The Legendary Twins (Book 1) COMPLETED

Chapter 32: Zombie Apocalypse

Miguel's Pov

When Sky rang the bell ay inihanda na namin ang sarili namin. Damn! Mukhang magkakaroon ng war dito! Balak talaga nilang sakupin itong Kingdom nila Wayne. Pero hindi ako makakapayag. This kingdom is only for Wayne. Hindi namin hahayaan na manalo sila. We will definitely defeat them no matter what happens.

Nararamdaman ko ang mga presensya ng kalaban at alam kong mas marami sila kaysa sa amin but we can defeat them basta magtutulungan kami. We are not Royalties for nothing.

We never recieve defeat.

May isang lalaking lumabas mula sa dilim at nakangisi itong humarap sa amin at walang katakot-takot na humarap. Tsk. Marami lang sila kaya malakas ang loob nila pero kapag wala ay nababahag ang buntot.

Pamilyar ang lalaki at kung tama ang hula ko sila ang lumusob sa Academy. Aba naman mga tsong! Ang lakas ng loob ng mga ito na pumunta dito para maghasik ng lagim!

May dalawa pa na lumabas at mga kasamahan pa niya ito. Dalawang lalaki at isang babae. The girl is wearing a cold eyes and eating a lollipop and the other guy is just poker face at nasa loob ng mga kamay nito ang bulsa.

"Huh! Ang lakas naman ng loob niyong sumugod dito sa kaharian ko." Turan ni Wayne. They all laugh.

"Kaharian mo? C'mon, Prince, mas marami kami kaysa sa inyo and what made you think you'll win over us?" The guy mockingly said to us. Binigyan ko sila ng isang masamang tingin.

"Sabihin na nating marami nga kayo, pero sa tingin niyo mananalo pa rin kayo? You and your men are pure weak. We can easily deafet all of you kahit ipagsama-sama niyo pa lahat ng mga heneral niyo o kung ano man." Mga hayop tong mga toh! Hindi nila dapat kami minamaliit! Tirisin ko sila dyan! Tangina!

Naging seryoso ang tingin nito. He raised his hand and signaled his alliance. We prepared ourselves for the upcoming war. Not literally war.

Lumabas ang ibang mga tauhan nito at sinugod kami. Some of the canions fired already and the archers. Sa unang laban ay may nalagas na agad at yun ang mga kalaban. Hindi pa namin ginagamit ang kapangyarihan ngunit natalo na ang ilan sakanila.

"Is that what you got? Ni hindi lang ako pinagpawisan oh." Napailing na lang ako sa sinabi ni Ice. Nagawa pang mang-asar.

Sabagay para mas lalo silang mainis at matapos na ang laban na ito. Sa pangalawang pagkakataon ay sumugod na halos lahat ng mga kalaban. May mga nalagas na ilan sa amin at napilitan ang mga kakampi namin na magtransform into wolves. Iba't ibang mga kulay ang mga buhok nito. They growled at sumugod. Ang mga iba ay walang awang pinapatay ang mga lobo. Pero dahil malalakas ang mga instinct ay nagagawa nilang umilag sa mga atake nila.

Halos mga katawan ng mga Dark Kingdom ang nakahiga at wala ng buhay sa lupa. Bumabalik naman sa dati ang katawan ng mga lobo naming kasama kapag namamatay sila. Damn! I can't risk lives anymore!

Dahil sa liwanag ng buwan nagagawa kong makakuha ng lakas at ito ang nagsisilbing liwanag namin sa pakikipaglaban. Para silang mga takot sa liwanag na akala mo mga bampira na halos magtakip ng mga mata nila. It took this advantage to para kami naman ang lumaban. Naging madali sa amin yun habang sila ay nagpapatakip sa mata.

Natakpan muli ng mga ulap ang buwan at nagngingitngit sila sa galit at sinugod kami. Napatingin ako sa iba kong kasamahan ay halos pagod na sa pakikipaglaban. Nandito na rin ang iba pa para tumulong. Napatingin ako sa tore kung nasaan si Sky may hawak din itong pana. Pa ngisi ngisi pa ito habang binibitawan ang mga pana. Sapul sa mga ulo nito.