Anak Ka ng Tatay Mo #ASAward2018 #TOA2018

Chapter 6

"Babe." Tawag ko.

"Hm?"

"Pag may work na tayo, punta tayo sa iba't ibang lugar. Mag tour tayo!"

"Oo naman. Kapag naging successful engineer na ako lilibutin natin ang mundo."

"Pangako iyan ha?"

"Oo naman. Gagawa din tayo ng dream house natin."

"Sige. Gusto ko iyan. Tapos pag kinasal na tayo yung bahay natin may playground para sa mga anak natin at may little classroom dapat ha?"

"Oo naman. Pag yung mga anak natin lalaki, tuturuan ko silang mag basketball at gagawin ko silang drink buddy."

"Drink buddy ka diyan. Turuan mo pang mag-walwal mga anak natin."

"Haha joke lang. Ano pang gusto mo?"

"Gusto ko every week may family day tayo, magba-bonding tayo ng weekends."

"Oo naman. Tapos kada uwi ko galing sa work dapat ang mga anak natin ang unang sasalubong sa akin sa gate. Lagi akong magdadala ang pasalubong sa inyo."

"Talaga?"

"Oo. Huwag kang mag-alala. Gagawin ko ang lahat para matupad lahat iyon."

"Mga inhinyero puro salita." Bulong ko saka kinakat ang dulo ng ballpen na hawak ko. Nagtetest kami at heto ako nakatulala.

Kasalan ko bang nakatulog ako kakaiyak at nakalimutang magreview kagabi?

"20 minutes left."

"Anak ng..." Tinignan ko ang papel ko at wala man lang itong sulat kahit pangalan ko sa ibabaw. Kinalabit ko si Ai. "Ai. Uy..."

"Oh bakit?" Bulong niya. Yumuko ako ng kaunti para hindi ako makita ni Prof.

"Hindi ako nakapagreview kagabi. Pakopya naman oh."

"Pambihira..." Hinablot niya ang papel ko at kinopya doon ang sagot niya. "Ano bang ginawa mo kagabi at hindi ka nakapag review?"

"Mamaya ko na ieexplain."

"Oh eto." Binalik niya ang papel ko. "Hindi lahat ng sagot diyan pareho ng sa akin."

"Walang problema yun Ai. Salamat talaga."

"Sus. Ano pa ang magkakaibigan, diba?" Sabi niya saka kumindat.

Pagkatapos ng test, pwede na kaming umuwi. Bukas pa naman iche-check ang mga test papers.

"Bakit ba hindi ka nakapagreview kagabi ha, Mau?" Tanong ni Ai sa akin habang naglalakad kami patungong floral field.

"Eh ano kasi..." Oo sasabihin ko na. Hindi ko naman kasi kakayaning maglihim kay Ai.

Umupo kami sa isa sa mga bakanteng mesa sa field at inilapag ang mga gamit dun.

"Di ko naman kasi kayang maglihim sa'yo Ai kaya sasabihin ko na."

"Ano yung sasabihin mo, Mau?" Nagulat kami nang sumulpot si Kiel.

"Oh Kiloy! Grabe ha hindi mo man lang kami dinadalaw!" Sabi ni Ai saka hinampas si Keil ng mahina sa braso.

"Bakit? Anong selda ba kayo?" Tumawa siya at umupo. "Wag kayong mag-alala, pagkatapos ng sportsfest hindi na ako mawawalan ng time sa inyo. Dadalawin ko na kayo palagi."