Anak Ka ng Tatay Mo #ASAward2018 #TOA2018

Chapter 2

"DIBA nag uusap pa kami ni Euan?" Sabi ko sa sarili saka tumayo at kumuha ng gamot sa sumasakit kong ulo. Di naman ako nagwalwal bakit parang hina-hangover ako sa lagay ko ngayon?

Habang umiinom ako ng gamot at tubig, ay napunta ay paningin ko sa may laman na cellophane na nakapatong sa mesa. Pagcheck ko, isang take out meal ito galing sa isang restaurant. At dahil nagugutom na ako ay nilantakan ko na. Chineck ko din ang phone ko kasi nagbblink ang led light niya, sign na may message o di kaya'y notification.

Fr: Euan Babe

Babe, sorry sa sinabi ko kanina.
Narinig lang naman kasi kita kanina sa floral field. Sorry din di kita sinipot dun.

See you tomorrow nalang babe. Kainin mo iyang binili ko para sayo ha?

Dito na ko bahay babe.

Nangumusta si mama sayo.

I love you babe.

"Oh, andiyan ka pala bata." Sabi ko sa batang kabute na nakaupo lang sa sofa, kung ano yung pwesto niya nung una naming pagkikita ayun din ang postura niya ngayon. Pasado 8pm na pagcheck ko sa relo. "Saan ka ba tumutuloy bata? Gabi na oh. Balik ka na sa inyo."

"Simula ngayon, dito na ako mamamalagi."

Nasamid ako sa sinabi niya. "A-anak ng!" Uminom muna ako ng tubig saka nagsalita, "Pasensiya na bata pero wala akong oras para pagsilbihan ka. Wala akong mga gamit para sayo. Kaya shoo ka," tinuro ko siya, "Di ako girl scout na laging handa. Alis ka wala kang mapapala sa pagstay mo dito."

"Edibumili ka ng mga gamit ko bukas na bukas." Tumayo siya at lumapit sa isa sa mga pintuan ng mga kwarto, "Ito ang magiging kwarto ko." Turo niya sa pintuan.

Tinitigan ko lang siya at hindi ako umimik. Ewan ko kung maotoridad tong batang to o demanding lang talaga. "Sino kaba? Kungmakaastaka parang kamag anak tayo ha? Close tayo?"

"Diba sabi ko anak mo ko?"

"Di ba sabi ko di nga kita ana--" natigilan ako sa sinabi ko.

Wala akong anak na maurize! Asan yung anak ko?

Kung nasaktan ako sa sinabi ni mama kanina na sinabi niyang hindi niya ako anak, ano nalang kaya tong 3 years old na laging sinasabing anak ko siya pero dinedeny ko?

Sus. Masungit naman siya eh. Di iyan masasaktan.

Umirap ako. "Tss." Tumayo ako at kinuhanan siya ng plato. "Osige iyan na ang kwarto mo. Kumain ka muna."

Siguro papraktisin ko na ang sarili ko na maging sweet sa batang to na parang totoong iniluwal ko talaga siya. Pwe. Ang hirap maging sweet!

"Busog ako." Sabi niya at pumasok na sa kwarto. Anak ng! Masamang tanggihan ang pagkain!

"Bahala ka diyan." Bulong ko at pinagpatuloy ang pagkain. Bahala siyang magkanda bahing-bahing siya sa alikabok. May dalawa akong kwarto dito sa bahay: yung isa kwarto ko then yung isa guest room. Minsan pumupunta si Ai dito para mag sleep over pero matagal na yung last sleep over niya, isang buwan na ata?

'Bahala ka oi! Linisin mo yang kwarto mo mag isa!' sigaw ko sa isip ko.

"OKAY na ba 'to?" Tanong ko saka tinanggal ang mga alikabok gamit ang feather duster. Oo tama, nilinis ko kasi tinamaan ng konsensya ang anak ng tokwa. "Eto kaya?" Pinagpag ko ang kamay ko pagkatapos ko i-arrage ang mga gamit sa magiging kwarto ni-- "Teka, ano pala pangalan mo bata?" Di naman siguro pwede na magkakasama kami sa iisang bahay pero di ko alam pangalan niya diba?