Αδιέξοδος

24

Η ώρα είναι περίπου δώδεκα και μισή το μεσημέρι. Η διαδικασία να βρω αυτοκίνητο τελικά ήταν αρκετά ταλαίπωρη. Βρήκα ένα μικρο smart ελαφρός μεταχειρισμένο αλλά αφού το θέλω μόνο για να μεταφέρομαι είναι αρκετό πιστεύω. Όσο αφορά τον Βίκτωρ γελούσε και με εκνέυριζε κάθε φορά που δεν μου άρεσε κάτι.

Φυσικά και δεν σταμάτησε εκεί το θέμα.  Όταν πλεον γυρίσαμε ξεχωριστά μου ξεφουρνισε ενα "Θα κάνω party σήμερα οπότε μωρό μου δεν θα βρεθούμε για την υπόλοιπη μέρα. "

Το φυσικό όπως και έγινε ήταν να μαλώσουμε λέγοντας του πως για αρχή "γιατί δεν μπορώ να έρθω εγώ;"

Βρήκε την δικαιολογία ότι δεν μου αρέσουν και έπειτα οταν του είπα για τα χρήματα και για 4ην ηχορύπανση που προκαλεί  η απάντηση του ως ένας κλασσικός εικοσι-τριαχρονος "στα παπαρια μου οι γείτονες και τα λεφτά.  Αυτό το θέμα τελειώνει τώρα.  Με συγχωρείς πρέπει να ψωνίσω "

Μου είπε και έτσι με άφησε μόνη μου σπίτι του με τα νεύρα μου να φτάνουν στα όρια.

Φυσικά και έφυγα από το σπίτι του.
Με έχει πάρει κάποιες φορές τηλέφωνο αλλά δεν απαντώ.  Αυτονόητο είναι ότι θα είναι εκεί ο Τζόνι άρα θα πάει και η Ρανια.

Φάνηκε πολύ περίεργη η συμπεριφορά του και το έβαλα πείσμα να παω.

Το πάρτυ λοιπόν έχει αρχίσει εδώ και κάποια ώρα και εγώ βάζω τις τελευταίες πινελιές πάνω μου. Έστειλα ήδη μήνυμα στην Ρανια και μου είπε πως θα με περιμένει στην πόρτα.

Αφού σιγουρευτώ ότι τα έχω πάρει όλα κλείνω το διαμέρισμα μου και προχωράω προς το σπίτι του. Κατευθείαν αντιλαμβάνομαι την κολλητή μου και προχωράω προς εκεινη.

"Στις ομορφιές σου κοπελια"
Μου λέει και χαχανιζω. Είναι πολύ όμορφη σήμερα.  Λίγες φορές την εχω δει με ίσια μαλλιά και τις πανε.  Ειδικά το μαύρο φόρεμα που φοράει είναι ότι πρέπει πάνω στο σώμα της.

"Ευχαριστώ Ρανια μου και εσύ είσαι πολύ όμορφη."

Τις απαντάω και προχωράμε στο εσωτερικό. Μετά από κάποια χρόνια πάλι μπαίνουμε στο party του.

κατευθείαν βρίσκουμε τον Τζόνι που είναι στα ποτά.  Η Ρανια τον πλησιάζει και το δίνει ένα τρυφερό φίλη ενω εγω κοιτάζω γύρω για να τον βρώ

"Γεια σου Φαίδρα" μου φωνάζει ο Τζόνι λόγο τις υψηλής μουσικής και με κάνει μια αγκαλιά.

"Γειά και σε εσένα. " του απαντάω και ανταποδίδω την αγκαλιά.

"Έχεις δει τον Βικτωρ;" του φωνάζω  πριν απομακρυνθω.

Μου νευει αρνητικά μου χαμογελάει.

"Θες να τον βρούμε;" μόυ λέει η Ρανια στο αυτί και νευω.

Κάνει ενα νόημα του Τζόνι και με τράβα απο τον αγκώνα χάνοντας στο πλήθος.

Μια στιγμή το κράτημα της έγινε δυνατό και κοιτάζω την κατεύθυνση που κοιτάζει.

Μόνο που δεν θα το κάνουν με αυτήν την κοπέλα που είναι πάνω του 

Αφήνω την λαβή μου ελεύθερη και πάω προς το μέρος του ακολουθώντας με η Ρανια πίσω.

Όχι δεν κλάψεις τώρα.

"Δεν είναι του γούστου μου τετοια party ε;"
Λέω τα λόγια του με ένα τεράστιο χαμόγελο ενω στέκομαι δίπλα του  η επιθυμία μου να τον χαστουκισω γίνεται πραγματικότητα

Το χέρι μου συγκρούεται με την παλάμη του. Μέ γρήγορα βήματα βγαίνω απο το σπίτι του.