë...-ishte shumë e nervozuar, vallë çpo ndodhte mes tyre...

Mallory POV

Më në fund Charlie u bë I gjallë, akoma vazhdoja të isha e shqetësuar dhe nuk do të qetësohesha derisa ta shikoja me sytë e mi, por për fat të mirë edhe profesori Taylor ishte larguar, tashme ndodhesha vetëm, por do ta takoja sërisht pas disa orësh.

Po vazhdoja të qëndroja sërisht në parking dhe më në fund pashë Charlin që po parkonte.

-Më në fund.

-Të thashë se jam mirë, por ti duhet të më thuash se çfarë të ndodhi...

-Asgjë, ajo lloj qënie smë bëri asgjë, madje as fytyrën nuk ma pa, po ty si të shkoi shndërrimi I parë...

-Do të dish të vërtetën, se di se mbaj mënd, ndoshta nuk jam shndërruar fare...

-Mjaft I hape sytë në atë mënyrë, kur u përmënda në pyll, sot në mëngjes, rrobat nuk I kisha të grisura.

-Por ndoshta...

-Mallory, kur shndërrohesh për herë të parë, të fillon një dhimbje e tmerrshme gati 24 orë përpara dhe vazhdon deri në shndërrrimin tjetër, pastaj rrobat dhe tek unë asgjë nga këto nuk ka ndodhur...

-Ndoshta nuk je një njeri ujk Charlie, ndoshta je normal, njësoj si unë, ose ndoshta akoma nuk ka ardhur koha jote.

-Mallory, por nuk shpjegon dhimbjen therëse që kisha brënda kokës sime, para se të më binte të fikët.

Po çfarë ishte Charlie, mos vallë po ndodhte ndonjë mutacion me të.

-Njejse, le të shkojmë brënda se do të bëhemi vonë...

Charlie e kishte gënjyer familjen e tij në lidhje më shndërrimin, kishte mjaftueshmëm, probleme me ta.