{Zawgyi}
••...Hyun ေလး...wae?...
ဘယ္ေနရာကေနလို႔မေကာင္းလို႔လဲ...
မ်က္ႏွာအရမ္းေခ်ာင္ေနျပီ...
ငါျပန္လာရမလား ဟင္...
တစ္ခုခုေျပာပါဦးကြာ စိတ္ပူေအာင္လို႔...••ေသးငယ္ေသာ Laptop ေလးထဲက
ျမင္ေနရသည္ကိုအားမလို
အားမရျဖစ္ေနဟန္ျဖင့္ ထိုင္မရ
ထမရျဖစ္ေနေသာ Hun အား...
အနည္းငယ္ ျငိဳျငင္မိပါသည္...••...အဲ႔ေလာက္စိတ္ပူရင္ ဘာလို႔ထားသြားလဲ ...••
••...ဟာ အဲ႔ဒါကေတာ့ Omma ေဆးကုဖို႔က !...••
••...ထားေတာ့...••
••...ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ဟင္...
ဟိုလူႀကီးဘာလုပ္လို႔လဲ...••••...ဘာမွမလုပ္ပါဘူး အေျဖတစ္ခုကို
သိလိုက္ရသလိုရွိေနလို႔...••ကြ်န္ေတာ့္စကားေႀကာင့္
ခပ္ေႀကာင္ေႀကာင္အမူအရာေလးျဖင့္...••...အေျဖ ??...••
••...ထားလိုက္ပါေတာ့...••
••...Hyun ေလး မင္းထားခိုင္းတာေတြ
နည္းနည္းမ်ားေနျပီေနာ္...••••...hkk...လာစိတ္ေကာက္ျပေနတယ္...
arr...ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့မွာေနာ္
ျပန္လာမယ္မလား...••••...omm ျပန္လာမယ္...မင္းကို
ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနတယ္မွတ္လဲ...••••...Kai ကိုေရာ ?...••
••...m ?...သူ သူ႔ကိုဘာဆိုင္လို႔
သတိ ...ရ ရမွာလဲ...••••...မသိဘူးေလ...ႏွစ္ေယာက္သားက
အျမဲ ငါမသိေအာင္ေျပာရတဲ႔စကားေတြက
မ်ားေတာ့ ထူးျခားတဲ႔ပတ္သတ္မႈ
ေလးမ်ားရွိမလားလို႕ေပါ့...••••...မ မဟုတ္ဘူး...ဘာေတြ
ေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ...nae
Omma သားလာျပီ...!!...
Omma ေခၚေနျပီ ဒါပဲေနာ္ bye...••ခဏေလးအတြင္း ရႈပ္ယွက္ေတြခတ္
ပ်ာယာေတြခတ္သြားကာ ႏႈတ္ဆက္သြားေသာ Hun အားႀကည့္ျပီး စိတ္ေပါ့ပါးစြာ
ရယ္မိလိုက္သည္...
aww...ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရယ္ရတဲ႔ရက္ေတြေတာင္
လက္ခ်ိဴးေရလို႔ရေနျပီပဲ....ဟိုးအရင္က
ေန႔ရွိသေရႊ႕ေပ်ာ္ရႊင္ေနရသေလာက္...
အခုက်ေတာ့ ငိုေနရသည့္ရက္ေတြက ခပ္မ်ားမ်ား...
ဥေပကၡာနဲ႔လဲ သိပ္၍ပင္မစိမ္းသက္ေတာ့...
YOU ARE READING
TOXIC INK
Fanfictionလက္စားေခ်ရန္တစ္ခုသာ ဦးေႏွာက္ထဲ ေနရာအျပည့္ယူခဲ႔ျပီး နာက်င္ေနသည္ လိုအပ္ေနသည္ ကိုေတာင္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့သည္အထိ ရက္စက္တတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားက ကိုယ္နာက်င္ေစမိသည့္ကေလးကိုမွ ခ်စ္သြားသည့္အခါ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္မျဖစ္ႏိုင္သလို ေရွ႕တိုးဖို႔လဲမျဖစ္ေတာ့...