Jelonek na wolności? //Avengers

Prolog

-Vera, wstawaj bo się spóźnisz do szkoły.- krzyczał ktoś z dołu- Chyba nie chcesz powtórki z zeszłego tygodnia.

Zaspana przeciągnęłam się na parapecie, zaraz na parapecie?

A no tak...
Budzę się, słoneczko świeci, a ja parapecie z książką od czwartej nad ranem. HeHe żarcik, od piątej. Czyli no, zwykle.
Mama ględzi nad uchem, nawet na wieżę Starka popatrzeć nie można.

Moje szare i nudne życie nigdy się nie zmieni, chyba. Ta... na codzień chamska i wredna, a w nocy miły i słodzusi baranek.
Jak zwykle, pójdę do szkoły, spotkam Petera, lekcje, a potem wracam do domu. A co w domu? Lekcje i książka. No macie cały mój dzień.
Ale mnie ta przemyślenia zebrało... może za dużo wczora...

-Veronico, ile razy mam mówić wstań z tego wyra- no i taka jest moja mama. Nawet poczekać nie umie.

-Napewno mniej niż teraz mówisz- odpowiedziałam w pełni zadowolona.- Nawet nie siedzę w łóżku.

Szybko wzięłam swój plecak i zaczęłam otwierać okno. Pamiętajcie, rzadko wychodzę drzwiami, więc nie polecam mnie zapraszać do siebie. Raz wybiłam Nedowi okno.

-I co, znowu się mi wymigasz od wyjścia drzwiami?- słyszałam już w oddali- I tak Cię kiedyś złapię.

No chyba nie.

Jednym ruchem wyskoczyłam przez okno i zaczęłam zchodzić po metalowych, trzeszczących drabinkach.

Nie ma jak to mała kamienica z widokiem na Stark Tower. A tak wogóle, złe się tam rzeczy dzieją... czuję to. Tak samo czuję śmiercionośną moc mamy ciskania gromów z oczu #Thor. Ups. A, zapomniałam jeszcze w moim planie dnia opierdzielu od mamy.

-Taaak mamo, kiedyś napewno - jeszcze krzyknęłam do góry.

Coś czuję, że to będzie krótki dzień.

************************************

Cześć dziewoje to moja kolejna książka, którą zaczynam i mam nadzieję, że dobrze ją przyjmiecie.
Poprzednią też przyjeliście zajebiście.

Autoreklama xd

Mam książeczkę i chcę aby się rozwinęła jak żabie język.
Dokładnie to są...

Fanfary... 

MEMUSZKI❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤