Αδιέξοδος

6

Χωρίς να κοιτάξω πίσω μου προχωράω στο εσωτερικό μέρος της εταιρείας παίρνοντας το ασανσέρ κα φτάνοντας στο γραφείο μου.

Ειναι σχεδόν άδειο και ήσυχο πράγμα που λατρεύω να δουλεύω έτσι.  Αφήνω τους φακέλους μου στο γραφείο και παίρνω απ έξω έναν καφέ κι ενα κουλούρι αρχίζοντας να μελετω τα χαρτιά που εχω μπροστά μου.

---------------------------
Η ώρα στο μεγάλο ασημί ρολόι δείχνει περίπου δύο και μισή το μεσημέρι.  Το στομάχι μου διαμαρτυρετε έντονα από την έλλειψη τροφής.  Σπρωχνω την γυάλινη πόρτα και έρχομαι αντιμέτωπη με την Ρανια.

"Καλησπέρα" μου λέει καθώς με φίλησε σταυρωτά
"Καλησπέρα παω για το μεσημεριανό θα έρθεις;" την ρωτάω και νευει προχωρώντας προς την έξοδο.

Τα λεπτά στο ασανσέρ μας βρίσκουν να μιλάμε για υον Τζόνι έναν τύπο που την έπεσε στην Ρανια και βγήκαν χθες.  Τις ζητάω άλλη μια φορά συγνώμη και μου απαντά πως δεν υπήρχε πρόβλημα.  Έπειτα πάμε με το αυτοκίνητο τις σε ένα fast food πιο κάτω

"Λοιπόν τι έγινε χθες"
Με ρωτάει αφού έχουμε ήδη δώσει τις παραγγελίες μας.
"Θυμάσαι έναν γείτονα που μένει απέναντι; "
"Ναι" απαντά και σμίγει τα φρύδια τις
"Έγινε ενα επεισόδιο χθες με εκείνον"
Γουρλωνει τα μάτια κατευθείαν και αφήνει το ποτήρι κάτω
"Σε πείραξε το καθίκι; το ήξερα πως είναι επικίνδυνος"
"Κοίτα όχι ακριβώς εμένα" λεω και δαγκωνω τα χείλια μου
"Δηλαδή; "ρωτάει και αρχίζω να τις λεω την χθεσινή ιστορία απο την αρχή.  Έβλεπα ότι θαύμασε που τον κουβάλησα και ταυτόχρονα θύμωσε επειδή έβαλα την ζωη μου σε κίνδυνο.
Όταν τελείωσα απλά με κοίταζε και για να πω την αλήθεια περιμένω την αντίδραση τις.

"Λοιπόν"  λεω και σπαω την σιωπή κοιτάζοντας την
"Κοίτα ως έφηβη θα έλεγα ότι αυτό ηταν κατι το ουαου αλλά τώρα η κατάσταση ειναι σοβαρή.  Θα μείνεις μακριά του. "
"Μα εγω δε..-"

"Πρέπει να μείνεις μακριά του θα Ελβίρα. Μπορώ να σου πω και γιατί.  Καταρχήν θα μπλεξεις διότι δεν είναι και οι λίγες φορές που τον έχουμε δει να παίρνει την δόση του. Έπειτα θα δεθεις. Και είναι τέρμα κάκιστο να δεθεις με ενα πρεζόνι να σου πω την αλήθεια.  Δεν βλέπεις πως ειναι; πόσο τρομακτικός γίνετε;
Αυτά τα άτομα μπορεί να σκοτώσουν. Είσαι τόσο έξυπνη για να πέσεις στην παγίδα του.  Δεν βλέπεις;  μπλέχτηκε σε καυγά με έναν που κρατούσε όπλο.  Σκέφτεσαι καθόλου τι θα γινόταν αν σε έβλεπε; "
Μς διακόπτει έχοντας πολλά νεύρα καθώς μερικά άτομα ειναι στραμμένα πάνω μας

"Μου είπε να βγούμε για επανορθώσει" λεω όσο πιο σιγά μπορώ

"ΤΙ;" Φωναζει έξαλλη κάνοντας με να χαμηλώσω το κεφάλι απο ντροπή

Περνει μια βαθιά ανάσα να ηρεμήσει το ατομο τις και με ξαναρωτάει

"Απλά πες μου πως δεν δέχθηκες"
Κουναω αρνητικά το κεφάλι μου και σπρώχνει μακριά ολα τα πιάτα.

"Δεν σε περίμενα τόσο χαζή πραγματικά"
Αυτόματα σηκώνω τα μάτια μου
"Μίλα μου πιο όμορφα και ηρέμησε λίγο" τις απαντώ κοφτά

"Τι δεν κατάλαβες απο αυτά που σου είπα Ελβίρα;. Ο τύπος βαζω το χερι μου στην φωτιά οτι είναι ενα πρεζόνι μπλεγμένο μέχρι το λαιμό πιθανόν το μητρώο του να ειναι πιο ποινικό και απο τα βαριά σίγουρα την φυλακή την ξέρει απέξω και σίγουρα θς έχει κάνει ενα σωρό λαμογιες."

"Κόψε δεν τον ξέρεις απο χθες"
"Α ναι; ενω εσύ τον ξέρεις; . Θελω το καλό σου.  Θυμάσαι τι έγινε με τον Φίλιππο τότε. Δεν θέλω να σε εκμεταλλευτεί για να είσαι μια ξεπέτα συο κρεβάτι του και έπειτα να σε αφήσει. Το ξέρω τώρα πιστεύεις σίγουρα πως έχει μια καλη πλευρά που θες να του βγάλεις αλλά δεν θα γίνει.  Ποτέ δεν θα γίνει με αυτά τα άτομα"

"Καταλαβαίνω έχεις δίκιο"
"Θα το ακυρώσεις έτσι; " με ρωτάει με μια ελπίδα.
"Ναι" απανταω και ξεφυσαει ευχαριστημενη

Εχω αποθηκευμένο τον αριθμό του στο κινητό μου απο ένα πάρτι που το είχα ζητήσει τότε οπότε πληκτρολογώ γρήγορα το μήνυμα

Προς Βίκτωρ
69********
Εγώ: Γειά είμαι η Ελβίρα. Η κοπέλα που μένω απέναντι σου και θα ήθελα να σου πω πως το αποψινό θα ήθελα να ακυρωθεί.  Σε ευχαριστώ πολύ για την  πρόσκληση αλλά δυστυχώς εχω να κάνω πολλά.

Η απάντηση του δεν άργησε να σταλθεί

Από Βίκτωρ
69********
Έγινε κάτι;  αν θες κανονίζουμε αλλη φορά.
Κλείνω το κινητό τοποθετώντας το στην τσάντα ακολουθώντας την Ρανια στο αμάξι.

Εχει δίκιο πρέπει να μείνω μακριά από αυτόν!