Mallory

Kapitulli 11

Mallory POV

-Është pika kyçe që ekuilibron të gjitha elementet e natyrës, -mu përgjigj Xherd ndërsa po mundohej të fitonte qetësinë e tij.

-Dhe ku ndodhet kjo lloj qënie tashme, e njhni atë? Nese po pse nuk ju ndihmon?-kisha bërë një varg të gjatë pyrtjesh, por që ishin pa përgjigje, kështu që vendosa të heshtja.

-Është vetëm një mit, Mel, ashkush nuk di gjë për të, të vetmen gjë që dimë është se kur të shfaqet do të ky imazh që na tregove.  Një trëndafil i kuq, mes flakëve, asgjë më tepër,

-Xherd, fola sërisht, -ne po flasim për të si të jetë një qënie, kur të fakt këtu kemi thjesht një trëndafil mes flakëve.

-Thonë që është një qënie jetësore, një njëri, dhe ai është simboli i tij, i cili përbëhet nga dy të kundërtat e gardianëve dhe njerëzve ujqër, ne rrimë larg trëndafilave të kuq, edhe pse ai që na dëmton është hiri dhe jo bima, por ne gjithësesi i rrimë larg, ndërsa zjarri njerëzve ujqër,

-Mendova se ishte wolfsbani ai që i shfuqizonte ata, -fola duke ndërprerë Xherdin.

-Aty ku ka zjarr ka dhe wolfbane…

Aideni u afrua sërisht pranë nesh duke marrë ditarin dhe po e shfletonte,

-Besoj që është bullgarisht, duhet t’ia çojmë dikujt për të na i përkthyer,

-Është rusisht Aiden, -fola sërisht, por pa e vështruar në sy, -dhe mund ta përkthej mjaft mirë edhe vetë.

-Flet rusisht,

-Po që në djep, dado ime ishte ruse, madje dhe fjalën e parë e kam thënë në gjuhën ruse dhe jo në atë anglëze,

-Ruse –foli me mëdyshje Xherdi

-Po ajo ishte kumbara e sime mëjë, pas vdekjes së të birin, ime më nuk deshi ta linte vetëm kumbaren e saj, Ollgën, kështu që ajo u shpërngul me ne në Afrikë.

-Ku ndodhet ajo momentalisht, jeton?

-Jo, pësoi infakt pasi mori vesh që në atë termet kishte vdekur edhe Alex, ajo ishte shumë e lidhur si me mua dhe më Alex, por lidhja që kishte me të ishte më e thellë, sepse I kujtonte të birin.

-Aleksi ka vdekur-foli Xherd, i cili kishte ngrirë totalisht, dhe në sytë e tij ishte veshur me një vel lotësh,

-Kështu e shfaqi policia vëndase, e klasifikoi si një tjetër viktimë të tërmetit, edhe pse dyshoj shumë për ketë.

-Kush është Alex, -foli Aideni, që mesa duket e kishte humbur fillin e muhabetit.

-Vëllai ivogël i Klausit, duhet të kishte pak a shumë moshën tënde tani, bir.

-Më duhet të largohem –fola teksa u ngrita nga divani.

-Mellory, bën mirë që Aideni të të shoqërojë, nuk jam i qetë të të lë të qarkullosh tani edhe pse pas gjysëm ore praktikisht zbardh.

-Mund t’ia dal farë mirë edhe vetëm, -futa në çantë ditarin e Danielit.

-Ketë më duhet ta rikthej në vëndin në të cilin e mora dhe gjithashtu të kam dërguar një kopje të ditarit te e-maili.

Mirëupafshim, -dhe pa e zgjatur më tej u largova nga shtëpia e Taylor-ave.

                                 *****

Falë zotit çanta e Danielit ndodhej ende në kuzhinë pa humbur asnjë min e futa brënda dhe më shpejtësine e erës në dhomën time dhe më pas e kyça sërisht me çeles, më pas mbylla dritaren dhe u shëmba në krëvat e vdekur dhe e lodhur gjer në palce me jetën time të çmëndur, që nuk të linte të merrje frymë as pesë minuta kohet e fundit.